Wilhelm von Ballenstedt

Willem was na Siegfried paltsgraaf was geworden. In het jaar van de menswording des Heren 1121 gaf de weduwe Adelburgis van Richterich, die behoorde tot de horigen van paltsgraaf Willem, die ook Richterich als vrij-eigengoed bezat, vijftien morgen land aan dit klooster, waarbij de overdracht aan het altaar geschiedde door diezelfde Willem. Adelburgis had waarschijnlijk een relatie met Wilhelm waar Meiner is uit voortgekomen want hij droeg als wapen het slangenkruis van Ballenstedt. In 1124 is er sprake van zijn echte vrouw de Gravin, de Graaf had zonder haar goedkeuring de overdracht van haar hove aan de Anstel uit haar bruidsschat aan het klooster Rolduc overgedaan. Veertien morgen land liggen vanaf de hoeve Crombach richting Richterich en één ligt naast de met steen geplaveide weg. De tienden daarvan behoren toe aan die parochiekerk. Daarom gaf genoemde Adelburgis, van wie vaststaat dat ook zij het genoemde land in eigendom bezat, dit - zoals gezegd - aan dit klooster. Ongeveer tien jaar later na Adelburgis is Willem gestorven zonder wettelijke kinderen na te laten die zijn bezittingen zouden overnemen. Daarom hield Gozewijn van Valkenburg dit voornoemde vrij-eigengoed van Richterich zestien jaar in zijn bezit, totdat koning Koenraad dit van hem terugnam. Adelburgis stierf de 14de februari. Annalen Rodensis. Zij woonden op burg Schonau. Willen had geen kinderen waardoor de Heer van Limburg de aanspraak op het Paltsgraafschap van Lotharingen am Rhein opeiste en kreeg. In het Predium van Richterich werden de Wilhelmen van Aken de opvolger en daarna Goswijnus van Valkenburg. De heren van Aken moeten hun oorsprong mogelijk in de Lotharingse familie hebben gehad. Bron: Stamboom I.D.M. de Vries op Genealogieonline.nl