Karl Henry Overå

Karl Henry Overå var fødd 10. april 1933 og voks opp i Overågarden på Aure som nr. 7 i en stor søskenflokk. Foreldra var Marie og Hans. Han hadde ein god og trygg barndom med både leik og alvor. Han og søskena måtte tidleg hjelpe til på garden og på Nymarka. Han likte godt å arbeide.

Etter han var konfirmert, hadde han lyst å reise til sjøs. Han var først med Brandbåtane fleire turer til Nordkapp, og også til Island og fleire turer rundt i Middelhavet.

Så seilte han utanriks i omlag 5 år og fekk sjå og oppleve mykje av verda. Seinare fortalte han gjerne og levande om kva han hadde sett og opplevd desse åra.

Etter at han kom heim til Sykkylven, blei det 18 månader i Marinen før han byrja som sjåfør i Sykkylven kommune.

I 1957 gifta han seg med Greta, født Lyshol, og dei fekk etter kvart 2 døtre, Hilde og Marit. Seinare har familien auka med svigersønene Tore og Asbjørn. Etter kvart kom 4 barnebarn: Øivind, Hans Kristian, Birgitte og Elisabeth, samt 2 oldebarn: Caspian og Inigo. Karl var svært glad i familien sin og hadde stor omsorg for både store og små, og også for sine 2 eldre attlevande søstre Kirsten og Birgit

I 1966 reiste Karl til Oslo og gjekk teknisk skule, og etter avlagt eksamen vart han tilsett som oppsynsmann i Statens Vegvesen, der han arbeidde i over 30 år til han gjekk av med pensjon.

Dei første åra budde familien på forskjellige stader i sentrum, men i 1971 flytta dei inn i eige hus i Aurelia. Der treivst dei godt, det var eit triveleg nabolag med gode og hjelpsame naboar som ubedde kom til hjelp når sjukdomen råka. Her budde dei i over 40 år, men etter kvart bestemte dei seg for å flytte til noko mindre og meir lettstelt. Så i 2012 flytta dei til eit rekkehus i sentrum. Det var ikkje lett å flytte frå Aurelia etter så mange år, men med tida fann dei ut at dei hadde gjort det rette.

Karl var glad i å vere på tur, særleg i lag med familien, og dei har hatt mange fine turar i lag, både i inn- og utland. Siste utlandsturen gjekk til Island i juni i fjor i lag med Greta og døtrene, og det var ei fin oppleving for alle fire. Det var ein tradisjon for dei å reise på ”mor – far – og barn-tur” i juni kvart år.

Men dei fleste turane var rundt i fylket og her i bygda, og best likte han seg når turen gjekk til Sunndalen, sætra han var så glad i. Kvar vår gledde han seg til vegen vart åpna og han kunne få årets første tur dit fram. Han likte godt å gå i fjellet på turar, jakt og sauesanking. Slik vart han godt kjend i fjellet og ga gode råd både til etterkomarane og andre om kvar dei burde gå og ikkje.

Han var interessert i jakt og fiske, sport og friluftsliv, og var ein ivrig hobbyfisker både på sjøen og i Aureelva, og var også med på å kaste med not etter stamfisk. Han har også vore eit aktivt medlem i Aure jaktlag og fylgde godt med dei, også etter at han ikkje kunne delta sjølv.

Kallen hadde også mange andre interesser Han var mellom anna svært opptatt av geografi og viste ofte på kartet stadar han hadde vore, og kva han hadde sett og opplevd der. Men det var særleg historie som låg hans hjarte nær, både slektshistorie langt bakover i tid og nyare historie, særleg frå mellomkrigstida, andre verdskrig og fram til våre dagar. Han har lese mange bøker om desse emna og har også skreve ned nokre små «epistlar» frå barndommen sin og også nokre historier han har fått fortalt

I 2007 fekk Karl kreft for første gong, og dei siste 11 åra har det vore operasjoner og behandlinger, opp- og nedturar. Men innimellom har han likevel vore bra nok til å vere med på tur, både kortare og lengre. Etter nyttår tok imidlertid sjukdomen og smertene overhand så han måtte ha smertepumpe. Dei 10 siste dagane var han innlagt på Korttids rehab. avd. på BUAS, og der sovna han fredfullt inn den 17. mars med sine næraste rundt seg.

Familien er svært takksame for den gode og omsorgsfulle hjelpa Karl og familien fekk frå tilsette i Heimetenestene og Kortids rehab.avd. på BUAS.