Sivert Jensson Andestad

Forlovelse 14 oktober 1798: SAT, Ministerialprotokoller, klokkerbøker og fødselsregistre - Møre og Romsdal, 522/L0308: Ministerialbok nr. 522A03, 1773-1809, s. 498-499 Brukslenke for sidevisning: https://media.digitalarkivet.no/kb20070831620264

Frå Sykkylvsslekter 17 Sjur/Sivert Jensen Andestad/Grebstad f 1774 <16b. g Eline Ellingsd <7.32b. a. Anne Karen f 1798 >5.18. b. Oline f 1801. c. Berte f 1803 >7.15. d. Anne Lydianne f 1806. e. Jens Severin > Skodjevåg. f. Elen Marie f 1813. g. Knut andreas f 1815 >9.24. h. Elling f 1819. i. Eline f 1822. Gardsoga:

Sjur Jensen Andestad (f. 1774, d. på Grebstad 1844) g. 1798 m. Elene Ellingsdtr. Grebstad (f. 1776, d. på Grebstad 1824). Br. 1798- 1809, sidan halve bruket til 1814. Mellom borna deira er Anne Karen f. 1798 g. m. Peter Pedersen Hjelle, og Knut Andreas f. 1815, g. m. Anne Lovise Pedersdtr. Andestad i Pegarden. Dei bygsla Rasmusgar- den på Lyshol. Sjur Jensen fekk bygselsetel på 1 våg av Lars Nilsen Aurdal som kjøpte dette Frimannsgodset på auksjon i 1796. Til å byrje med brukte Sjur og far hans bruket i lag, sidan la Sjur kår til foreldra: 12 våger havre og 12 våger bl.korn med fôr til 2 kyr og 8 småfe. Dessutan, fortel Sjur i forhøret i 1806, tok far hans seg vidare rett til å bruke ein av åkrane til Sjur på l½ vågs utsæd. I 1806 reiv Sjur ned gamlestova og bygde opp att stove med kammers som tilbygg for foreldra. Han fôra i 1802 1 hest, 9 storfe og 20 småfe, sådde 3 t. havre, 1 t. bl.korn, og bruket vart taksert til 180 rdl.

Litt om foreldra frå gardsoga (eg får ikkje redigert dei, Asbj)

Jens Pedersen Reite frå Ørskog (f. ca. 1746, d. 1807) g. 1770 m Maren Pedersdtr. Andestad (f. ca. 1738, d. 1817). Br. 1771-1798. Bygselsetel i 1771 frå prostinne Marie Leganger på 1 våg. Jens er nemnd som lagrettemann. Ved skiftet etter Jens i 1807 var buet fallitt. Korleis han kom av dage, er ikkje kjent. Om kvelden den 13. okt. 1806 sa han til kona si at han ville ut og ta heim potetene han hadde teke opp. Sidan sågst han ikkje meir. Om morgonen låg båten deira og slo i Andestadvatnet. Vottene til Jens låg att om bord. Den 29. desem-ber same året vart det forhør i saka, men det kom ikkje fram noko anna enn at det hadde vore eit mindre godt tilhøve i huslyden, og at Jens var fredsam, edrueleg og strevsam. Sonen sa at båe foreldra var noko vanskelege og tok seg sjølve til rette med mat o. s. b. Men ein får inntrykk av at det heller er sonen som er noko vanskeleg. Jens er oppførd i kyrkjeboka som død i 1807. Kanskje er han funnen att då.