Mikolaj Szarlejski h. Ostoja

http://en.wikipedia.org/wiki/Clan_of_Ostoja

http://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_Szarlejski

Mikołaj Szarlejski ze Ściborza herbu Ostoja (ur. ok. 1400 r., zm. 1457 r.) – podstoli brzeski, kasztelan inowrocławski od 1438 r., starosta bydgoski od 1441 r., wojewoda inowrocławski 1457 r., starosta tucholski od 1454 r., wojewoda brzesko-kujawski 1453-1457 r., starosta brodnicki, starosta gniewkowski; członek Związku Pruskiego. Z ramienia królowej Zofii Holszańskiej zarządzał również starostwem inowrocławskim i nieszawskim w latach 1435-1448.

Pochodził z rodu osiadłego na Kujawach i wywodzącego się z wsi Ściborze pod Inowrocławiem. Jego ojcem był Mikołaj kasztelan bydgoski. Posiadał liczne dobra rodowe na Kujawach, udzielał pożyczek sąsiadom, kapitule gnieźnieńskiej, i przede wszystkim królowi pod zastaw wsi. W sumie pożyczył Władysławowi III Warneńczykowi 6 tys. florenów, przez co stał się największym wierzycielem monarchy. W zastaw otrzymał w 1441 r. starostwo bydgoskie i na rok brzeskie. Dzięki kumulacji dóbr kujawskich stał się ważną osobistością pogranicza polsko-krzyżackiego, występującą w otoczeniu monarchy. W 1440 r. udał się razem z Warneńczykiem na Węgry, gdzie pozostał do 1443 r.

Szarlejski stał na straży interesów politycznych Królestwa i gospodarczych podległych mu starostw. Troszczył się o wolną żeglugę na Wiśle i ostro występował przeciwko ograniczeniom handlowym ze strony zakonu. Sam ściśle przestrzegał zakazów handlu: konfiskował sól płynącą Wisłą z Prus, interweniował w Gdańsku, który ograniczał handel polskim zbożem, dbał o rozwój gospodarczy starostw, co było skorelowane ze wzrostem jego własnych dochodów. Starał się ograniczyć szlak handlowy Nakło-Tuchola na rzecz Inowrocław- Bydgoszcz, czynił zabiegi o odwołanie zakazu gdańskiego sprzedaży piwa bydgoskiego.

18 września 1454 r. dowodził wraz z Łukaszem Górką w bitwie pod Chojnicami po której dostał się do niewoli krzyżackiej. Zwolniony 1455. W uznaniu zasług w 1455 r. powierzono mu zamek w Świeciu oraz inne dobra. Zmarł w 1457 r., na kilka miesięcy przed śmiercią zrzekł się z posiadanych urzędów Zachowane wzmianki pisane z okresu starostwa bydgoskiego

Szarlejski otrzymał starostwo bydgoskie 23 maja 1441 r. wraz z miastem Gniewkowem i wójtostwem. W praktyce objął je w 1443 r. po powrocie do kraju.

   23 kwietnia 1446 r. – skierował z Bydgoszczy list do komtura toruńskiego, protestując przeciwko ograniczeniom handlowym i wynikającym z tego stratom mieszczan,

   1446 r. - zatwierdził statut cechu zdunów-garncarzy,

   25 lipca 1450 r. – wysłał z Bydgoszczy list gratulacyjny dla nowego wielkiego mistrza zakonu,

   luty i marzec 1453 r. – przebywał w Bydgoszczy,

   lipiec 1453 r. – przebywał w Gniewkowie,

   grudzień 1453 – styczeń 1454 r. – przebywał w Bydgoszczy,

Jego kapelanem był Mikołaj Oczko, który 14 września 1448 r. sporządził dokument erygujący szpital św. Ducha w Bydgoszczy. Rezydował on na zamku bydgoskim.

---

podstoli brzeski, kasztelan inowrocławski, wojski brzesko-kujawski, starosta: inowrocławski, bydgoski, gniewkowski, brzeski, kowalski, krzepicki, tucholski, osiecki, świecki i człuchowski -- przed śmiercią zrzekł się wszystkich urzędów --- jego ojciec w 1410, pomimo, że złożył przysięgę i służył Zygmuntowi Luksemburczykowi - pod Grunwaldem walczył po stronie polskiej.