Ypeus Germanus DROST

http://www.frank-smulders.nl/

GENERATION IV

8. (VIIp) Ypëus (Ijpeus) Germanus DROST, born 9 JAN 1879, Harlingen, NL, (Akte nr. A 7, Tresoar, FHLS), R.C., Booksalesman, housepainter, moved to Den Haag, NL on 13 SEP 1881 due to economic difficulties. Ypeus left for Antwerpen on 25 JUL 1904 from Den Haag and returns on 19 SEP 1905 and lives in de Koningstraat 166. Died 12 SEP 1960, (PK no. 1955 Netherlands), Voorburg, NL, cremated 15 SEP 1960, Velsen, NL, married at 30 years (1) 3 MAR 1909, Assen, NL (Akte nr. 12, Drents Archief, Naam Ijpeus, father Hendrikus). On 15 OCT 1910 they moved to number 65 Frans Hals Street and in Apr 1926 they moved to number 52 Willem van Outhoorn Street in Den Haag, NL. Ypeus was a sketch artist and painter. He particularly enjoyed Fries landscapes of which he painted many. In a newspaper called “het Vrije Volk” of 26 NOV 1948 an article about the S.D.A.P.(de Sociaal Democratische Arbeiderpartij) in Den Haag includes a passage about Y.G. Drost, "praat maar eens met de oudere leden uit vroeger dagen. Noem de naam Drost en men zal u vertellen wat een goede schilder die man was. Hij schilderde enorme doeken van Troelstra en Alberda (bekende politici van zo’n 100 jaar gelden), en jarenlang heeft men zijn beroemd geworden doek "Oud en Arm" meegedragen in de optochten. een glorieuze figuur, die Drost.....". A brother born before him, Ypeus Germanus DROST, born 6 APR 1877, Akte nr. A 115 of 7 APR 1877, Tresoar, died on 19 DEC 1877 at 8 months old, Akte nr. A 213 of 21 DEC 1877, Tresoar.

Source: Jan Drost; Frank Smulders; Ypeus Germanus Drost Familie History

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

From Frank Smulders on 19 DEC 2008

RE: "Molen aan de Schenk" skilderytjie deur Ypeus geskilder, "De molen bestaat nog steeds en staat in Den Haag aan het water dat "de Schenk" heet. Toentertijd woonde Ypeus daar vlakbij in de Willem van Outhoornstraat in de wijk Bezuidenhout in Den Haag. Ik heb daar in de jaren 70 ook gewoond in de Joan Maetsuijkerstraat en dat is om de hoek van de Willem van Outhoornstraat." See painting of windmill in album.

Y. DROST

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Great grandfather of Y. DROST. Pedigree Chart number 8 for Y. DROST.

https://www.willemvanouthoornstraat.nl/ Straat waar Hendrik se ouers woon in MAART 1942

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In sy eie woorde:-

Die Geskiedenis van die familie DROST van Harlingen deur Y. G. DROST. Handgekrewe en geillustreer. Bladsy 5 en 6-30.

Haar vader JILDERTS GEERTS STEENSTRA, die in WORKUM een café lodgement had waar ik in

1949 bij een bezoek aan FRIESLAND nog een gelogeerd.

Bladsy 15

Hiermee is Opa nu bij zich zelf aangeland en zal hij een beetje uitvoeriger moeten worden. Om te beginnen wil ik eerst een even vertellen dat mijn beide broers en ik zonder veel gewetens conflicten geheel van de R. Cath. Kerk zijn vervreemd. De onderlinge haat en nijd tusschen de verschillend van de leer die zij prediken heft ons doen twijfelen en uit de sleur gehaald. Ook de gangbare formendienst kon ons niet bekoren. Daarbij het materialistisch stellingnemen van de diverse kerkgenootschappen aan de zijde van het bezit, tegen de verdrukten was tegen onze opvatting van een rechtvaardige zamenleving. Zoo al shun dezer dagen nog in onze volksvertegenwoordiging is ver weten met de uitspraak "Pluk de armen spaar de rijken". Wij zoeken dus het Godsbegrip niet

Bladsy 16

In een van de bestaande kerk genootschappen. Men kan daarom evengoed trachten een goed mensch te zijn.

