Józef Baziak

Eugeniusz Baziak – urodził się 8 marca 1890 roku w Tarnopolu. Po ukończeniu w 1908 roku gimnazjum wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. W 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był katechetą w Żółkwi, kapelanem wojskowym, wikarym i kate-chetą w Tarnopolu. W 1919 roku został prefektem lwowskiego seminarium, a w 1924 roku jego wicerektorem. W 1931 roku objął probostwo w Stanisławowie, a dwa lata później został konse-krowany na biskupa. Po napaści sowieckiej na Polskę w 1939 roku zaangażował się w działal-ność dobroczynną, a po śmierci abp. Twardowskiego w 1944 roku, objął rządy jako metropolita lwowski. Czterokrotnie był przesłuchiwany przez władze sowieckie. Opuścił Lwów 27 kwietnia 1946 roku, eskortowany przez NKWD. W 1951 roku przybył do Krakowa, jako koadiutor kar-dynała Sapiehy. Po śmierci krakowskiego metropolity przejął kierowanie diecezją. Gdy odmó-wił potępienia księży aresztowanych pod zarzutem szpiegostwa, znalazł się w areszcie domo-wym. 16 grudnia 1952 roku sam został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa. Po 8 dniach przesłuchań został wypuszczony z nakazem opuszczenia Krakowa. Zatrzymał się w Tarnowie, w domu matki i siostry. W 1956 roku powrócił do Krakowa; dwa lata później konsekrował 38-letniego ks. Karola Wojtyłę, którego uczynił sufraganem. „Pragnę mieć biskupa do roboty, a nie do ozdoby” – mówił wtedy, tłumacząc wybór młodego kapłana. Zmarł 15 czerwca 1962 roku po obradach Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie. Został pochowany w wawel-skiej katedrze, w krypcie pod kaplicą Zebrzydowskich. Zob. M. Rechowicz, Baziak Eugeniusz,w: Encyklopedia katolicka, t. 2, red. F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski, Lublin 1985, k. 128; J. Jesionka, Arcybiskup Eugeniusz Baziak – konsekrator ks. Karola Wojtył