Hermanus Johannes Esterhuizen

Die tragiese dood van hierdie eerste kind was die aanleiding tot Daniel se digtersarbeid. Onbekend met die giftige eienskappe van een soort Kraaitulp, het hy sy tweejarige seuntjie daarvan gegee, waaraan hy 'n paar uur later oorlede is.Die volgende is die treursang wat gevolg het: Ach! wat is aan mij gebeuren? Ben ik dan uw moordenaar? Heb ik dan gaan stof tot treuren? Is dat lot niet hard en swaar? Schoon ik heb het nie geweet dat gij u de dood in eet.

Echter klink die nare klanken dat mijn kind zijn vroegen dood, Aan zijn vader heeft te danken. O! wat is mijn smarte groot. 'k Vind geen troost voor mijn verdriet. 'k Zoekt het, maar ik vind het niet.

Bron: Die Junior Digbundel 1959 (APB-Komitee vir skoolboeke)