generał brygady Idzi Joachim Henryk Ignacy Kamieński na Peredelu i Tuszebinie h. Ślepowron

Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KAMIEŃSKI Henryk Ignacy - Ukończył franc, szkoły wojskowe. 1806 kpt. gren., adiutant gen. Oudinota, 30.1.07 przeszedł do Wojska Polskiego jako kpt. 1 pp., 12.10.07 szef szwadronu, 12.3.08 przydzielony do p. szwol. gw., po zatargu z W. Krasińskim i pojedynku wziął 1.8.09 dymisję, 11.09 przydzielony do Legii Nadwiślańskiej, wrócił do Księstwa Warszawskiego, gdzie 1811 zajmował się wywiadem wojskowym przeciwko Rosji, 27.12.11 dow. 10 pp. w Gdańsku, odbył kampanie 1806-07, 1808-10 w Hiszpanii, 1812-13, Medina de Rio Seco, Burgos, Somosierra, Alcala, Mondejar, Madryt, Astorga, Tolosa, Dyneburg, Labiau, obrona Gdańska, po kapitulacji twierdzy powrócił do Warszawy, 1.1.07 otrzymał krzyż złoty, 28.6.07 LH, 1813 krzyż oficerski LH. W armii Królestwa Polskiego 26.12.15 uzyskał dymisję, osiadł w Rudzie w pow. chełmskim, zajmował się kolekcjonowaniem map, część z nich 1827 sprzedał Radzie Administracyjnej. W powstaniu 8.2.31 wrócił do służby jako płk, dyrektor generalny KRW, 27.4.31 gen. bryg., dow. 5 dyw. piech., poległ 26.5.31 pod Ostrołęką, kula działowa urwała mu obie nogi. Pochowany w Nożewie pod Ostrołęką. Ożeniony z Franciszką Kochanowską, pozostawił syna Henryka Michała i córkę Laurę.

Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 148/1831, Henryk KAMIŃSKI
gen. WP; poległ 26 V 1831 w bitwie pod Ostrołęką, poch. w Nożewie, nab. żał. 7 VI 1831 w kośc. Kapucynów w Warszawie