https://maraisfamily.tribalpages.com/tribe/browse?userid=maraisfami...

About Marais, Charles, a1 Charles was one of the Hugenots from Franse settling in South Africa due to the Edict of Nantes. He is the ancester of the Marais family in South Africa. Charles Marais was born approximately in 1638 (ca. 1638) in France and died on the 3 April 1689 on his farm “Le Plessis Marlè” in the Cape of Good Hope. He married Catherine Tabourdeux in 1661 in France and she died 1729 in the Cape of Good Hope. Charles and his family came from Plessis-Mornay in the Hurepoix region of the Ile-de-France province, south and south west of Paris. Charles and Catherine immigrated to South Africa on the ship “Voorschooten” on 31 December 1687. The passenger list of the ship showed the ages of the four children as follows: Claude (24), Charles (19), Isaac (10) and Mari-Madeleine (6). According to research done by the genealogist Pascal Herbert at a later stage, Charles and Catherine had a fifth child named Jacques. He was born ca. 1666 and accepted the Catholic faith when he was 21 years old on 4 November 1685. He decided to stay in Paris when his parents left for the Northern Provinces. Another piece of information found was the ante nuptial contract between Charles and Catherine. Some more facts found in the contract was that the parents of Charles were Jean Marais and Rachelle Milleseau. His farther was a well known shoemaker in France. Catherine’s parents were Claude Tabourdeux and Jeanne Cronier, with her farther working in the weaving industry in France. The witnesses with the signing of the contract were Pierre Anceaume, a tradesman from Dourdan, an uncle from Charles’s farther and Hierosme Legrand, a cousin from his father’s side. For Catherine it was two brothers, Jean and Jacques and family from her side. The ship belonged to the Chamber of Delft with Franz Villierius as captain. They left Deltshaven on 31 December 1687 and arrived in Saldanha Bay on 13 April 1688. They landed at Saldanha Bay due to damage caused to the ship by a severe storm.

Much more here.https://maraisfamily.tribalpages.com/tribe/browse?userid=maraisfami... ............................

Charles Marais

Birth date: 30th March 1638 (needs source)

Birth Place: Le Plessis Mornay in the village of Longvilliers, near Dourdan in the Hurepoix, Isle de France, France {Plessis Mornay aka Plessis Marle, Plessis Merle, Plessis Marly}

Date of Death: 3 April 1689 aged 51 years

Died of injuries from being stoned on 30th March 1689 by a coloured "rondloper" a Hottentot, Edessah, nicknamed Dikkop, and 2 others following an argument centred around a watermelon which Marais would not give to them because it was still green. They fled after Charles died, but were caught and handed over by their own people. After Dikkop was found guilty of murdering Charles Marais he was handed over to his own people who beat him to death with sticks.

An inquest was held – the Dr. attending was Jean Prieur du Plessis, assisted by Jacques de Savoye, a neighbour of Charles Marais.

The report, (as translated by an Afrikaans neighbour of Charles Marais) reads as follows:

I have been in Drakenstein and have examined Charles Marais, who died after being struck in the left groin for two stones Thrown from a Hottentot on 29th March. I opened the wound in the presence of Monsieur de Landrost Jan Mostert, Hendrik de Coche and Jacques de Savoye as previously Council of Stellenbosch and Drakenstein. I found a great inward and outward contusion and the heart artery suspended Which Collected having much blood, overwhelmed the heart and caused death. In token of the truth hereof I have signed it, J. Prieur du Plessis.

Source – stamouers.com Stamouers quotes the Cape Archives document CJ 780, 20 April 1689, p.859, for the trial and CJ 291, 20 April 1689, pp.275-7 for the evidence of Edessha, the Hottentot in question.

Stamouers also have an extract from the “dagboek van Simon van der Stel: 1689, 5 April” – the journal or “day book” of Simon van der Stel (Commander of the Cape of Good Hope Colony (1679-1699).

Place of Death: the farm la Plessis Marle, Drakenstein, Cape, South Africa

Parents

(Sources needed)

Father: Jean Marais

Mother: Rachelle Milleseau

Marriage: 24 Aug 1659, Rouillon, France to Catherine Tabourdeaux daughter of Claude Tabourdeaux and Jeanne Crosnier. She married Daniel de Ruelle in 1690 after Charles died.

