Prof. Eduard Zuckmayer

https://de.wikipedia.org/wiki/Eduard_Zuckmayer

https://tr.wikipedia.org/wiki/Eduard_Zuckmayer

Eduard Zuckmayer (* 3. August 1890 in Nackenheim (Rheinhessen); † 2. Juli 1972 in Ankara, Türkei) war ein deutscher Musikpädagoge, Komponist und Pianist. Er war der Bruder des deutschen Schriftstellers Carl Zuckmayer. Zuckmayer wirkte als Musikpädagoge in Martin Luserkes "Schule am Meer" auf der Insel Juist bis zu deren Auflösung 1934; anschließend war er vorübergehend an der Odenwaldschule tätig. Von den Nationalsozialisten mit Berufsverbot belegt, gründete und leitete er im türkischen Exil das musikpädagogische Institut der Gazi-Universität in Ankara.

1934 schloss die Reichsmusikkammer Zuckmayer aus, weil seine Mutter jüdischer Herkunft war. Damit war ein sofortiges und vollständiges Berufsverbot auf musikalischem Gebiet verbunden.

Zuckmayer emigrierte daraufhin 1935 in die Türkei. In Ankara hatte sich eine Exilgemeinde namhafter deutscher Wissenschaftler und Künstler versammelt, darunter zeitweilig auch der Komponist Paul Hindemith. Atatürk hatte die Verfemten in seine junge Republik geholt. Zuckmayer war zunächst an die Musiklehrerschule (Musiki Muallim Mektebi) in Ankara berufen worden, das spätere staatliche Konservatorium (Devlet Konservatuar). Von 1938 bis 1968 leitete er die Musikabteilung an der pädagogischen Hochschule "Gazi Eğitim Enstitüsü", aus der die heutige Gazi-Universität hervorging. Die interessante Synthese von türkischer und zeitgenössischer westlicher Musik war über die Jahrzehnte ein besonderes Anliegen des Pädagogen und Musikers. Zuckmayer übersetzte den Text der türkischen Nationalhymne İstiklâl Marşı in die deutsche Sprache.

https://de.wikipedia.org/wiki/Eduard_Zuckmayer

Eduard Zuckmayer (d. 3 Ağustos 1890, Nackenheim (Hessen) - ö. 2 Temmuz 1972, Ankara) Alman besteci, müzik eğitmeni (Prof.).

Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik bölümünün kurucusudur. 1938-1970 yılları arasında o döenmde ülkede müzik öğretmeni yetiştiren tek kurum olan bu okulun yöneticiliğini yapmış; Türkiye’de müzik eğitiminin çağdaş kimlik kazanmasında ve müzik eğitimcisi yetiştirme sisteminin bu doğrultuda şekillenmesinde önemli bir rol üstlenmiştir. Yazar Carl Zuckmayer’in ağabeyidir.

1890 yılında Almanya’da Mainz şehri yakınlarındaki Nackenheim’ da dünyaya geldi. Beş yaşında piyano çalışmalarına, 11 yaşında doğaçlama ve beste çalışmalarına başladı.

Liseden sonra ailesinin isteği ile hukuk öğrenimine başladıysa da yarım bıraktı ve tümüyle müziğe yöneldi. Bonn Üniversitesi'nde felsefe ve sanat tarihi, Köln, Münih, Berlin konservatuarlarında müzikoloji eğitimi gördü. 1914 yılında “konser piyanistliği” ve “orkestra şefliği” eğitimini tamamladı. O yıl, orkestra şefliği sınıfının en iyi öğrencilerine verilen “Wüllner Armağanı” nı kazandığı gibi Mendelssohn ve Ibach yarışmalarında ödül aldı.

I. Dünya Savaşı sırasında 3 yıl cephede çarpıştıktan sonra ağır yaralı olarak yurda döndü. Frankfurt’a yerleşti; müzisyenliğe solist ve şef olarak devam etti; Meinz Konservatuarında piyano öğretmenliği yaptı. 1925 yılına kadar konser piyanistliği ve orkestra şefliği alanlarında, sanat dünyasında adından en çok söz edilenler arasında yer aldı.

