Rabbi Bezalel Rakow, The Gateshead Rov

Rabbi Bezalel Rakow (May 15, 1927 – July 20, 2003) was an orthodox rabbi who headed Gateshead’s Jewish community. He was the chair of the Council of Torah Sages of Agudas Yisroel of Great Britain.

Born in Frankfurt, Germany into a distinguished rabbinical family, Bezalel Rakow was a direct descendant of Rabbi Yomtov Lipman Heller, (author of the Tosafos Yomtov commentary on the Mishnah). His father, Rabbi Yomtov Lipman Rakow, a pupil of the great Volozhin yeshiva, had been a rosh yeshiva in Frankfurt-on-Main. In 1939, he, aged 10, his parents and his brother Benzion Rakow were granted asylum, and settled in London.

Aged 18, he enrolled in Gateshead Kollel where he obtained rabbinical ordination and gained a reputation as a Talmudic scholar. In 1948, he married Miriam, daughter of Gateshead's then communal rabbi Naftoli Shakowitzky. The couple moved to Montreux, Switzerland, where he took up a position teaching in the local yeshivah. In 1964, following his father-in-law's death, he returned to Gateshead to assume his position, thus becoming one of Orthodox Judaism's recognised world leaders.

In 2002, Rabbi Rakow was at the center of debate between Jewish orthodoxy and the features of modernity that he perceived as threatening orthodox values. When British Chief Rabbi Jonathan Sacks, in his book The Dignity of Difference (2002), expressed the notion that Judaism might learn from other faiths, Rabbi Rakow publicly demanded that Sacks repudiate the thesis of the book and withdraw it from circulation. (Source)

He authored Birchas Yom Tov ברכת יום טוב.

See also Revach, Chareidi.

Rabbi Bezalel Rakow (May 15, 1927 – July 20, 2003) was an orthodox rabbi who headed Gateshead’s Jewish community. He was the chair of the Council of Torah Sages of Agudas Yisroel of Great Britain.

Born in Frankfurt, Germany into a distinguished rabbinical family, Bezalel Rakow was a direct descendant of Rabbi Yomtov Lipman Heller, (author of the Tosafos Yomtov commentary on the Mishnah). His father, Rabbi Yomtov Lipman Rakow, a pupil of the great Volozhin yeshiva, had been a rosh yeshiva in Frankfurt-on-Main. In 1939, he, aged 10, his parents and his brother Benzion Rakow were granted asylum, and settled in London.

Aged 18, he enrolled in Gateshead Kollel where he obtained rabbinical ordination and gained a reputation as a Talmudic scholar. In 1948, he married Miriam, daughter of Gateshead's then communal rabbi Naftoli Shakowitzky. The couple moved to Montreux, Switzerland, where he took up a position teaching in the local yeshivah. In 1964, following his father-in-law's death, he returned to Gateshead to assume his position, thus becoming one of Orthodox Judaism's recognised world leaders.

In 2002, Rabbi Rakow was at the center of debate between Jewish orthodoxy and the features of modernity that he perceived as threatening orthodox values. When British Chief Rabbi Jonathan Sacks, in his book The Dignity of Difference (2002), expressed the notion that Judaism might learn from other faiths, Rabbi Rakow publicly demanded that Sacks repudiate the thesis of the book and withdraw it from circulation. (Source)

See also Revach, Chareidi.

הרב בצלאל ראַקאוו (י"ג אייר ה'תרפ"ז, – כ' תמוז, ה'תשס"ג) איז געווען דער שטאטס רב אין גייטסהעד. ער איז געווען איינער פון די פירער פון אגודת ישראל אין גרויסבריטאניע.

הרב ראקאוו איז געבוירן געווארן אין פראנקפורט, דייטשלאנד אין א רבנישער משפחה, אן אייניקל פון הרב יום טוב ליפמאן העלער, דער "תוספות יום טוב". זיין פאטער, רבי יום טוב ליפמאן ראקאוו, איז געווען א תלמיד פון דער וואלאזשינער ישיבה און א ראש ישיבה אין פראנקפורט. אין תרצ"ט, מיט די רדיפות פון יידן אין דייטשלאנד, האט ער מיט זיינע טאטע־מאמע און זיין ברודער בנציון באקומען אזילרעכט אין ענגלאנד, און זיי האבן זיך באזעצט אין לאנדאן.

ביי די 18 יאר האט מען אים אריינגענומען אין גייטסהעד כולל, וואו מ'האט געהאלטן פון אים ווי א חשובער תלמיד חכם, און ער האט באקומען היתר הוראה. אין תש"ח האט ער חתונה געהאט מיט מרים, טאכטער פון הרב נפתלי שאקאוויצקי, דער גייטסהעדער רב. דאס פארפאלק האט זיך געצויגן קיין מאנטרע, שווייץ, וואו ער איז געווארן א מגיד שיעור אין דער ישיבה. נאך זיין שווער'ס פטירה אין תשכ"ד האט די גייטסהעדער קהילה גערופן אים אויפנעמען זיין שווער'ס אמט. דארט אין גייטסהעד איז ער געווארן פון די מנהיגים פון דעם ציבור.

נאך זיין פטירה אין תשס"ג האט מען אים געפירט צו קבורה אין הר המנוחות. (וויקיפעדיע)