Children

1. 1. Claude born 1662, 1st Marriage 1690 Maria Avice 2nd Marriage 13 Oct 1721 Susanne Gardiol from "la Coste" in Provence, widow of Abraham de Villiers.
2. 2. Charles born 1668 married 1692 Anna de Ruelle van Guisnes daughter of Daniel, boer De Fontein, Wamakersvallei + 7 Aug 1935
3. 3. Izaac born 1677
4. 4. Maria (Marie-Madeleine) born 1681 Hurepoix, South of Paris, France. 7 July 1716 Drakenstein (Paarl) Cape, South Africa Married 1700 Estienne Nel

Arrived at the Cape April 26, 1688 on board the “Vorschoten” from the Netherlands

Charles Marais was originally from Lesierre du Plessis near Marle, where they owned a farm called ‘Orange', and later Plessismornay near Longvilliers, a district of Paris.

The edict of Nantes enacted in France in 1598 gave the Protestants in Catholic France the right to practise their belief freely, have their own church services and keep their French citizenship. This law was revoked in 1685 by King Lodewijk the 14th with far-reaching consequences.

Charles Marais fled to the Netherlands along with thousands of other French Protestants, where he renounced the Roman Catholic Church on the 14 September 1687 in the Waalse Kerk, Den Haag.

Because the settlement at the Cape required extra manpower to provide for the growing demand for fresh products by the settlers and the ships of the Company, the Dutch East India Company decided to send more settlers to the Cape colony. Only a small number of about two hundred French refugees decided to go. The plan was that the French settlers would be dispersed amongst the Dutch farmers in the Drakenstein area, where they would be expected to learn to speak Dutch and integrate into the established population of the colony.

The family left on 31 December 1687 on the 'Voorschoten' ship, and arrived in Saldanha Bay, Cape on 13 April 1688 – a journey of more than 3 months. The Voorschoten had suffered storm damage which was why it stopped at Saldanha Bay, where the passengers were transferred to the ship 'Jupiter' to the Cape of Good Hope arriving on April 26, 1688 at Table Bay with 192 people on board. Voorschotten was the first ship to leave Holland with French refugees, part of the autumnal fleet. Others sailing with this ship were Borssenburg, Oosterland, De Schelde, Berg China, Zuid-Beveland and Wapen van Alkmaar.

The Voorschotten belonged to the Chamber of Delft, Captain Frans Villierius. The ship was small and dirty and the settlers could take along only the bare essentials.

The "Oosterland" arrived a month later, followed later by another ten ships. On their arrival the Huguenots got dried peas, salted meat and ship's biscuits to eat, which was the same as they had eaten during their sea voyage. They received wood and tools to build a shelter, and were taken to their new home about 70 km inland.

~o0o~

Passenger List for Huguenot Ship Voorschotten to South Africa 1687

Voorschotten - first ship to leave Holland with French refugees, Part of the autumnal fleet - sailing with this ship were Borssenburg, Oosterland, De Schelde, Berg China, Zuid-Beveland and Wapen van Alkmaar.

Voorschotten - from Delftshaven, Zeeland, NE, December 31, 1687 - flyboat with 3 masts and a rounded hull, 130 Dutch feet long - capable of carrying 150 people, captain Fs. Vellerius (Valerius) April 13, 1688 arrived at Saldanha Bay, transferred to ship Jupiter and April 26, 1688 arrived at Table Bay with 192 people

• Anne Souchay
• Charles Marais from Plessis, France
• Catharina Taboureux Marais
• Claude Marais - 24
• Charles Marais - 19
• Isaac Marais - 10
• Marie Marais - 6
• Philippe Fouche
• Anne Fouche
• Anne Fouche - 6
• Esther Fouche - 5
• Jacques Fouche - 3
• Marguerite Basche Bruere - 23
• Estienne Bruere, wagon-builder - 23
• Jacques Pinard - 23 - carpenter
• Esther Fouche Pinard - 21
• Pierre Sabatie, from Marriere - 23
• Jean Leroux - 21
• Gideon Malherbe - 25
• Marie Grillon Malherbe
• Jean Paste - 25
• Paul Godefroy - 22
• Gasper Flouche - 21
• Gabriel Le Roux - 17

22 Huguenots Source: Coertzen, Pieter - "The Huguenots of South Africa 1688-1988", Tafelberg Publishers Limited, Cape Town, 1988

~o0o~

Transcribed from PROCEEDINGS OF THE HUGUENOT SOCIETY OF LONDON, Volume 5, No. 1-4, 1894-1896, Printed by Charles T. King, High Street, Lymington, 1898

NOTES ON HUGUENOT FAMILIES AT THE CAPE OF GOOD HOPE

BY THE LATE C. C. DE VILLIERS, ESQ.

