Er is in deze periode een Nicolaes De Boeck wonende te Heindonk, geboren in 1648. Dat zou de Nicolaes kunnen zijn waarvan sprake als zoon van Aert. Uit de akte 1447 van Notaris Bartholomeus Ceulemans te Rumst (zie tebblad 'Bronnen') blijkt bovendien dat Nicolaus 31 jaar was in op 24/11/1679; vermoedelijk is hij dus geboren in 1948.

In 1676 genoemd als schepen te Heindonk ; Bron: Akte 1308 - Notaris Ceulemans Bartholomeus Rumst 1649-1693 bew. Roggeman G' en in de Geschiedenis van Heyndonck van Fons Verbeeck op pag. 66: Gillis Van De Velde, Adriaen Bal, Nicolaes De Boeck en Phillips Verdonck waren in 1676 schepenen van Heindonk.

Getuigen op het huwelijk met Maria Van Breedam op 21/09/1682 te Heffen: Egidius De Boeck en Petrus Hagaerts (koster) Door zijn huwelijk met Maria is Nicolaes molenaar geworden, aangezien zijn vrouw al een groot aandeel bezat in de Heindonkmolen.

De molen werd in 1689 door Maria Van Breedam en Niklaes De Boeck voor één derde verkocht aan een zekere Jozef Lens uit Lier. De basisprijs was 4.800 gulden inclusief het molenaarshuis.

01/04/1689: De erfgenamen Immeloth (eigenaars van De Bocht) leggen beslag op de goederen van Nicolaes De Boeck, maalder te Heindonk en speciaal op zijn molen met berg en huis (Bron: Schepengriffie Rumst), naar aanleiding waarschijnlijk van de processen die de erfgenamen onderling voerden om uit onverdeeldheid te geraken.

Overleden op 28/03/1693 en te Heindonk begraven, met een ‘grote uitvaart’'

Hoe ernstig vatten vatten de schepenen hun mandaat op?

Volgens de akte 1308 hierboven vermeld en in de bronnen bij dit profiel terug te vinden, alsook op pag. 68 van 'De Geschiedenis van Heyndonk' door Fons Verbeeck: "In 1676 moesten de Heindonkse schepenen Adriaan Bal, eigenaar van de Cloosterhoeve, en Guilliam Verschaeren (oud-schepene in 1675) naar een zekere Jan Van Der Veken in Koningslo voor een pijnlijke zaak. Zij legden daarover getuigenis af voor hun medeschepen Nicolaes De Boeck. Het probleem was dat een andere Heindonkse schepen, Philippus Verdonck, er een koe gestolen had bij pachter Van Der Veken. Om het gebeuren het nodige cachet te geven werd de Heindonkse delegatie vergezeld door de pastoor van Vilvoorde en de kapelaan van Tisselt. Verdonck klaagde steen en been: “... ik heb tot Heyndonck niet eenen vriende, ze zullen mij uit de wet stoten...”. De schepenen waren streng, ook voor hun collega. Enkel onder borgtocht en na teruggave van de koe kwam hij vrij, bovendien was hij schepen af. In 1679 vroeg Verdonck ontlasting van de borgtocht maar de schepenbank was onver-murwbaar: “... datter geschreven staat blyft geschreven...”.