Ününün zirvesinde iken konser etkinliklerine son verdi; Kuzey Denizi’ndeki Juist Adası’nda bulunan “Schule am Meer” de (Sahildeki Okul) öğretmenlik ve sanat danışmanlığı görevini kabul etti. 1933 yılında Nazilerin iktidara gelmesi üzerine arkadaşları ile birlikte bu okulu kapama kararı aldı. Paul Hindemith’ in önerisi ile Türkiye Cumhuriyeti Milli Eğitim Bakanlığı’nden gelen teklif üzerine 1936’da Türkiye’ye geldi.

Müzik öğretmeni yetiştirmek için kurulmuş olan Musiki Muallim Mektebi’nde piyano öğretmenliğine atanan Zuckmayer, bu görevi sırasında Türkiye’nin ilk madrigal korosu ve öğrenci orkestrasını kurarak yönetti; oda müziği çalışmalarını başlattı, kurumun kütüphanesini düzenledi; piyano dersi verdiği öğrencileriyle konserler düzenledi.

1938 yılında Musiki Muallim Mektebi’nde müzik öğretmeni yetiştiren bölümün Gazi Terbiye Enstitüsü’ne bağlanması üzerine çalışmalarına bu enstitüde devam etti ve ömrünün sonuna kadar piyano bölümü, orkestra, koro yöneticilikleri; oda müziği, müzik teorisi, müzik formları, açıklamalı müzik derslerinin öğretmenliğini ve bölüm başkanlığını sürdürdü. Gazi Eğitim Enstitüsü’nün ana binasının arkasında yapımı 1939 tamamlanan Müzik Bölümü binasının (bugün anaokulu olarak kullanılan bina) yapılmasına öncülük etti. Bina, 1966 yılına kadar okulun ihtiyaçlarına karşılık verdi.

Zuckmayer, Gazi Eğitim Enstitüsü’ndeki görevlerinin yanı sıra Millî Eğitim Bakanlığı’nca yayımlanacak müzik ders kitapları için rapor vermek, radyoda piyano ve oda müziği konserlerinin canlı yayınlarını gerçekleştirmek; müzik bölümü öğrencileriyle Anadolu’nun pek çok yerinde konserler vermek, halk türküsü düzenlemeleri yapmak gibi faaliyetler içinde oldu.

Sanatçı, tıpkı Hindemith gibi halk müziği ezgilerinden yararlanarak bir eğitim müziği yaratılması gerektiği görüşündeydi. Türk atasözlerini bestelemek, uyarlamak; yabancı şarkılara Türkçe sözler yazmak yoluyla okul şarkıları yazdı. 1944 yılı Eylül ayında Türkiye Almanya’ya savaş ilan ettiğinde Alman olduğu için gözaltına alınan sanatçı, 15 ay Kırşehir’de hapiste tutuldu.

1950 yılından itibaren yurdun değişik yerlerine öğrencileri ile birlikte konser gezileri yaptı; okul şarkıları seslendirerek çok sesli müzik kavramını aşılamaya çalıştı.

1970 yılında Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü başkanlığını bıraktı.

Türkiye’ye "ikinci vatanım" diyen sanatçı, 2 Temmuz 1972’de Ankara’da hayatını kaybetti. Cebeci Mezarlığı’nda toprağa verildi.

Gazi Eğitim Enstitüsü’nün ilk binası 1973’ten itibaren “Zuckmayer binası” olarak anılmaya başlamıştır.

Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi bölümündeki depolarda saklanan Zuckmayer'e ait özel eşyalar 2002 yılında Gazi Üniversitesi yöneticileri tarafından okul bahçesinde yakıldi, olay kamuyounda tepki topladı.

https://tr.wikipedia.org/wiki/Eduard_Zuckmayer