Stjepan Boričević

Pored svih izrečenih tvrdnji, Kinam navodi da Bosna nije bila podložena velikom županu srpskom, nego je tamnošnji narod imao svoje običaje i uredbe, a i vlastitog vladara. Bosna je u svom posjedu imala prostor Usore i Soli (sjeveroistočni kraj današnje BiH), dobivši ih od ugarskih kraljeva, pa je pretpostavka da su je te oblasti dovele u određeni stepen vazalnog odnosa, jer za samu Bosnu nema parametara, koji bi je doveli u odnos podložan kralju ugarske. Kinam navodi i da rijeka Drina razdvaja Bosnu od ostatka Srbije. Na osnovu ovoga jasno je da tadašnja Bosna nije bila dio srpske države. Štaviše ona je starija od nje. Daljna sudbina bana Borića nije poznata, osim činjenice da su se njegovi potomci naselili na prostoru donjeg Vrbasa i oko Grabanja u okolici Bosanskog Broda. Bio je oženjen Lavicom, kćerkom Stjepana od Bosne (neki ga smatraju prvim vladarom Bosne) sa kojom je imao dva sina, Stjepana Borića i Pavla, dok su mu se unuci zvali Odola, Čelk i Borić. Godine 1167. Bosnu su okupirali Bizantijci, čija će vlast potrajati narednih trinaest godina, sve do 1180. kada se pojavljuje novi bosanski ban Kulin.