Mikołaj Łabiski z Kościelca h.Leszczyc, z Kościelca

Dworzaczek: Mikołaj, syn Macieja, wojewody brzeskiego-kuj., podczaszy inowrocławski w r. 1449, miał t.r. sprawę z Mikołajem z Pleszewa, chorążym kaliskim (G. 7 k. 2). Żona jego Elżbieta, córka Jana Świdwy z Szamotuł, skwitowała w r. 1450 swego stryja, Piotra z Szamotuł, kasztelana poznańskiego, jak również braci swych, Jana starszego, Jana młodszego i Wincentego, z dóbr rodzicielskich (P. 1381 k. 108). Otrzymała od nich z tego tytułu wsie: Pełczyno, Chwalibogowo i Pączki w p. pyzdr. oraz gotowizną 300 zł (P. 1379 k. 202). Powyższe dobra sprzedała jednocześnie za 2.000 zł węg. Piotrowi z Bnina, podstolemu kaliskiemu (ib. ) Mikołaj w r. 1453, juz będąc kasztelanem bydgoskim, dziedzic Złotowa, pozywany był przez Arnolda z Kościerzyny (N. 143 k. 56, 56v). Nie żył już w r. 1459, kiedy jego córki, Jadwiga i Małgorzata, płaciły winę Maciejowi Słupskiemu (G. 7 k. 198). Wdowa po Mikołaju miała wtedy oprawę na połowie miasta Łabiszyna i Przedmieścia (ib. k. 201). Obydwie córki Mikołaja pozywał w r. 1469 Hektor Orchowski (G. 9 k. 248). Z nich, Małgorzata była t.r. żona Andrzeja z Bnina, piszącego się też z Krobi, późniejszego kasztelana kamieńskiego. Syn jej, Mikołaj Bniński, współdziedzic po matce Złotowa, oraz córka Barbara, zamężna Pogorzelska, pisali się niekiedy Łabiskimi (zob. Bnińscy). Tego Mikołaja z Bnina Łabiskiego ze Złotowa, zawierającego w czasie wyprawy wołoskiej 1497 r. dotyczącą Złotowa transakcję ze Stanisławem Potulickim, mężem swej ciotki (St. Pr. Pol. Pomn. VII nr 165). Boniecki błędnie zidentyfikował z także obecnym na tej wyprawie ks. Mikołajem Ł-im, proboszczem w Janczewie, o którym niżej. Druga córka Mikołaja Ł-go, Jadwiga, jeszcze niezamężna w r. 1469 (g. 9 k. 240), była w latach 1477-1498 żoną Stanisława Potulickiego, któremu wniosła swoją część Złotowa.