Julian Ursyn Niemcewicz h. Rawicz

The 18th Century Polish Nobility http://www.almanachdegotha.org/id221.html

from Wikipedia

Julian Ursyn Niemcewicz (Skoki, near Brześć, February 6, 1758 – May 21, 1841, Paris) was a Polish poet, playwright and statesman. He was a leading advocate for the Constitution of May 3, 1791.

Life

Niemcewicz, by Barwicki. Rawicz, Niemcewicz's family coat-of-armsNiemcewicz, scion of a moderately well-to-do Polish noble family, graduated from the Warsaw Corps of Cadets.

He subsequently served as aide to Adam Kazimierz Czartoryski and visited France, England and Italy.

During the Great Sejm of 1788–92, Niemcewicz was a deputy and an active member of the Patriotic Party that pushed through the historic Constitution of May 3, 1791. He subsequently was a founder of the Zgromadzenie Przyjaciół Konstytucji Rządowej (Society of Friends of the Government Ordinance), formed to help support and implement that progressive document.

After the victory of the Targowica Confederation in 1792 and the consequent overthrow of the May 3 Constitution, Niemcewicz, along with other Patriotic Party members, emigrated to Germany.

During the Kościuszko Uprising (1795), Niemcewicz served as aide to Tadeusz Kościuszko. Both were captured by the Russians at the Battle of Maciejowice (1794) and imprisoned in the Peter and Paul Fortress at St. Petersburg. In 1795 they were released by Tsar Paul I of Russia and made their way together to the United States, where in 1800 Niemcewicz married Mrs. Livingston Kean, the widow of John Kean, a delegate from South Carolina to the Continental Congress.[1] Niemcewicz was upset when Kościuszko decamped for Europe without giving him any notice.[2]

After the invasion of Poland by Napoleon in 1807, he returned to Warsaw and was made secretary of the senate.[1] After the Congress of Vienna, Niemcewicz was secretary of state and president of the constitutional committee in Poland.

On 11 May 1830 he unveiled a new landmark before the Staszic Palace, the seat of the Society of Friends of Science in Warsaw — a monument to Nicolaus Copernicus sculpted by Bertel Thorvaldsen.

During the failed November Uprising of 1830–31, Niemcewicz was a member of the insurrectionary Polish government. When the Russians suppressed the uprising, Niemcewicz was again forced into exile. He died in 1841 in Paris.

[edit] Writings Krasiński Palace in Warsaw's Ursynów district—from 1822, Niemcewicz's residenceAs a writer, Niemcewicz tried many styles of composition. His political comedy, The Return of the Deputy (1790), enjoyed great acclaim. His novel, John of Tenczyn (1825), written in the style of Sir Walter Scott, gives a vigorous picture of old Poland.

He also wrote a History of the Reign of Sigismund III (3 volumes, 1819) and a collection of memoirs for ancient Polish history (6 volumes, 1822-23).

Niemcewicz's 1817 pamphlet Rok 3333 czyli sen niesłychany (The Year 3333, or an Incredible Dream), first published posthumously in 1858, describes a Poland transformed into a sinister Judeo-Polonia. The pamphlet has been described as "the first Polish work to develop on a large scale the concept of an organized Jewish conspiracy directly threatening the existing social structure."[3]

His collected works were published in 47 volumes at Leipzig in 1838-40.

[edit] WorksWładysław pod Warną (Władysław at Varna, 1788) Kazimierz Wielki (Kazimierz the Great, 1792) Powrót posła (The Return of the Deputy, 1791) Na hersztów targowieckich (The Targowica Chiefs) Podróże historyczne po ziemiach polskich (Historic Travels over the Polish Lands) Śpiewy historyczne (Historic Songs) Dzieje panowania Zygmunta III (A History of the Reign of Zygmunt III) [edit] Notes^ a b "Niemcewicz, Julian Ursin, Count". Appletons' Cyclopædia of American Biography. 1900. ^ Niemcewicz, Under Your Vine and Fig Tree. ^ Magdalena Opalski, Israel Bartal, Poles and Jews: A Failed Brotherhood, University Press of New England, 1992. [edit] References Wikimedia Commons has media related to: Julian Ursyn Niemcewicz Julian Ursyn Niemcewicz, Under Your Vine and Fig Tree, Mechie J. Budka, editor.

This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed (1911). "Niemcewicz, Julian Ursin". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.  

Ranny, został wzięty do niewoli po bitwie pod Maciejowicami (10 października 1794) i osadzony (grudzień 1794) w twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu.

W grudniu 1796 uwolniony przez cara Pawła I, razem z Kościuszką udał się przez Finlandię, Szwecję, Anglię do Stanów Zjednoczonych (dotarł tam w sierpniu 1797), gdzie początkowo zamieszkał w Filadelfii. Podróżował po wschodnich stanach, spotkał się z Waszyngtonem i Jeffersonem, a latem roku 1798 osiadł w Elizabethtown (stan New Jersey). 2 lipca 1800 w Essex poślubił Amerykankę, Susan Livingston Kean, córkę pierwszego wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych (wdowę po Johnie Kean). W roku 1798 wybrany członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego, a w 1806 otrzymał obywatelstwo amerykańskie. W latach 1802–1804 odwiedził Polskę (powrócił do Warszawy we wrześniu 1802 – bezpośrednią przyczyną przyjazdu była wiadomość o śmierci ojca), w 1807 wrócił do kraju. W 1809 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6]. W 1812 roku jako członek Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[7]. Od 1822 osiadł w swych dobrach w podwarszawskim Ursynowie (które chciał nazwać nota bene Ameryka), wprowadził tam nowoczesne metody ogrodnictwa i bez reszty oddał się tam twórczości literackiej. Jego warszawską siedzibą było mieszkanie w bocznej oficynie pałacu Potockich. Urząd sekretarza senatu pełnił nie tylko w Księstwie Warszawskim, ale i Królestwie Kongresowym.

Julian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, pseud. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; J. N.; J. U. N.; J. Ur. N.; Julius Orion; Mośko Jankiele (1757-1841) – dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, zastępca wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781. Wikipedia PL

https://en.wikipedia.org/wiki/Julian_Ursyn_Niemcewicz