(From Copy Presented by W. J. C. Moens, Esq., F.S.A.), pp. 222-250

MARAIS, There sailed in the Voorschoten from Delftshaven on 31st December 1687 Charles MARAIS, of Plessis, and Catherine TABOUREUX (in the Drakenstein Registers Tabourdeux) his wife, with four children, viz:--Claude, 24 years old; Charles 19 years; Isaac, 10 years, and Marie 6 years old. In Distribution List 1690 is the ‘widow of Charles MARAIS, with four children,’ the father having been murdered by a Hottentot at Drakenstein in April 1689. ‘De Oude Charl MARAIS blykt hier wel aanghekomen te zyn, doch in het jaar daarop (1689) is hy overleden op zyne plaats ten gevolge van wonden bekommen in een aanval ophem door een zvarte gedaan.’ This family is among Drakenstein inhabitants 1692.

The farm where they first settled is still known by the name of ‘Du Plessis Marle,’ called after the place (no doubt Marli, ten miles N.W. of Paris) they came from, which in the document of old Mr. MARAIS, quoted above is written ‘LE SUER du Plessis Marle’ near Paris.

Claude married Susanne GARDE and Charles married Anne, daughter of Daniel DE RUELLE. Very numerous descendants still living.

According to the MARAIS’ family register, Isaac and Marie died unmarried. By the Church Books however, Marie—in one place also written Magdalena—MARAIS, married (1) Etienne NIEL, baptismal entries from 1703-1711; (2) Pierre TAILLEFER, baptismal entries from 1714-1721; and (3) in 1734 Pieter BOOYSEN, of Blokzijl, widower.

In a joint will executed 13th May 1716, by Marie MARAIS and her first husband, she states her age to be 34 years and her birthplace Hierpoix, a province of France. The farm they then owned is called ‘Orange.’ Claude MARAIS married for the second time Susanna GARDIOL, widow of Abraham DE VILLIERS the refugee.

~o0o~

Today -

"The soaring peaks of Simonsberg mountains with its rolling foothills, is the setting for Plaisir de Merle, one of South Africa’s most historical and exquisite estates, where spreading vineyards have thrived, yielding harvests of exceptional quality and richness. "

PLAISIR DE MERLE - AN HISTORICAL SHOWPIECE - http://www.showcook.com/2009/wine/plaisir-de-merle-an-historical-sh...

~o0o~

References, Sources/Links, Family Trees etc.

[1] Coertzen, Pieter - "The Huguenots of South Africa 1688-1988", Tafelberg Publishers Limited, Cape Town, 1988
[2] Appendix 2 of "Hugenotebloed in ons are" by J.G. le Roux (1992; ISBN 0-7969-0566-5) and "French speakers at the Cape" by M. Boucher (1981, ISBN 0-86981-222-X)] [3] Juliet Marais Louw "The Huguenot Story" [4] Lorna Newcomb lornanew@iafrica.com

~o0o~

Charles Marais in M.Boucher. (1981). French speakers at the Cape: The European Background.

The Cape settlers from this part of France [From the Loire to the Channel] came largely, but not exclusively, from the towns and villages of coastal Normandy and from a rural quadrilateral with Paris, Orleans, Blois and L'Aigle at its corners. Indeed one refugee ship brought a party of French settlers from the United Provinces whose original homes, despite indications to the contrary by C. Graham Botha 2 and J.L.M. Franken,' were all within the quadrilateral. The vessel was the Voorschooten of Delft, which sailed from Goeree on December 31, 1687 under the captaincy of Frans Villerius.4 Special provision had been made for the spiritual needs of the emigrants. The ship carried two new quarto French Bibles and ten books of the psalms of Marot and Beze, and for the edification of the refugees on the voyage, the sermons of the former Caen pastors Pierre du Bose and Jean Guillebert. 5
In the context of this voyage, Franken’s identification of the Cape farm Le Plessis Marie with a locality near Marie in Picardy is certainly wide of the mark. 6 It was the refugee Charles Marais who perpetuated the name of his place of origin in the designation of the farm granted to him in 1688. He and his family came from the Hurepoix region of the Ile-de- France, south and south-west of Paris, and were members of the congregation worshipping at Le Plessis-Marly near Longvilliers, a village north-west of Dourdan towards the Rambouillet forest. Le Plessis- Marly was the estate of the Duplessis-Mornays, the family which gave the statesman Philippe de Mornay to the Protestant cause in the troubled days of Henri IV. Le Plessis-Marly came into Philippe’s possession through his mother Francoise, daughter of Charles du Bec-Crespin, vice- admiral of France. Formerly owned by her maternal aunt Jeanne de Deauvilliers, the property was acquired by Francoise in June 1561.7

