Karel Adolf Citroen

https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_Citroen

Familie[bewerken] Citroen is de zoon van Abraham Citroen en Chane Ptasznik, die beiden in 1885 geboren werden en beiden op 31 augustus 1942 in Auschwitz zijn vermoord. Abraham, een neef van Paul Citroen, was sinds 1917 medefirmant van Roelof Citroen, een juwelierszaak in de Kalverstraat in Amsterdam die door zijn overgrootvader was opgericht. Citroen is weduwnaar sinds 1994 en vader van twee dochters.

Oorlogsjaren[bewerken] In het najaar van 1941 ging Citroen met zijn neef Bob Franken naar Zwitserland. In diezelfde periode vertrokken ook twee andere neven naar Zwitserland, Alfred en Edwin Rottenberg. Zijn vader had een niet-joodse bedrijfsleider die hem bij het uitbreken van de oorlog voorstelde om via IJmuiden naar Engeland te ontkomen, maar Abraham wilde de zaak van zijn voorouders niet in de steek laten en bleef boven de zaak wonen. Nadat Citroens ouders en zijn enige zusje Thea in 1942 in Auschwitz waren vergast, net als de ouders van Bob, besloten de neven het veilige Zwitserland te verlaten en naar Engeland te gaan. Ze wilden vechten, ze hadden niets meer te verliezen. Beide neven kwamen via Frankrijk, Spanje, Portugal, Curaçao en de Verenigde Staten bij de Royal Navy. Citroen werd decoder op een Brits schip, de HMS Limbourne, om de Duitsers op Schnellboote af te luisteren.

Op 23 oktober 1943 was de Limbourne in de buurt van Guernsey. Citroen hoorde door de radio ene Heinz zeggen dat de torpedo was afgevuurd, en een tel later was het raak: zijn schip was getorpedeerd en er was flinke schade aan bakboord. Citroen had een klap op zijn hoofd gekregen en werd bij de andere gewonden onder het voordek gelegd. Van de bemanning sneuvelden 42 mannen, 100 overleefden de aanval, die werden gered door de HMS Talybunt. De Limbourne was niet te repareren en werd door de Talybunt tot zinken gebracht.

Na de oorlog[bewerken] Na de oorlog kwam Citroen terug in Amsterdam. Zijn zaak was door de Duitsers leeggehaald, maar in de Staatscourant las hij dat zijn voorraad in Duitsland was gevonden. Met die voorraad kon hij zijn zaak voortzetten.

In 1963 kocht het Hessisches Landesmuseum Darmstadt de aanzienlijke verzameling sieraden van Citroen, met werk van onder meer Georges Fouquet, René Lalique en Philippe Wolfers. Vanaf dat moment richtte het museum zich ook op het verzamelen van sieraden.

In 1971 kwam Citroen tot een overeenkomst met de firma Schaap & van Gelder, waarna tot 1974 de naam Schaap Citroen van Gelder werd gevoerd. Nu staat het bedrijf bekend onder de naam Schaap en Citroen. Karel Citroen bleef er actief als zilverexpert.