Jan Chrzciciel Motty

Jan Baptysta Motty (ur. 1790 w Paryżu, zm. 25 września 1856 w Poznaniu) – przyrodnik, pedagog, spolonizowany Francuz, protoplasta znanej rodziny wielkopolskiej. Był synem Jeana, oficera kawalerii narodowej, i Anny Marii Bachmann. Przyjechał do Polski w 1805 wraz z rodziną Mielżyńskich. W Miłosławiu w latach 1806-1812 pracował jako guwerner synów Józefa Mielżyńskiego (m.in. Macieja). Jednocześnie metodą samokształcenia studiował dzieła przyrodników Karol Linneusz, Georges-Louis Leclerc, hrabia de Buffon, Antoine Laurent de Jussieu i Stanisława Bonifacego Jundziłła. Od 1812 pracował – aż do przejścia na emeryturę w 1845 – w szkole departamentowej w Poznaniu, przekształconej później w Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Był nauczycielem przyrody i języka francuskiego. Od 1848 prowadził prywatną szkołę dziewczęcą oraz pensjonat dla chłopców. Zaangażował się w działalność edukacyjną w Polsce. Opracował i wydał kilka książek przyrodniczych – Wstęp do historii naturalnej (1823) i Muzeum historii naturalnej i cudów stworzenie (w 1830 ukazała się pierwsza część, wydaniu dalszych przeszkodził wybuch powstania listopadowego). Ponadto wydał Leitfaden der Botanik (1830, po zaprowadzeniu urzędowego języka niemieckiego w szkolnictwie), Precis de l'histoire de la litterature francaise (1825, podręcznik gimnazjalny literatury francuskiej), Książeczkę do nabożeństwa, na której modliła się S. Jadwiga (1823, tzw. Modlitewnik Nawojki). W 1817 zawarł związek małżeński z Apolonią Herwig (zm. 1878). Z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci: syn Marceli (1818-1898) był nauczycielem i działaczem społecznym, córka Walentyna (1823-1859) wyszła za mąż za Hipolita Cegielskiego. Młodszy syn Stanisław (1826-1900) także był znanym wielkopolskim działaczem społecznym i politycznym.
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Baptysta_Motty]

GEDCOM Note

Urodził się w 1790 roku w Paryżu. Szkoły również ukończył w tym mieście. Wcześnie utraciwszy matkę, a następnie macochę pozostał pod opieką ojca. Jean Motty starał się zapewnićsynowi w miarę możliwości spokojny byt, dlatego zgodził się na wysłanie syna w 1806 roku do Polski, w poznańskie do rodziny Mielżyńskich. Dość szybko przyswoił sobie język polski. Po niedługim czasie dostał się do Miłosława gdzie został wychowawcą synów Józefa Mielżyńskiego. Był autorem podręczników i pedagogiem. Napisał podręcznik do historii literatury francuskiej oraz podręcznik do nauki przyrody. W 1812 r. dostał stanowisko nauczyciela języka francuskiego oraz przyrody w szkole departamentowej w Poznaniu. Prowadził również pensjonat dla chłopców, od 1848 r. kierował szkołą żeńską Tekli Hartwig w Poznaniu. Był bardzo inteligentnym i sumiennym nauczycielem, który cieszył się szacunkiem uczniów. Miał troje dzieci: Marcelego, Walentynę (późniejszą żonę Hipolita Cegielskiego) i Stanisława. Kiedy z powodu ciągle postępującej astmy płucnej stan jego zdrowia się pogarszał, zostałemerytowany. Leczony bezskutecznie coraz bardziej podupadał na zdrowiu. Na wiosnę 1856 nasiliły się napady astmy. We wrześniu tego samego roku zmarł w Poznaniu.

GEDCOM Note