Vicko Litrica Banić

• Reference: MyHeritage Family Trees - SmartCopy: May 28 2017, 19:54:56 UTC

--

LITRICA BANIC, Vinko (Orašac kod Dubrovnika 1881. –Punta Arenas 1929.) bio je pionir hrvatskih ručno pisanih publikacija. Kao četrnaestogodišnjak uputio se preko Trsta u Antofagastu. Budući da je to bilo vrijeme prije postojanja Panamskog kanala, putovalo se preko Mageljanovog prolaza. Njegov stariji brat Antonio, koji je već živio u Punta Arenasu, čuo je da je na brodu jedan Litrica te ga je stupivši u kontakt s njim nagovorio da se iskrca i ostane s njim. Otišli su na jug, na otoke Lennox i Picton tražiti zlato, ali Vinko je teško podnosio hladnoću i vratio se u Punta Arenas gdje se zaposlio u pekari. Učio je engleski jezik, Morseovu abecedu i računanje te se zaposlio se kao telegrafist u Društvu za eksploataciju Ognjene zemlje. Postao je cijenjen među Englezima jer je znao jezik, a bio je i kvalitetan čovjek. Nakon vjenčanja s Katalinom Kunica 1912. godine, preselio se na Ponta Delgadu, koja se nalazi na najužem dijelu Mageljanovog prolaza prema Atlantiku, gdje je radio kao lučki kapetan. Bio je nadaren za pisanje i crtanje pa je puno pisao i crtao. Objavio je osam brojeva lista U pustoši (En el Desierto) 1911. godine, koje je pisao ručno na hrvatskom jeziku i slao u Punta Arenas. Njegovi rukopisi su prve publikacije na hrvatskom jeziku u Patagoniji a dodatnu umjetničku vrijednost im daju njegov krasopis i brojne ilustracije.

LITRICA BANIC, Vinko (Orašac cerca de Dubrovnik 1881 - Punta Arenas 1929) fue un pionero de las publicaciones manuscritas croatas. A los catorce años, se dirigió a Antofagasta a través de Trieste. Dado que era antes de la existencia del Canal de Panamá, se viajaba a través del Paso de Magallanes. Su hermano mayor, Antonio, que ya vivía en Punta Arenas, escuchó que había un Litrica a bordo del barco y, al contactar con él, lo convenció de que desembarcara y se quedara con él. Se dirigieron al sur, a las islas Lennox y Picton, en busca de oro, pero Vinko no soportaba bien el frío y regresó a Punta Arenas, donde encontró trabajo en una panadería. Aprendió inglés, el código Morse y aritmética, y fue contratado como telegrafista en la Sociedad Explotadora de Tierra del Fuego. Se ganó el respeto de los ingleses por su conocimiento del idioma y por ser una persona de calidad. Después de casarse con Katalina Kunica en 1912, se trasladó a Ponta Delgada, ubicada en la parte más estrecha del Paso de Magallanes hacia el Atlántico, donde trabajó como capitán del puerto. Tenía talento para la escritura y el dibujo, por lo que escribió y dibujó mucho. Publicó ocho números del periódico "En el Desierto" (U pustoši) en 1911, que escribió a mano en croata y envió a Punta Arenas. Sus manuscritos son las primeras publicaciones en croata en la Patagonia, y su caligrafía y numerosas ilustraciones les dan un valor artístico adicional.