Johan de Goyer

Gooiland.Vijftigplusser.nl

JOHAN DE GOYER GOUVERNEUR VAN SURINAME 1710-1715

GOYER (Johan de) waarschijnlijk een bloedverwant van Koopman Pieter de Goyer, werd den 19den Januarij 1710 tot Gouverneur benoemd.

Ofschoon de kolonie in den beginnen, tot eenige rust gekomen zijnde, in bloei toenam , hadden er echter tijdens zijn bestuur noodlottige gebeurtenissen plaats, daar de Franschen zich van kolonie meester maakten en brandschatting eischten, de Goyer overleed den 28sten Julij 1715 en werd, door de zijnen betreurd, den 1sten Augustus met veel plechtigheid in het fort Zeelandia begraven.

(zie Wolbers, Geschiedenis van Suriname, bl. 88-102)

Johan de Goyer werd in 1710 door de Sociëteit van Suriname gouverneur van de slavenkolonie. Onder de burgerofficieren heerste onrust. Volgens gouverneur De Goyer was de gehele bevolking oproerig. Alleen de Joodse en een paar Christelijke slavenhouders gedroegen zich naar behoren tegenover zijn gezag.

De koloniale maatschappij was naast wreed ook huichelachtig. De gouverneur vaardigde een plakaat uit, dat gericht was tegen Europese vrouwen. Vrije ongehuwde Eurpese vrouwen, die gemeenschap hadden met een Creool, werden afgerandseld en verbannen. Gehuwsde Europese vrouwen werden gebrandmerkt. In beide gevallen werd de Creoolse man vermoord door justitie.

Oktober 1712 volgde een inval van de officiële Franse kaper Cassards. Daarna braken er in Suriname onlusten uit. Alle bewoners moesten hun bezit opgeven om de lasten van de brandschatting eerlijk te verdelen. Het ongenoegen tegen de Sociteit liep hoog op. De gouverneur De Goyer en de militaire commandant kwamen alleen te staan. Tenslotte stierf Johan de Goyer in 1715 onder bedenkelijke toestanden. Hij werd begraven in het Fort Zeelandia.

Zijn zoon Matthijs bleef in Suriname. De gouverneur was destijds De Cheusses. In de periode tussen 1730 en 1733 was er in de Republiek een golf van sodemieter vervolging, die oversloeg op Suriname. De gouverneur bemerkte dat Suriname ‘’niet vrij was van de gruwelijke en God tergende zonden’’, zoals ook in het vaderland. De ‘’hoofdschuldige’’ was de 41 jarige inspecteur Matthijs de Goyer, een zoon van in 1715 gestorven gouverneur. De straf was gruwelijk: Matthijs werd door het Hof van de Politie veroordeeld. Het vonnis werd uitgevoerd. Mattijswerd langzaam half gewurgd, vervolgens ‘geblabert’ ( geroosterd) . Zijn lichaam werd verzwaard mwet een gewicht van 100 pond in de zee verdronken.
----------------------------------------------

Bronnen: BETWIST BESTUUR, EEN EEUW STRIJD OM DE MACHT IN Suriname 1651-1753. Door G.W. van der Heiden - Amsterdam: De Bataafse Leeuw - 1987

-------------------------------------
OPMERKING: En dan te bedenken , dat de hoogste gezagsdrager uit de voorafgaande periode - Koning -Stadhouder Willem III - ook praktiserend homoseksueel was.
---------------------------------
F.J.J. de Gooijer