The church was chosen in 1601 by the royal commissioners Francois d’Angennes and Pierre Jeannin to serve the Calvinists of the Montfort- l’Amaury bailiwick, replacing an earlier place of worship at Garan- cieres-en-Beauce to the south-west.8 The Mornays made personal provision in 1606 for the salary of a minister and for the support of the poor. The church was included in the Beauce colloquy of the synodal province for the north-east of France and had close connections with the seigneurial church of La Norville in the Hurepoix, sharing the same pastor, Maurice de Lauberon de Montigny, for a number of years after 1626. The Paris temple had been sited in the Hurepoix before 1606, first at Grigny and later, in 1599, at Ablon-sur-Seine. both south of the capital, but with the removal to Charenton, Le Plessis-Marly and La Norville alone served the region.9

It was for Jansenism, rather than Calvinism, that the Hurepoix was noted in the seventeenth century. The Calvinist reform movement had made little headway there and was very much a minority cult. Jean Jacquart has put forward some tentative reasons: the ease with which repressive measures could be introduced to counter heresy in towns and villages close to the capital; few complaints of a material kind against the Catholic church and close family ties between many of the clergy and their parishioners; social stability in a region which remained relatively strong economically during the wars of religion. Here then was no fertile field for religious innovation and proximity to Paris strengthened the efforts of Catholic reform: mission priests, following in the footsteps of Vincent de Paul, were active; eucharistic devotions, a counterpoise to Calvinism, were encouraged. A number of landowners returned to the Catholic faith and those who remained members of the reformed church do not appear to have strongly influenced their tenants.10

The anti-Calvinist drive mounted by Louis XIV drove the pastor Jacques Rondeau of Le Plessis-Marly to England,11 while Charles Marais, his wife Catherine Taboureux and their children Claude, Charles, Isaac and Marie-Madeleine made their way to the United Provinces. Like so many other refugees of the period they had been compelled to accept Catholicism at the revocation, but returned to the reformed faith in their first country of refuge. Charles, his wife and the older children rejected their forced conversion at the Walloon church in The Hague on September 14, 1687.12

Tradition has it that Claude served as an officer in the French army and that the family occupied a higher social position than most other Cape refugees.1-' However, apart from the fact that it was to the more aristocratic congregation of The Hague that they were attached in the United Provinces, nothing has been discovered to substantiate the claims. Did economic hardship play any part in deciding Marais to quit France? The peasantry of the Hurepoix, essentially a region geared to the production of cereals and wine for the Paris market, suffered a long period of growing pauperization in the seventeenth century, as Jacquart has amply demonstrated. The crisis reached its peak in 1652 during the military operations of the Fronde, with widespread famine and general misery. A subsequent increase in land appropriation, in which the Paris bourgeoisie played a conspicuous part, subjected the humble rural population to further degradation.14 We do not know the circumstances of Charles Marais’s daily life, but it is possible that, even without religious persecution, his position was becoming intolerable. The Hurepoix, unlike some other agricultural regions of France, did not generally offer alternative means of remunerative employment, apart from the usual run of village crafts. Those who normally made a living from the land could often turn elsewhere to small scale textile manufacture. However it was virtually only in the stocking industry of Dourdan that such an opportunity existed in this part of the country. 15

But were opportunities for immigrant agricultural workers much greater in the United Provinces? It is to be doubted.

