Nepomucen Jan Janta Połczyński

Był bratem bliźniakiem Adama Janta-Pólczyńskiego. Wraz z bratem Adamem ukończył gimnazjum w Chojnicach. W roku 1863 podczas odbywania przeszkolenia wojskowego w Bydgoszczy bracia powzieli myśl, aby udać się osobiście do Królestwa Polskiego i wziąć udział w powstaniu styczniowym. Podczas drogi odbywanej potajemnie w warunkach ostrej zimy, Nepomucen nabawił się zapalenia płuc. W tej sytuacji Adam zawrócił i przyprowadził chorego brata do rodziców. Trwałym następstwem była jego choroba chroniczna - gruźlica. Był słabego zdrowia. Wyjechał na stałe do Merano w Tyrolu. Szybko wymarła austriacka gałąź rodu Jantów. Miał trzy córki oraz syna Alfonsa, który zmarł w Grazu ożeniwszy się wcześniej z potomkinią starej węgierskiej rodziny. Pod koniec życia rodzina będzie usiłowała go nakłonić do powrotu. Zgorzkniały już wtedy będzie na tyle, że i myśl o podróży nie będzie mu miłą. W kraju zaś pozostało o nim mniemanie, iż całe życie mu się nie udawało. Fragment artykułu Ryszarda Ciemińskiego "ARGUMENTY" nr 2/1976, str. 6.