Kazimierz Krysiak

Prof. Kazimierz Krysiak urodził się 4 listopada 1907 r. we wsi Dzięcioły Bliższe, pow. Sokołów Podlaski, w rodzinie chłopskiej. Dyplom lekarza weterynaryjnego uzyskał w roku 1932 na Uniwersytecie Warszawskim.

Jako student podjął pracę w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Zwierząt pod kierunkiem prof. R. Poplewskiego; kontynuował ją do wybuchu drugiej wojny światowej. W roku 1935 uzyskał stopień doktora, a w 1939 r. habilitował się z zakresu anatomii zwierząt. W okresie okupacji praktykował jako lekarz weterynaryjny. W listopadzie 1944 r. został profesorem nadzwyczajnym na nowo powstałym Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Brał czynny udział w organizowaniu Wydziału Weterynaryjnego i całego Uniwersytetu. W 1947 r. rozpoczął prace przy restytuowaniu Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie został mianowany profesorem zwyczajnym i kierownikiem Zakładu Anatomii Zwierząt. Z Zakładem tym (od 1952 r. w SGGW) był związany do końca życia.

Prof. K. Krysiak był inicjatorem i faktycznym kierownikiem badań nad żubrem w Polsce. Zorganizował w 1949 r. Ośrodek Badań nad Żubrem, gdzie zgromadzone zostały unikalne zbiory muzealne i prowadzone były prace, których wyniki ogłoszono w ponad 40 publikacjach, z czego 13 jest jego autorstwa. Ze sprawą żubra była związana działalność profesora w Państwowej Radzie Ochrony Przyrody; był członkiem Prezydium Rady od 1959 r. i przewodniczył Komisji Ochrony Zwierząt. Drugim kierunkiem, któremu poświęcił wiele twórczej energii, były badania archeozoologiczne. Rozpoczął je przed wojną i od 1946 r. prowadził na szeroka skalę. Jest autorem ponad 40 prac będących trwałym śladem jego udziału w tworzeniu tej nowej dyscypliny naukowej. Był promotorem 23 przewodów doktorskich i opiekunem 7 habilitacji.

Prof. K. Krysiak pełnił obowiązki prodziekana i dziekana wydziałów weterynaryjnych UMCS (1945 – 1947), UW (1948 – 1951) i SGGW (1952 – 1954). Przez trzy kadencje (1955 – 1962) piastował godność rektora SGGW oraz przez pięć lat (1963 – 1968) był zastępca sekretarza Wydziału II PAN. Brał udział w pracach komitetów PAN, w radach naukowych wielu instytutów oraz w towarzystwach naukowych, z których Polskie Towarzystwo Anatomiczne było mu szczególnie bliskie.

Prof. K. Krysiak odznaczony był Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia i Medalem 30-lecia Polski Ludowej, odznaczeniem honorowym PTNW – Pro Scientia Veterinaria Polona, złotą odznaką honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” oraz innymi medalami i wyróżnieniami instytucji naukowych i społecznych.

Zmarł 16 lipca 1977 r.