Rafał h. Wieniawa, z Gołuchowa

Rafał z Gołuchowa urodził się prawdopodobnie pod koniec XIV wieku, w Wielkopolsce. Pochodził z rycerskiego rodu Wieniawitów, jego ojciec Iwan z Obiechowa i Gołuchowa był kasztelanem śremskim, uczestnikiem bitwy pod Grunwaldem, bliskim współpracownikiem Władysława Jagiełły. Lata młodości Rafał spędził na Rusi, u boku ojca, który od 1411 do 1421 był starostą generalnym tej prowincji. W 1426 został mianowany podstolim poznańskim. Po śmierci Jagiełły, Rafał był związany z dworem młodocianego króla Władysława III. W tym czasie objął intratne podkomorstwo kaliskie i został starostą generalnym Wielkopolski(1436), ten urząd pełnił do stycznia 1439. Potem przebywał w najbliższym otoczeniu króla, jako świadek podpisał w Bieczu, ugodę między królem a zakonem joannitów. W 1440 wyjechał w świcie królewskiej na Węgry, był świadkiem koronacji Władysława III na króla Węgier. Po powrocie do kraju, w 1441 zastępował Krzesława Kurozwęckiego na urzędzie starosty generalnego Wielkopolski.

Rafał z Gołuchowa był dwukrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa z Katarzyną herbu Doliwa: syn Iwan sędzia ziemski kaliski. Z drugiej żony Elżbiety synowie: Jan, Andrzej i Cherubin. Rafał po ojcu odziedziczył Gołuchów, gdzie mieszkał oraz kilka pobliskich wsi, dla jednej z nich, Przygodzic, uzyskał przywilej lokacji miasta. Posiadał także pojedyncze wioski w powiatach konińskim, łęczyckim i ostrzeszowskim. Był fundatorem obrazu Matki Boskiej ab igne ( ,od ognia) dla kolegiaty kaliskiej. Obraz zachowany do dziś, jest jednym z najcenniejszych zabytków sztuki gotyckiej w Wielkopolsce