Honorata Łukasiewicz

Honorata Stacherska była córką Emilii, siostry Ignacego Łukasiewicza, i Ernesta Leopolda Dydaka-Stacherskiego herbu Ostoja[1]. Aby móc zalegalizować swój związek, musieli uzyskać zgodę rządu Galicji i papieża. 20 kwietnia 1857 papież Pius IX udzielił im dyspensy i mogli wziąć ślub. Pod koniec 1857 roku Łukasiewiczowie zamieszkali w Jaśle, gdzie dzierżawili aptekę od Romualda Palcha[2]. 1 lutego 1858 urodziła im się córka Marianna, która zmarła w grudniu 1859 roku i została pochowana na Starym Cmentarzu w Jaśle. Łukasiewiczowie przyjęli na wychowanie Walentynę Antoniewicz[1]. Była córką nauczyciela Łukasiewicza[3]. Została ona żoną burmistrza Krosna Modesta Humieckiego[4]. Po zamieszkaniu w 1865 roku w Chorkówce[5] Honorata w 1875 roku założyła tam szkołę koronkarską i zatrudniła nauczycielkę z Poznania. Od stycznia 1876 roku w szkole zaczęło naukę 6 dziewcząt z rodzin chłopskich. W 1880 roku uczyło się w niej 12 dziewcząt[6]. W maju 1880 roku szkoła otrzymała nagrodę za koronki[7].

Mieszkała w Krakowie na ulicy św. Krzyża 6. Zmarła 24 września 1897 roku. Jej zwłoki zostały przewiezione pociągiem do Zręcina, gdzie została pochowana w grobie rodzinnym[8].