Friso, king of Friesland {Fictitious}

This article is about legendary Frisian king. For other uses, see Friso (disambiguation).

Friso is a legendary king of the Frisians who is said to have ruled around 300 BC. According to Martinus Hamconius in his 17th century chronicle Frisia seu de viris rebusque illustribus, and also the 19th century Oera Linda Book, Friso was a leader of a group of Frisian colonists who had been settled in the Punjab for well over a millennium when they were discovered by Alexander the Great. Taking service with Alexander, Friso and the colonists eventually found their way back to their ancestral homeland of Frisia, where Friso founded a dynasty of kings.

https://en.wikipedia.org/wiki/Friso

Drie eeuwen vóór Christus geboorte bestond er in Indië het rijk van Fresia, dat ook Phrasia, of Pharrasia werd genoemd, en waarover Adel koning was. Een zeer slecht man, Agrammes 1), verwekte een oproer in het gelukkige land en in den strijd die er volgde, werd koning Adel gedood en zijn drie zonen, Friso, Saxo en Bruno waren gedwongen het land te verlaten, met allen die hun trouw gebleven waren. Zij kozen zee en zeilden van eiland tot eiland, van het eene koninkrijk naar het andere, waar wind en stroom hen dreven en verloren vele schepen. Ten laatste kwamen ze door Gods genade in de Noordzee en voeren langs de kusten en tusschen de eilanden. 't Was herfst en de Sueven — die men ook Zeeuwen hiet — waren uit vrees voor de geweldige najaarsvloeden weggetrokken naar de hoogere gronden. Toen spraken de broeders af: degeen die het eerst aan land zou gaan, zou een brandende pekton op de mast zetten. Zoo geschiedde het ook. Dertien jaar lang bleven zij tesamen en verdedigden zich tegen de Sueven, die met het voorjaar waren teruggekeerd, maar ook tegen andere invallers: Denen en Britten. Daar de bevolking echter steeds meer toenam, zeilden Bruno en Saxo naar het oosten en veroverden Brunswijk en Saksenland. Friso bleef in het land, dat naar hem Friesland is genoemd. Hij had een dochter, die met den koning der Cauchen huwde, en zeven zonen, wien hij elk een eigen gouw gaf. Zoo ontstonden de zeven Zeelanden, die zich uitstrekten van Brugge in Vlaanderen tot Widau in Sleeswijk. Als wapen koos hij zeven plompenbladen, door drie stroomen gedeeld, op een blauw veld. [Dit is de sage van de overheersching der Friezen over de van oorsprong Keltische bevolking van Zeeland.]

1. Stad Agram in Voor-Indië.

Beschrijving De drie zonen van koning Adel werden verdreven en kwamen in de Noordzee terecht; een van hen, Friso, naar wie Friesland genoemd is, huwde zijn dochter met de koning der Cauchen en zij kregen 7 zonen, aan wie Friso ieder een gouw gaf, een van de 7 Zeelanden. Bron J.R.W. en M. Sinninghe: Zeeuwsch sagenboek. Zutphen 1933, p. 225-226 Commentaar voor 1843 v. d. Bergh, Ned. Volksoverl., 29-35; Wolf, N. S. no. 1; Smallegange, Kronijk, 77; Luebbing, Fnesische S. 11