Juliusz Kossak

Juliusz Kossak, herbu Kos (ur. 29 października 1824 w Nowym Wiśniczu, zm. 3 lutego 1899 w Krakowie) – polski malarz, rysownik i ilustrator. Specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym, ulubionym tematem jego obrazów były konie. Malował małoformatowe dzieła głównie techniką akwarelową. Był jednym z inicjatorów utworzenia w Krakowie Muzeum Narodowego

Polski Słownik Biograficzny

Polish historical painter and master illustrator who specialized in battle scenes, military portraits and horses. He was the progenitor of an artistic family that spanned four generations.

Juliusz Kossak grew up in Lwów during the military partitions of Poland. He obtained a degree in law at the Lwów University encouraged by his mother. At the same time he studied painting with Jan Maszkowski and Piotr Michałowski. Beginning in 1844 Kossak worked on commissions for the local aristocracy in Małopolska, Podolia and Wolyn. He married Zofia Gałczyńska in 1855 and together they left for Paris where they spent five years. His sons were born there, the twin brothers: Wojciech and Tadeusz (on New Year's Eve 1856–1857) and the younger Stefan in 1858.

The family came to Warsaw in 1860 where Kossak obtained a position as the head illustrator and engraver for Tygodnik Illustrowany magazine. They moved to Munich for a year and in 1868 settled in Kraków blessed with five children already. Kossak bought a small estate there, known as Kossakówka, famed for artistic and literary salon frequented by Adam Asnyk, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Witkiewicz, Józef Chełmoński and many others. Juliusz Kossak lived and worked there till the end of his life. In 1880 he was awarded the Cross of Order of Merit by Emperor Franz Joseph of Austria-Hungary for his lifetime achievements as an artist.

Kossak exhibited his work on Polish soil and abroad since 1854. His preferred medium was watercolour, both in smaller and larger formats. He was the precursor of a Polish school of battle-scene painting, with his main subject matter revolving around what was of great concern to Poles opposing the military occupation of their country. He was the author of over a dozen panoramic paintings depicting Polish cavalry in battle and on military actions against foreign invaders.

Kossak produced also a series of portraits in oil for Polish noble families including Fredro, Gniewosz, Tyszkiewicz, Lipski and Morstin clan. His rustic and pastoral scenes included horse fairs, country weddings, winter hunting excursions, mythological scenes and horse stables. He also produces a series of illustrations of Polish epic literature such as Pan Tadeusz by Adam Mickiewicz, novels of Henryk Sienkiewicz, works by Wincenty Pol, Jan Chryzostom Pasek and others. He designed various honorary medals for Kraków foundries.

https://en.wikipedia.org/wiki/Juliusz_Kossak

Polski malarz, rysownik i ilustrator. Specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym, ulubionym tematem jego obrazów były konie. Malował małoformatowe dzieła głównie techniką akwarelową. Był jednym z inicjatorów utworzenia w Krakowie Muzeum Narodowego.

Od wczesnego dzieciństwa Juliusz mieszkał we Lwowie. Nauki pobierał w szkole (gimnazjum) Ojców Bazylianów w Buczaczu; na wyraźną prośbę matki ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. Równocześnie uczył się malarstwa u Jana Maszkowskiego, cenionego lwowskiego pedagoga. W 1848 roku wziął udział w Zjeździe Słowiańskim w Pradze.

W jego pracowni w 1850 roku poznał młodego Artura Grottgera, któremu udzielał wówczas artystycznych konsultacji. Pierwszym mistrzem i doradcą początkującego Kossaka był malarz koni, akwarelista Piotr Michałowski.

W 1844 Kossak, dzięki znajomości i protekcji Gwalberta Pawlikowskiego oraz Kazimierza i Juliusza Dzieduszyckich, wszedł w środowisko ziemiańskie. Zaczął swoją drogę artystyczną do sławy. Miał wielu mecenasów, a przebywając w ich dworach obserwował życie arystokracji, malował sceny z polowań, portrety, konie, stadniny. 25 sierpnia 1855 roku poślubił Zofię Gałczyńską córkę Wojciecha „Wosia” z Siąszyc herbu Sokola. Ślub miał miejsce w kościele w Grochowach i wkrótce potem młode małżeństwo wyjechało do Paryża, gdzie przez pięć lat Kossak samodzielnie studiował zbiory muzealne.

W Paryżu przyszli na świat wszyscy trzej synowie Juliusza: bliźniacy Wojciech i Tadeusz (w noc sylwestrową 1856/1857, stąd różnica w datach urodzenia) oraz młodszy Stefan (1858). Ojcem chrzestnym najstarszego Wojciecha został przyjaciel malarza, znany batalista francuski, Horacy Vernet.

W 1860 Kossak przyjął propozycję kierowania działem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego. Powrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie. Do 1868 zajmował się głównie pracą ilustratora i malowaniem scen batalistyczno-historycznych. Zainteresowanie sztuką europejską, dalsza chęć kształcenia i kontaktów z innymi malarzami przywiodły Kossaka do Monachium. Po niespełna rocznym pobycie w środowisku malarskim, gdzie malował w pracowni Franciszka Adama obok Józefa Brandta, powrócił do kraju i osiedlił się wraz z rodziną w Krakowie. Wtedy właśnie kupił dworek początkowo zwany Wygodą, później Kossakówką (Kossakowie mieli już wówczas pięcioro dzieci, oprócz synów dwie córki – Zofię i Jadwigę). Głównym powodem opuszczenia Warszawy była niechęć do kształcenia synów w szkole zrusyfikowanej w ramach represji po powstaniu styczniowym.

Krakowski dom Juliusza był miejscem spotkań towarzyskich elity artystycznej Krakowa. Bywali tam m.in.: Adam Asnyk, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Witkiewicz, Józef Chełmoński i wielu jeszcze innych, znanych artystów malarzy, pisarzy i aktorów. Juliusz Kossak angażował się w działalność kulturalną Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, krakowskiego oddziału Muzeum Narodowego, komitetu organizacyjnego obchodów 50-lecia pracy Józefa Ignacego Kraszewskiego, Koła Artystyczno-Literackiego. W 1890 został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu cesarza Franciszka Józefa. Malował i mieszkał do końca życia w Kossakówce.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Juliusz_Kossak