Ludwig von Weiher

Ludwik Wejher (Weyher, Weiher; zm. 1656) – pułkownik od 1647, kasztelan elbląski od 1648, wojewoda pomorski od 1649, starosta skarżewski i wałecki. Wikipedia PL

---

Pochodził z osiadłej w Prusach Królewskich rodziny szlacheckiej Weiherów herbu własnego, był czwartym synem wojewody chełmińskiego Jana i Anny ze Szczawińskich, bratem Mikołaja i Jakuba. Jak większość członków jego rodu poświęcił sie karierze wojskowej. Podczas wojny trzydziestoletniej walczył w wojskach ligi katolickiej na terenach Niemiec i Francji. Wziął udział wojnie polsko -szwedzkiej 1626-1629. W 1645 poślubił Katarzynę Jadwigę z Denhoffów, córkę wojewody pomorskiego Gerarda Denhoffa. W listopadzie 1648, podczas powstania chmielnickiego dowodził skuteczną obroną Zamościa przed wojskami kozackimi i tatarskimi. Był uczestnikiem bitwy pod Beresteczkiem. W 1655 podczas najazdu szwedzkiego razem z bratem Jakubem organizował obronę Pomorza, bracia obsadzili wystawioną własnym kosztem piechotą m.in Świecie i Tczew. Zmarł 14 marca 1656 podczas obrony Malborka, w czasie oblężenia twierdzy przez wojska Karola X Gustawa, króla Szwecji.

Postać Ludwika Wejhera pojawia się w Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza jako obrońcy Zamościa (zgodnie z prawdą historyczną); pod jego komendą w tym czasie znajdowała się chorągiew powieściowego Jana Skrzetuskiego. Wspomniany jest też w Potopie, gdzie walczy ze Szwedami w obronie Malborka.