The Cape of Good Hope, however, needed farmers and if the Marais parents were a little old to begin a new life in a distant land, their children might be expected to prosper and make a useful contribution to the well-being of the colony. Claude was twenty-four years of age when the passenger list of December 19, 1687 was sent by the Delft chamber to the Cape. Charles was nineteen. Isaac a boy of ten and Marie a child of six. (M.Boucher. (1981). French speakers at the Cape: The European Background. Pretoria, UNISA p 105-7)

REFERENCES: CHAPTER FIVE

• 1. See MOURS, Protestantisme en France au XVIV siecle, pp. 62-67; 86.
• 2. The French refugees at the Cape, 3rd ed., pp. 85; 98.
• 3. ‘Jean Prieur du Plessis’, Die Huisgenoot, XIV. 382. July 26, 1929, p. 25.
• 4. COERTZEN, Franse Flugenote in Suid-Afrika, pp. 150-151; BOTHA, French refugees, p. 7 and n.
• 5. C 416, Inkomende brieven, 1685-1687(1688): Kamer Delft. Dec. 19, 1687, f. 1013v. (CA). The French settlers listed in this letter (ff. lOllv. -1013) are also in BOTHA, French refugees, pp. 137-138.
• 7. On the Mornay background see HAAG and HAAG, France protestante, VII, pp. 512-542. Le Plessis-Marly is discussed in M. BOUCHER. ‘Cape and company in the early eighteenth century’, Kleio, IX, 1 and 2, June 1977, pp. 67-68.
• 8. 5642, Collection Auziere, Ile-de-France, Eglises, L-Z: Le Plessis-Marly, Pays chartrain, p. 23 (Bibl. Prot., SHPF).
• 9. JACQUART, Crise rurale, p. 582 and n.; J. PANNIER. ‘Notes sur l’eglise reformee de La Norville; les origines; un registre de 1671; la disparition’, BSHPF, L, April 15, 1901, p. 175.
• 10. Crise rurale, pp. 168-169; 583.
• 11. MOURS, 'Pasteurs’, BSHPF, CXIV, Jan.-March 1968, p. 81.
• 12. AB ZH Gra dtb, ’s-Gravenhage, Lidmaatschap, ens., 1621-1893 (copy): 1225-1227, p. 78, where the names are given as Marets and Taboureur (CBG).
• 13. A.O. HEESE (transcribed), Das Tagebuch des Missionars Albert Nachti- gal; Lydenburg, Stellenbosch, Detmold. I, 1871-1881, pp. 196-197 (p. 228 of original): information from Margaretha Elisabeth de Villiers, nee Marais (Original and transcript in Unisa Library).
• 14. Crise rurale, pp. 643-740.
• 15. JACQUART, Crise rurale, p. 495.
• 16. C 416, Inkomende brieven: Kamer Delft, Dec. 19, 1687, f. 1013; Botha, French refugees, pp. 137-138. See these sources for ages of others on ship.

Further on the matter of the Birth Location of Plessis-Mornay [Discussion https://www.geni.com/discussions/159571]

With regard to whether Plessis-Mornay is a place in the village of Longvilliers or is Plessis-Mornay a "village" of its own. When I look at encyclopedias of the time, Plessis-Mornay is never mentioned as a village. It would appear it was a hamlet of Longvilliers. The population of Longvilliers at the time was approx 320.

If all this adds up, and if no better sources come up, then the proper way to display the place of birth would be:

Place = Domaine Plessis-Mornay {with a dash} City = Longvilliers County = Hurepoix State/Province = Isle de France Country = France

https://www.geni.com/documents/view?doc_id=6000000046081533125

https://fr.wikipedia.org/wiki/Philippe_Duplessis-Mornay

https://fr.wikipedia.org/wiki/Longvilliers_(Yvelines)

morel Aug 2016

Afrikaans contributions

Charles Marais is van Le Plessis Merle, naby die dorpie Longvilliers, sowat 45 km ten suidweste van Parys, in die omgewing bekend as HUREPOIX. Hy verlaat Delfsthaven saam met sy gesin op 31 Desember 1687 op die skip "Voorschoten" en kom in Saldanabaai aan op 13 April 1688. Hulle reis verder met die Jupiter na Kaapstad. Hy ontvang 'n plaas naby Simondium wat hy die naam van Le Plessis Merle gee.

Op 29 Maart 1689 word hy en sy vrou deur 'n rondloper, genaamd Daniel, aangeval en sodanig beseer dat hy op 3 Maart 1689 oorlede is.

Die "Voorschoten" was een van 'n vloot van skepe wat die eerstes was wat Franse vlugtelinge na ander bestemmings gebring het.