Toen ik ruim 2 jaar was vertrokken mijn ouders naar DEN HAAG en tot mijn zevende jaar toen mijn vader strife ging het leven voor ons onbezorgd verder. Nadien werd het anders, hoewel ik als kind daar zoo geen begrip van had. Ik ging naar school, en wij jongens moesten ons maar zien te redden waar je als kind je zonder veel nadenken gemakkelijk aan wende. Tot mijn 12e jaar heb ik school gegaan. Het is niet precies een net jongetje was. Met school en schreven aan de broeder ik was op een Katholieke school, briefjes met de hand van mijn moeder dat ik niet op school kon komen omdat ik op mijn broertje moest passen. We zwalkten dan door de stad, haal den allerlei kattekwaad uit en geen streken waren ons vreemd. Zomers swemmen, 's winters, als er ijs in de sloten lag op schaatsen de polder in. Maar het gebeur ook dijkwels genoeg, dat ik in mijn eentje thuis ging zit ten tekenen en de boel een beetje opruimen, tegen dat mijn moeder thuis kwam. Dit alles zal de geachte lezer van nu wel een beetje vreemd voor komen maar men vergete niet dat ik spreek van 60 tot 65 jaar terug. Door het overlijden van de vader met een de missaire werd overgeleverd, en waardoor onze opvoeding

Bladsy 17

Wel een beetje verwaarloosd is. Met 12 jaar ging ik van school en naar een baas. Daar ben ik 1 jaar geweest, een schilders bedrijf, want ik had altijd schilder willen worden en heb daar niets geleerd want ik werd gewoon als loopjongetje gebruikt. Gelukkig was ik daardoor mijn knappe vriendjes kwijt geraakt. Mijn patron vond het toen maar beter, dat i keen andere baas ging zoeken. Dat was dus 1 baas versleten. Ik kwam bij een ander, waar ik ongeveer 8 jaar ben gebleven. Ook dit was geen geode patron, ik leered wel een beetje verwen, maar eigenlijke aanleg kwam daar heelemaal niet tot ontwikkeling. Wij werkten in de geode oude tijd nog van 's morgens 6 uur to 7 uur 's-avonds. Een winter heb 's-avonds teeken les gehad. Verder tekende ik veel op eigen gelegenheid, zoodat, wat ik nu ken, ik mijzelf heb aangeleerd. Verder had ik allerlei liefhebberijn. Dieren, planten, vliders, enz. Hadden mijn intresse. Ook las ik veel, en zat op eigen gelegenheid in vreemde talent e snuffelen. Bovendien nog al sportief, geen wetstrijdsport. Zondags maakte ik, voor dien tijd, dikwijls verre wandelingen in de omtrek wat toen helemaal geen gewoonte was. Een beetje gevoel

Bladsy 18

Voor humor en wel een beetje exentriek ook. Verder was er niets bijzonders. We leefden gemoedelijk verder zooals wij dat toen gewend waren. Toen ik 22 jaar was, kreeg de zucht naar avontuur me sterk te pakken. Ik gaf mijn baas zijn conge en ging er van door. Ik werkte een pposje in Leiden en trok in 't voorjaar naar Duitschland. Op een beetje, voor dien tijd, exentrieke manier. Een eindje met de trein, een eind lopen, en vanaf Arnhem met de boot de Rijn op tot ik midden in de nacht aankwam te Duisberg, waar i keen paar maanden gewerkt heb

Bladsy 25

Daar kwam nog al een beetje aanpassingsvermogen bij te pas. Ik kon wel een Duitschboek lezen, maar de spreektaal was nog niks. Ik kwam daar in het hart van het toensnel opkomende Industrie gebied van Rijnland en Westphalen, de Ruhr. Het was ere en rauwe boel. Voor de van alle kanten toestromende arbeiders was geen woon gelegenheid zoodat het wel voorkwam dat voor 4 kostgangers 1 bed beschikbaar was. 2 van de dag ploeg er uit en 2 van de nacht ploeg er weer in! Ik zelf heb daar echter geen gebruikt van hoeven maken. Overigens heb ik mij er aardig doorgeslagen. De Duitschers hebben de bijnaam van Moffen die titel hadden ze al in de 17e eeuw o.a. in een toneelspel van PIETER LAGENDIJK. 't zijn eigenaardige lui als je niet oppas, probeeren ze je baas te worden, maar als je zed an maar een grote bek geef, heb je niks geen last met ze. Er is een algemeen gezegde, volgens het welk het hun aard is, naar boven te liken en naar onder te trappen te beginnen met de toenmalige duitsch Keizer WILHELM II en dan zoo naar onderen. Ik heb nooit last gehad met hen. Da taal had ik gouw te pakken. Ik heb daar ongeveer twee maanden gewerkt. Eerst drie dagen op een bouwerij, toen bij een schildresbaasje en nog eenige tijd bij een partikulier, maar daar ik op stap was gegaan om watt e zien, ben ik spoedig verder getrokken. DUSSELDORF, KEULEN en toen zamer verder gegaan. Een mooie streek daar tusschen de bergen. Oude stadjes met nog over

