princess Kristina Magdalena Radziwill

GEDCOM Note

В 1796 году была пожалована Екатериной II во фрейлины, но вскоре скончалась.

Krystyna Magdalena Radziwiłłówna (ur. 27 lipca 1776 w Warszawie, zm. 1 grudnia 1796 w Petersburgu) – księżniczka polska, nieślubna córka wojewodziny wileńskiej Heleny z Przezdzieckich Radziwiłłowej ze związku z ambasadorem rosyjskim w Warszawie, Ottonem Magnusem von Stackelbergiem[1]. Oficjalnie za ojca Krystyny uchodził wojewoda wileński Michał Hieronim Radziwiłł.
Życiorys
Krystyna Magdalena Radziwiłłówna spędziła swoje dzieciństwo i młodość założonej przez swoją matkę Helenę Arkadii. Księżniczka często przebywała w Warszawie, gdzie zaprzyjaźniła się między innymi z nieślubną córką króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego, Izabelą Grabowską oraz kasztelanką warszawską Moniką Sobolewską[2]. W 1793, podczas pobytu na dworze króla Prus Fryderyka Wilhelma II w Saksonii została zauważona przez jego syna, księcia Fryderyka Ludwika. Młody książę planował małżeństwo z Radziwiłłówną, jednak spotkał się z odmową[3].
Po powrocie do Warszawy Krystyna Magdalena żywo interesowała się sprawami państwa polskiego, wspierając powstanie narodowe, którym dowodził ukochany księżniczki Tadeusz Kościuszko[4]. Pod koniec maja 1794 w obawie przed zagrożeniem rosyjskim Krystyna i jej młodsza siostra Aniela zostały wywiezione przez matkę do Drezna. Po przybyciu na tamtejszy dwór, w Krystynie zakochał się poseł hiszpański Don Quinonez, jednak ze względu na różnice stanowe małżeństwo z księżniczką okazało się niemożliwe[5]. W 1795 Radziwiłłówna wróciła do zajętej przez Rosję Arkadii, lecz już pod koniec roku udała się do Petersburga, gdzie została mianowana frejliną cesarzowej rosyjskiej Katarzyny II[6].
Gdy 15 listopada 1796 cesarzowa Katarzyna II zmarła, Krystyna Magdalena Radziwiłłówna brała udział w jej uroczystościach pogrzebowych. Mrozy panujące wówczas w Rosji sprawiły, iż księżniczka zachorowała na zapalenie płuc, które stało się przyczyną jej przedwczesnej śmierci. Została pochowana w okazałym grobowcu pod ołtarzem w Arkadii[7].
Przypisy
1. K. Zienkowska, Stanisław August Poniatowski, Wrocław 2004, s. 275.
2. S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 131.
3. S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 126.
4. S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, ss. 126–128.
5. S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 128–129.
6. S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 130.
7. S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, ss. 132–134.
Bibliografia
• Wasylewski S., Twarz i kobieta, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1960, ss. 123–134.
• Zienkowska K., Stanisław August Poniatowski, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 2004, ISBN 83-04-04725-X, s. 275.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Krystyna_Magdalena_Radziwi%C5%82%C5%8...

Кристина Магдалена Радзивилл (б 27 июля 1776 в Варшаве, д в Санкт-Петербурге 1 декабря 1796..) - Польский принцесса, внебрачная дочь wojewodziny Вильнюс Przezdziecki Хелена Радзивилла из соединения русского посла в Варшаве, Отто Магнус фон Stackelbergiem [1]. Официально Кристина рассматривается как отец Палатина в Вильно Майкл Джером Радзивилл.

Кристина Магдалена Радзивилл провел детство и юность основан матерью Елены Аркадия. Принцесса часто жил в Варшаве, где он подружился, в частности, незаконная дочь польского короля Станислава Августа Понятовского, Изабела Грабовска и Kasztelanka Варшава Моника Sobolewska [2]. В 1793 году, во время своего пребывания при дворе прусского короля Фридриха Вильгельма II Саксонии заметил своего сына, принца Фридриха-Луисе. Молодой принц планируется брак с Радзивилла, но было отказано [3].

После возвращения в Варшаву Кристина Магдалена интересом в делах польского государства, поддержки национального восстания, которое привело любимую принцессу Тадеуша Костюшко [4]. В конце мая 1794 года в в страхе угрозы Российской Кристины и ее младшей сестры Анжела были экспортированы его матери в Дрезден. По прибытии в местный суд в Krystyna влюбился в испанский посол Дон Киньонес, однако, из-за различий в государственной брака с принцессой оказалось невозможным [5]. В 1795 году вернулся в Радзивилл оккупированных Россией Аркадии, но в конце года отправился в Петербург, где он был назначен frejliną российской императрицы Екатерины II [6].

15 ноября 1796, когда императрица Екатерина II умер, Кристина Магдалена Радзивилл принимал участие в ее похоронах. Морозы тогда преобладающие в России означает, что принцесса заболела пневмонией, которая вызвала ее преждевременной смерти. Она была похоронена в великолепном могиле под алтарем в Аркадии [7].