Na hulle geland het is Charles grond wes van die Simonsberg in die Drakesntein gegee en hy noem dit le Plessis Merle. Hy het egter nooit die vrug van sy arbeid geniet nie, aangesien hy op 3.4.1689, 'n jaar na landing aan die Kaap, deur 'n Hottentot Edissa met stene vermoor.

Sy weduwee en vier kinders kry staatshulp van die Bataafse Goewerment.

Bron: Hugenote aan die Kaap 1668 tot 1698. Deur Prof. Pieter Coetzen.

  Hugenote bloed in ons Are. J G Le Roux.

==================================================================================================================================

Ander bronne:

Bronne:

Pegasis databasis.

Blignaut Navorsing.

Cor Pama: Groot Afrikaanse Familienaamboek.

Christoffel Coetzee de Villiers: "Geslagregister van ou Kaapse families.

Suid Afrikaanse Genealogie.

Privaat navorsing

Navorsing deur E J van Rensburg ( Geregistreerd)

=================================================================================================================

Die plaas behoort vandag aan 'n groot Wynmaatskappy en word genoem "Plaisir de Merle" wat heerlike wyne verbou.

Bron: Eie besoek. Foto's geneem. Judi Meyer

=====================================================================================================================

Charles Marais en Catherine Taboureaux was al bietjie oud om in 'n ongerepte land 'n nuwe begin te maak. Hulle kom van 'n baie gerieflike agtergrond, maar was gedwing om 'n nuwe begin te maak a.g.v. the lang periode van Christen vervolgong in Frankryk, wat in 1652 'n hoogtepunt bereik het.

=====================================================================================================================

Volgens die hofstukke en sterfteverslag van Charles was die Doter wat die lykskouing gehou het die 62 jarige, Jean Prieur du Plessis en die buurman van Charles moes bystaan en hy was Jacques de Savoye.

Bron: Reg en Onreg. H F Heese pp 9

=====================================================================================================================

Charles MARAIS van Plessis Marle, suid van Parys, het as Franse Hugenoot in 1688 op die Voorschooten aangekom met sy vrou Catherine TABOUREUX en 4 kinders, sy sterwe 1729. Hy vlug met sy gesin na Nederland, waar hulle op 14 Sep 1687 die Katolieke geloof in die Waalse Kerk in Den Haag afsweer.

Hulle het Delftshaven op 31 Desember 1687 verlaat, en op 13 April 1688 in Saldanhabaai geland. Hulle het na die Kaap gekom met die "Jupiter".

Hy verkry op 1 Des 1688 die 60 morg plaas Le Plessis Marle aan die Simonsberg in Groot Drakenstein.

Hy is in 30 Maart 1689 deur 'n Hottentot op sy plaas le Plessis Marle in Drakenstein aangerand, en is 4 dae later op 3 April 1689 aan sy beserings oorlede.

Die volgende kom uit die dagboek van Simon van der Stel: 1689, 5 April - Tegens de middag wordt hier door den Hottentots-kaptein Thomas een zijner Hottentotten in hecthenis gebracht, dewijl hij een der Franse vlugtelingen woonagtig aan Drakenstein, moordadig om het leven heeft gebracht. 21 April - Is de gevangen Hottentot, over een manslag aan een Fransman door hem gedaan, deze morgen door de Raad van Justitie de dood aangeseid. 23 April - Heden is de gevangen Hottentot ter dood gebracht in Conformiteit van de volgende Sententie: "Also de Hottentot Edescha, bijenaamd Dikkop, resorterende onder het kraal van zijn overleden Kaptein Thomas, altans 's hierdie gevangene meer dan 25 jaren oud, aan de Ed. Achtb. Raad van Justitie aan deze plaats, buiten pijn en dwang van ijzeren banden of te enige dreigementen van dien, vrijwillig heeft beleden en bekend, en zulks genoeg zijnde gebleken, dat hij (gevangene) niet heeft ontzien, op de 29 ste Maart laasleden, 's middags omtrent een uur voor zonsondergang te komen, benewens twee andere Hottentotte van 't zelfde kraal, in de tuin van de Franse landbouer Charles Marré, wonende aan Drakenstein, en denzelfe op een onbeleefde manier en met wrange woorden watermeloenen af te vragen, en tot antwoord van de voornoemde Marré gekregen hebbende, geen van die rijp te zijn, - dat hij (gevangene) onderstaan hadde op zijn eigen autoriteit een derzelve af te plukken, en die niet bekwaam om gegeten te worden bevinde, dat hij dezelwe naar 't hoofd van die gezeide Charles Marré heeft geworpen, zonder hem nochtans te raken, dat hij (gevangene) ook niet geschroomd heeft uit enkele baldadigheid tot twee verscheiden malen klei of klipstenen op te rapen, en daarmede de gemelde Marré diermate in zijn linkerzijde of lies te treffen, dat dezelve daardoor genoodzaakt was hem naar huis te begeven en zich aldaar te bergen.