Bladsy 26

Blijfselen van de oude stadsmuren zelfs nog uit de Romijnsche tijd. Op de bergen ruinen van kastelen van oude roofridders. Zwaar van romantiek en vol van oude legenden. We gingen deze intressante streek door te voet, ongeveer 14 dagen sliepen in goedkope hotelletjes en ook wel eens een nachtje in de wijnbergen. We kwamen langs de Loreleij maar de jonkvrouw die er op hoort te zitten haar haren te kammen en te zingen heb ik niet gezien. Ze heft me dus ook niet betoverd mhaar zingen en ook niet in het water gelokt. We waren zoo vrij al seen vo-

Bladsy 27

Geltje leefden onbezorgd en tekenden hier en daar een beetje en genoten van de reis. Dat was in 1902, du snog ver voor de 1e Wereldoorlog. Het oude Europa was nog in volle vrede. Voor mij was het, voor toenmalige begrippen, een heel avontuur waar ik nog steeds met plezier aan terugdenk. Maar laten we niet te uitvoerig worden

Bladsy 28

We zworven zoolang tot de spaar centjes zoowat op waren. We zaten toen in STRAATSBURG, in de ELZAS toen nog Duitsch. We vonden daar nog werk en zijn daar een maand of drie gebleven. Het was toen midden winter geworden. Met het overgespaarde geld trok ik toen weer naar HOLLAND en heb toen weer een poosje in DEN HAAG gewerkt. Ik was toen al zoo 'n beetje kunst schilder geworden en verdiende daarmee nog wel eens wat exstra. Voorjaar 1903 kwam ik voor het eerst in aanraking met de arbeidersbeweging tijdens de grote spoorwegstaking tegen de dwangwetten van A. KUIPER. Tegen dwang ben ik altijd al een beetje weerspannig geweest. Voorjaar 1904 had ik weer geen rust meer en trok voor de verandering

Bladsy 29

Eens naar BELGIË om te beginnen naar ANTWERPEN waar i keen half jaartje gewerkt heb. Een gemoedelijk volkje daar op zijn tijd ook grote feestmakers. Ze hebben daar ook nog mooie oude dingen, waar ik echt van genoten heb. Ook de mooie grote havens en de rivier de SCHELDE waren altijd erg intressant. Met wat uitstapjes naar BRUSSEL en zoo, was het daar wel naar mijn zin. Van ANTWERPEN maakte ik weer eens een voetreisje dwars deer BELGIË over MECHELEN. LEUVEN naar LUIK, en van daar weer naar HOLLAND. Het jaar daarop in 1905 zat ik weer met een vriend in DUSSELDORF. Daar en in de omgeving weer een poosje gewerkt. Ik heb natuurlijk op die manier heel wat geleerd, en mooie dingen gazien. Het was vanzelf niet altijd een pretje, dat spreekt. Ik heb wel eens oogenblikken gehad

Bladsy 30

Dat ik dacht ik wou dat ik maar thuis zat. Want het leven is niet altijd een pretje. Maar ik denk nog altijd met pleizier aan mijn uitstapjes terug.

In 1906 was ik weer werkzaam in DEN HAAG. Daar wilde het toeval dat ik met nog een een paar gevels moest verwen in een straat met veel dienstmeisjes. Nou ben ik altijd een beetje gereserveerd tegenover meisjes. Ik zag er altijd nog al een beetje hoog tegenop. Zoals me wel verteld werd omdat ik nooit zusters gehad heb. Er waren daar in die straat een paar waar we al spoedig 's-morgens een praatje mee maakten. Enfin, het kwam zoover dat ik met een ervan een afspraakje maakten. En weer een afspraakje voor de wienige tijd waarover de toenmalige dienstmeisjes beschikten. Het gevolg was dat zij al guuw haar zangvereniging era an gaf en ik helemaal geen zin meer had in buitenlandsche reisjes. We waren het spoedig eens om verder zamen door het leven te gaan. Na een gezellige verlovingstijd zijn we den DERDEN MAART 1909 gehuwd te ASSEN. Dat meisje waar over ik het heb heette, voluit, HENDRIKA CHRISTINA JOLING en kwam ook uit het Noorden van DRENTS_GRONINGSCHE afkomst en is later jullie Grootmoeder geworden.

Getranskribeer deur Y. DROST.

Bygevoeg op 9 JUL 2021 deur Y. DROST

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------