Frederik van Leenhof

Frederik van Leenhof was een Zwolse dominee en filosoof die een internationale controverse veroorzaakte door zijn spinozistische werk Hemel op aarde.

Frederik bleef ongehuwd.

Opleiding en loopbaan Van Leenhof studeerde theologie aan de Universiteit Utrecht onder Voetius en aan de Universiteit Leiden onder Coccejus tijdens de voetiaans-coccejaanse twisten, waarbij hij zich in zijn eerste schrijfperiode (1673-'84) aan de zijde van Coccejus schaarde. Hij was kort voorganger in Abbeville (1670-'71), Nieuwvliet (1672-'78) en Velsen (1680-'81), en vestigde zich tenslotte in 1681 te Zwolle. Bij de bestudering van zijn godsdienst en het verkennen van een moderne ethiek kwam Van Leenhof tijdens zijn tweede, meer filosofische schrijfperiode (1700-'04) in aanraking met de vroege Verlichting die in de Verenigde Nederlanden opkwamen omstreeks 1650. Hij trachtte onder meer op Stoïsche en epicureïsche wijze een ethisch stelsel in een christelijke context te plaatsen in zijn werk Prediker (1700).