ks. Andrzej Piotr Mierosławski - Mirosławski

Gniezno I - 9054, 9073 // Jan Korytkowski, "Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych", Gniezno 1883, t. III, s.13 i 14:

"Mierosławski Andrzej, scholastyk gnieźnieński, kanonik kujawski, płocki i kruszwicki, syn Jana Mierosławskiego herbu Leszczyc albo Bróg i Jadwigi Grochowickiej, herbu Róża albo Poraj (babkę po ojcu miał Barbarę Łowińską herbu Nałęcz po matce Urszulę Gwiazdowską herbu Bogoryja), wnuk Piotra Gwiazdowskiego, scholastyka gnieźnieńskiego, kustosza płockiego i kanonika krakowskiego będąc już kanonikiem kujawiskim, płockim i kruszwickim, tudzież krucyferem i zaufanym domownikiem arcybiskupa Gembickiego, przybrany został za pozwoleniem Stolicy Apostolskiej i tegoż arcybiskupa, a przez tegoż dziada swego na koadjutora scholasteryi gnieźnieńskiej z prawem następstwa dnia 10 lipca 1620 roku. Obok tej koadiutoryi uzyskał na mocy prowizji arcybiskupa Gembickiego, u którego w wielkich był względach, po wyniesieniu Kacpra Kozielskiego na opata wągrowieckiego opróżnioną po nim kanonię metropolitalną fundi Węglewo, na którą się dnia 13 grudnia 1622 roku installował. Scholastykiem gnieźnieńskim został po zgonie Piotra Gwiazdowskiego dnia 5 lipca 1624 roku. W tymże roku dnia 12 grudnia objął rządy archidiecezji gnieźnieńskiej w imieniu arcybiskupa Henryka Firleja, jako jego pełnomocnik. W roku 1621 należał do komisji wyznaczonej na prośbę zakonnic gnieźnieńskich Św. Klary, przez arcybiskupa Jana Wężyka dla zbadania świątobliwości życia błogosławionej Jolanty, otworzenia grobu i złożenia jej kości w nowszej, przyzwoitszej trumnie, umarł w roku 1636" // Gniezno I - 7655