Niels Simonsen Glostrup

• (1612**. N. S. Glostrup; see Helsing. St. Olai K.)

https://wiberg-net.dk/758-Lynge-U.htm#N.S.Glostrup

7. 1612. Mag. Niels Simonsen Glostrup; [1615 Helsing. St. Olai K.; see der].

https://wiberg-net.dk/664-67-Koege.htm#NielsGlostrup

4. 1615 [Kj%C3%B8ge 12] Mag. Niels Simonsen Glostrup, vistnok af Glostrup; St. 04; Mag. 12; Pr.; ~ Anna Andersdtr. (Plate); F. Anders Hansen, Skriver p. Bremerholm; M. Bodil Knudsdtr.; 2 S., 1 D.; (see A. S. Munch i Dollerup-F.-R.); [6/6 1617 Biskop i Oslo; som Grund dertil angives, at Kong Chr. IV. var forelsket i hans Kjæreste (dvs. Hustru) Karen Andersdtr. Det synes, som om han var kaldet til succ. P. i Lynge-U., men foretrak Kjøge. Var med at dømme i Kochs Sag og siden, som Biskop, i Arreboes. † 1639. „Eruditus et raræ humanitatis vir, optimæ notæ, laboriosus, pius, prudens. gravis“].

https://wiberg-net.dk/420-22-Hels.Olai.htm#NielsGlostrup

Biskop. Foreldre: Faren var sokneprest Simon Jenssøn (død 1619), mora er ikkje kjend. Gift omkring 1614 med Anna Andersdatter Wincke (død etter 1639), dotter til skrivar på Bremerholm Anders Hanssøn og Boel Knutsdatter “Wincke”.

Glostrup vart utnemnd til biskop i Oslo 1617 og døydde som biskop i Christiania 1639. Sjølv om han er den sjuande på denne bispestolen etter reformasjonen, er det hevda at først frå hans tid kan reformasjonen seiast å vera gjennomført i stiftet.

Han var presteson frå Sjælland, studerte ved tyske universitet og vart magister frå København universitet 1612. Han var sokneprest i Køge (1612–15) i ein periode då byen vart kjend for ein av dei større hekseprosessane i Danmark, der 11 kvinner vart avretta 1612–13. Desse prosessane er truleg ein bakgrunn for den strenge forordning mot trollfolk som kongen utferda 1617 og som kom til å påverka haldninga til hekser den følgjande tida. Glostrup skal ha medverka til å dempa uroa, og har neppe vore mellom dei som seinare stimulerte til heksejakt.

Frå 1615 var Glostrup prest i Helsingør, og ved eit opphald på Kronborg 1617 gav Christian 4 han utnemning til Oslo bispestol. Det er uklårt kva grunnar kongen hadde for dette, men det var i strid med innstillinga frå kannikane i Oslo.

Glostrup kom til eit bispedømme som hadde hatt ein litt vanskeleg periode. Under føregjengaren, Niels Claussen Senning (1608–17), hadde det kome til oppgjer med ein såkalla katolsk reaksjon i bispedømmet, med rettssak mot fleire geistlege. Glostrup kunne konsentrera seg om å betra situasjonen i stiftet med omsyn til undervisning og opplæring i luthersk lære. Han starta si bispegjerning i jubelåret for reformasjonen, og han let etter seg ei visitasbok for tida 1617 –37 som gjer det mogleg å følgja han i ein del av hans arbeid. Opplysningane er ikkje så omfattande som i Jens Nilssøns visitasbok (1580–1600), men viser ein aktiv og målmedviten prelat som prøver å ta det meste med det gode. Hovudsaka var å styrkja undervisninga i den rette lære. Det var naudsynt at alle vaksne menneske fekk evangelisk katekismeopplæring for at ein skulle kunne hevde at reformasjonen verkeleg var gjennomført. Glostrup kan seiast å vera den som definitivt nådde dette målet i Oslo stift.

Glostrup har også fått eit godt ettermæle som biskop. Han var oppteken av å skaffa orden i det som fanst av kyrkjelege arkiv, og ville ha prestane til å føra ryddige bøker over embetshandlingane, utan at det vart skapt stabilitet i dette i hans tid. Han sende 1631 inn framlegg til København om slike tiltak, om forbetringar i arbeidsvilkåra for prestane, og om endringar i reglane for inngåing av ekteskap mellom nærskylde, men alt dette førte til lite av konkrete resultat.

Ved herredagen i Bergen 1622 skulle saka mot bisp Anders Arrebo i Trondheim takast opp, og Glostrup fekk ordre om å møta, elles høyrer vi ikkje om at han opptrer utanfor sitt stift og embete.

Ved den store brannen i Oslo 1624 vart bispegarden berga, difor flytte ikkje bispen med inn i den nye byen.