Zofia Płoszko-Ossendowska

Zofia Iwanowska-Płoszko-Ossendowska (February 18, 1887 in Sieradz – 1943 in Warsaw) was a Polish violinist, composer and teacher.

Life
She was born in Sieradz to Amela Witanowska and Feliks Iwanowski. She had five siblings: Jadwiga Zaleska-Mazurowska, Maria Chrzanowska, Tadeusz Iwanowski, Elżbieta Wolfke and Zygmunt Iwanowski.

She studied at the Warsaw Conservatory with Stanisław Barcewicz and then in Brussels with César Thomson.

She married the doctor Adam Płoszko early on, for whom she gave up her career and went to Baku with him. Adam got a job there thanks to his brother, who made a career as an architect designing the palaces of Caspian oil-rich men. Their sons were born there: Stanisław and Karol. Karol died as a volunteer in the Battle of Ossów in the Polish-Bolshevik War. Stanisław, who also took part in the war, joined the Foreign Legion after demobilization. Zofia was a nurse at the time.

In the years 1908-1916 she headed a music school in Warsaw. At the same time she was touring. Together with her sister Jadwiga Zaleska-Mazurowska she gave two concerts in London's Bechstein Hall.

On June 10, 1922, she remarried. This time the writer and traveler Ferdynand Ossendowski, with whom she embarked on a journey to Africa.

After returning from travel, the spouses lived in Nieszawa, where they remained until the outbreak of World War II.

Zofia Iwanowska-Płoszko-Ossendowska (ur. 18 lutego 1887 w Sieradzu, zm. 1943 w Warszawie) – polska skrzypaczka, kompozytorka i pedagog. Siostra pianistki Jadwigi Zaleskiej-Mazurowskiej, żona pisarza Ferdynanda Ossendowskiego.

Urodziła się w Sieradzu.Uczyła się w Warszawskim konserwatowium u Stanisława Barcewicza a następnie w Brukseli u Césara Thomsona.

Wcześnie wyszła za mąż za lekarza Adama Płoszko, przez co porzuciła karierę i wyjechała z nim do Baku. Adam dostał tam pracę dzięki swojemu bratu, który robił karierę jako architekt projektujący pałace kaspijskich bogaczy naftowych. Tam urodzili się ich synowie: Stanisław i Karol. Karol zginął jako ochotnik w bitwie pod Ossowem w wojnie polsko-bolszewickiej. Stanisław, który również brał udział w wojnie, po zdemobilizowaniu wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. Zofia w tym czasie była sanitariuszką.

W latach 1908-1916 prowadziła w Warszawie szkołę muzyczną. Równocześnie koncertowała. Między innymi, wraz z siostrą Jadwigę Zaleską-Mazurowską dała 2 koncerty w londyńskim Bechstein Hall.

10 czerwca 1922 wyszła ponownie za mąż – za pisarza i podróżnika Ferdynanda Ossendowskiego, z którym wyruszyła w podróż do Afryki.

Po powrocie z wojaży małżonkowie zamieszkali w Nieszawie, gdzie przebywali aż do wybuchu II wojny światowej.