Gerhard van Straelen

De abdij van Siegburg had aanvankelijk de advocatuur over Straelen uitgeoefend, later onder bescherming van de graven en hertogen van Gelre. De uitoefening van de voogdij echter werd door de graaf, later door de hertog, overgelaten aan leden van het geslacht Van Straelen. Reeds in 1179 vernemen wij als zodanig van de gebroeders Gerhard en Ludolf van Straelen, de laatste gehuwd met Aleydis van Geysteren. Laatstgenoemd echtpaar opgevolgd door Arnold van Straelen, hun zoon, deze wederom door een zoon Ludolf (II); met diens zoon echter, eveneens Arnold geheten, sterft omstreeks 1282 het geslacht in mannelijke lijn uit. Van hun vijf dochters was de oudste Elisabeth van Straelen achtereenvolgens gehuwd met Henricus de Geylren, Giselbert van der Leek (zoon van Henrick en Jutte van Borselen) en ten slotte met Arnold van Buren; Giselbert van der Leek had uit een eerder huwelijk een zoon Arnold, terwijl ook Arnold van Buren uit een eerder huwelijk twee voorzonen Arnold en Orro van Buren naliet. Justina van Straelen, een jongere zuster van Elisabeth, stierf voor 1349 na gehuwd te zijn geweest met Arnold van der Leek, zoon van Giselbert bovengenoemd. Bij deze ingewikkelde familieverhoudingen bleven de moeilijkheden dan ook Bij deze ingewikkelde familieverhoudingen bleven de moeilijkheden dan ook niet uit; in 1344 kwam hieraan een einde door tussenkomst van van hertog Reinoud III van Gelre, die de heerlijkheid met de voogdij aan zich trok en deze verkocht aan ridder Matthias van Kessel.

Een jongere tak, voortgekomen uit Johan van Straelen (zoon van Ludolf II), stierf uit met zijn zoon Aert, vermeld in 1324. Deze liet slechts een dochter na: Alverna van Straelen, gehuwd met Otto van den Boetselaer. In de gedrukte genealogie van dit geslacht (Van Gorcum en Co., Assen, 1969, blz. 73, 74) wordt zij vermeld; de gegevens betreffende dit echtpaar vullen elkaar enigermate aan.

De Nederlandsche leeuw - Volumes 94-97 - Page 544