Ignatius Thomas Isaiah Baptiste Zelinski

Epitafium na cm. Powązkowskim:

(FRONT) IGNACEMU ZIELIŃSKIEMU KONTROLLEROWI JENERALNEMU PREZYDUJĄCEMU W NAJWYŻSZEJ IZBIE OBRACHUNKOWEJ KRÓLESTWA POLSKIEGO, NAJLEPSZEMU MĘŻOWI, ŻONA MARYA TERESSA NOSARZEWSKICH TEN POMNIK POŚWIĘCA ŻYŁ CNOTLIWIE LAT 54 SKOŃCZŁ DNI SWOIE ZGONEM SPRAWIEDLIWEGO DNIA 23 SIERPNIA 1835 ROKU.

Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 224/1835

Ignacy ZIELIŃSKI kontroler generalny Król. Pol., prezes Najwyższej Izby Obrachunkowej, czł. Rady Administracyjnej, kawaler Orderu św. Włodzimierza Wielkiego Krzyża II kl., Orderu św. Anny I kl., Orderu św. Stanisława I kl. i Krzyża Wojskowego, płk od 1806, później ciągle piastował znakomite urzędy; zm. 23 VIII 1835, żył lat 58, przepr. 26 VIII 1835 do kośc. Kapucynów w Warszawie, gdzie nazajutrz nab. żał. i skąd przen. na cm. Powązkowski. Ignacy Zieliński herbu Świnka (ur. 17 lipca 1781 lub 1777 w Kowalewie, zm. 23 sierpnia 1835 w Warszawie) – pułkownik w Armii Księstwa Warszawskiego[1], radca stanu, członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku, prezes Izby Obrachunkowej[2], kontroler generalny Królestwa Polskiego, członek Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego (1831-1832), członek Rady Administracyjnej, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku[3].

Był odznaczony polskimi Orderem św. Stanisława[4] I i II kl. (1825 i 1818) i Krzyżem Kawalerskim Krzyża Wojskowego Polskiego, a także rosyjskimi Orderem św. Włodzimierza II kl. (1834) i Orderem św. Anny I kl (1829).

Wikipedia