Dat hij (gevangene) zich vervolgens naar zijn voorzeide kraal vervoegd, en aldaar verstaan hebbende, dat Charles Marré na verloop van vier dagen, en sedert dat hij hem geworpen hadde, was komen te overlijden, hij zich versteken hadde, en landvluchtig geworden was, totdat hem zijn eigen volk en landraad achterhaald, en in handen van Justitie overgeleverd hebben.

Dat aan de Ed. Achtb. Raad van Justitie gebleken is, door de verklaring van de Chirurgijn van Stellenbosch, Jan du Plessis, na gewone inspektie en gedane opening van des overledens lichaam, ten overstaan van de Landdrost en heemraden in geschrifte gegeven, als dat hij (du Plessis) in de linderdije of lies van de overledene Marré een grote Contutie zowel binnen als buiten, een hartader gebroken, en 't bloed door 't lichaam samen geronnen gevonden heeft, oordelende daarop de dood gevolgd en veroorzaakt te zijn.

Dat hij (gevangene) eindelik zo voor gekommitteerden ui de Ed. Achtb. Raad van Justitie, alsmede in Judicis in 't bijwzen van de omliggende Hottentots Kapteinen openlik bekend en vrijwillig beleden heeft zijn voorzeide feit waarachtig, en daarom des doods schuldig te zijn.

... Aldus gesententieerd in 't Casteel de Goede Hoop den 20 en April 1689, nutsgaders geexecuteerd den 23 en aanvolgende.

Geteken: sterf van der Stel, Dominique De Chavonnes, Eerw. Pieter Linis, Jan Hendrik Blum, A. van Rhede, Christiaan Freser, Guilliam Hees (of Heems), J.D. du Beer.

HIER VOLG VERDERE BYDRAE OOR HIERDIE HOFSAAK

Bygedra deur Lorna Newcomb mailto:lornanew@iafrica.com

Die volgende is 'n aanhaling uit 'n artikel "Tot Afschrikt van andre": Die V.O.C.-regstelsel en geweld ten opsigte van die Khoisan aan die Kaap, 1677-1705.' pp.8-32 wat in Kronos Vol. 12 (1987) verskyn het en geskryf is deur Henry C.Bredenkamp, Universiteit van Wes-Kaapland. Na 'n bondige beskrywing van die gebeure wat aanleiding gegee het tot Charles Marais se moord, vervolg die skrywer:- "Nadat die saak eers voor die landdros van Stellenbosch en Drakenstein gedien is, en deur die Raad van Justisie verder in die Kasteel verhoor is, is Edessha alias Dikkop, ter dood veroordeel. Die voltrekking daarvan is enkele dae vertraag weens die besopenheid van die Raad se sekretaris, M. Kemels, wat die vonnis nie behoorlik volgens prosedure kon opstel nie. Toe dit uiteindelik afgehandel is, het die Raad, soos by vorige geleenthede, die terdoodveroordeelde aan sy klan uitgelewer om "op haere wijse gestraft en met stokken geslagen te werden dat er de dood navolgt" (CJ 780, 20 April 1689, p.859; CJ 291 Getuienis van Edessha, 20 April 1689, pp.275-7) Op die motiewe vir Edessha se optrede het die V.O.C. regpleers nooit ingegaan, net op die fisiese oorsaak van die Hugenoot se dood. Anders as wat die geval met V.O.C. dienaars en koloniste was, is Edessha se saak verhoor sonder dat enigeen uit sy stand sitting by die verrigtinge van die Hof van Heemrade en Raad van Justiese geniet het." p.14 Gebasseer op wat Prof Bredenkamp aanhaal in sy artikel, het die voorlopige verhoor dus vermoedelik op Stellenbosch in die Drostdy (raadshuis) plaasgevind waar die landros en heemrade vergader het en reeds in 1687 gebou is. Die Raad van Justisie sou die saak in die Kasteel verder verhoor het. Vonnisse is in die openbaar voltrek ten aanskoue van almal, maar of dit Edessha se lot was en of sy mense hom in hul kraal gegesel het, is nie uit hierdie bron duidelik nie!

