Jacob de Witt, heer van Manezee, Melissant en Cromstrijen

• Jacob de Witt (Dordrecht, 7 februari 1589 – aldaar, 10 januari 1674)
• studeerde te Leiden
• houthandelaar,
• burgemeester(6x)
• penningmeester van de Dordtse Synode
• gezant naar Zweden
• regent van Dordrecht: raad en rekenmeester
• de vader van Johan de Witt, Mr. Dr. en Cornelis de Witt die tijdens het Rampjaar 1672 in de Haagse gevangenpoort door Orangisten op gruwelijke wijze afgeslacht.

Hij studeerde te Leiden en verkreeg er de meestergraad. Hij werd in 1618 penningmeester van de Dordtse Synode en vanaf 1639 bekleedde hij er verschillende ambten, zo was hij zes maal burgemeester en gezant naar Zweden, samen met Andries Bicker.

Als tegenstander van stadhouder Willem II zat hij in de Staten van Holland voor Dordrecht. Hij steunde daar de Vrede van Munster en diende in mei 1650 een voorstel in om vanwege de vrede troepen af te danken.

Dit besluit leidde tot de staatsgreep van de stadhouder, die een heimelijke aanval op Amsterdam had beraamd. Op 30 juni 1650 werd Jacob de Witt op het Binnenhof samen met vijf andere vooraanstaande Statenleden, gearresteerd. De burgemeesters van Delft, Hoorn, Medemblik, Haarlem en Dordrecht werden gevangen gehouden op slot Loevestein. Op 17 augustus werden ze vrijgelaten, nadat de troepenreductie ongedaan was gemaakt.

Als raad en rekenmeester vestigde hij zich in 1657 in Den Haag. Na de moord op zijn zoons op 20 augustus 1672, op welke dag hij in veiligheid werd gebracht, ontweek hij Den Haag, bracht nog korte tijd te Dordrecht door en overleed aldaar op 10 januari 1674.

Als een vrucht van zijn overpeinzingen op zijn eenzame wandelingen ontstond een handschrift met stichtelijke gedichten, lofzangen en korte gebeden, tot in zijn sterfjaar bijeengebracht en door zijn familie uitgegeven. Zij zijn van geringe letterkundige waarde, hebben dus alleen betekenis wegens zijn persoon en diens geslacht, en zijn getiteld: Eenvoudige uitdruksels van godt-vruchtige gedachten, enz. (Dordrecht 1674).