Bygedra deur Adela Meyer mailto:mwadela@mweb.co.za

In 'n boek deur Juliet Marais Louw "The Huguenot Story" kom die volgende voor rondom die verhaal van Charles Marais voor. Die plaas naam van Charels was "Plessis les Marle" Na aanleiding van die klein dorpie waarvan hulle oorspronklik gekom het.Die aanval wat tot sy moord gelei het vind plaas op 29 Maart 1689. Die Moordenaar was Dikkop (noemnaam). Hy en twee ander mans het Charels gestenig omdat hy nie aan hulle Waterlemoene wou gee nie omdat dit nog groen was (Die taal was destyds 'n probleem). Na hulle gehoor het dat Charels dood is het hulle weggehardloop. Hulle eie mense het hulle gevang en aan die gereg oorhandig, Na Dikkop skuldig bevinding is hy aan sy eie nasie (Hottentote) oorhandig en volgens die boek het hulle hom met stokke geslaan tot hy dood was. Net so terloops, reken die skryfster, dat Charles die eerste persoon was waarop 'n lykskouing uitgevoer sou wees die dag na sy dood.Hy is dan ook dood aan 'n gebarste hartslagaar (as gevolg van 2 klippe wat hom in sy linker lies getref het.) en die bloed het oor die hart gestoot. Die Dokter wat die lykskouing gehou het was ene 62 jarige Jean Prieur du Plessis en die buurman van Charels moes bystaan en hy was Jacques de Savoye. Die nadoodse ondersoek papiere is te siene in die Kaapse agriewe volgens die skryfster van die boek. Charles se plaas was aan die hange van die Simonsberg en hy het maar net 6 maande daar geboer voor sy moord, en dat die Hottentot kraal daar naby was. Charles se buurman was Afrikaans magtig want hy het jarelank in Flandere gewoon en kon die vertaling van die verslag doen woord vir woord. Die verslag lui soos volg: I have been in Drakenstein and have examined Charles Marais, who died after being struck in the left groin by two stones thrown by a Hottentot on 29th March. I opened the wound in the presence of Monsieur the Landrost Jan Mostert, Hendrik de Cochè and Jacques de Savoye as Heenraad of Stellenbosch and Drakenstein. I found a great inward and outward contusion and the heart artery broken, which having collected much blood, overwhelmed the heart and caused death. In token of the truth hereof I have signed it, J.Prieur du Plessis.

Hy het 3 seuns en een dogter gehad, almal in Europa gebore.

KINDERS:

1. Claude * 1662, x 1690 Maria Avice xx 13 Okt 1721 Susanne Gardiol van "la Coste" in Provence, weduwee van Abraham de Villiers. Hy was een van die eerste ouderlinge van die Franse gemeente. Toe sy tweede vrou in 1729 oorlede is, het hy die plase Meerlust, Lekkerwyn, le Plessis Marle en Welvanpas (waar Piet Retief gebore is) besit.

2. Charles * 1668 x 1692 Anna de Ruelle van Guisnes d/v Daniel, boer De Fontein, Wamakersvallei + 7 Aug 1935

3. Izaac * 1677

4. Maria (Marie-Madeleine)* 1682 x 1700 Estienne Nel xx Pierre Taillefert xxx Pieter Boeiens (Booysen)

Verwysings:

De Villiers/Pama

Heese/Lombard

Verwysingsmateriaal, Boksburg biblioteek

Verwysingsmateriaal, Springs LDS FHC biblioteek

Danie Viljoen se webblad

Saamgestel deur:

Martina Louw (nee van Breda)

mailto:Kenneth@xtra.co.nz

AM van Rensburg

Charles MARAIS van Plessis Marle, suid van Parys, het as Franse Hugenoot in 1688 op die Voorschooten aangekom met sy vrou Catherine TABOUREUX en 4 kinders, sy sterwe 1729. Hy vlug met sy gesin na Nederland, waar hulle op 14 Sep 1687 die Katolieke geloof in die Waalse Kerk in Den Haag afsweer.

Hulle het Delftshaven op 31 Desember 1687 verlaat, en op 13 April 1688 in Saldanhabaai geland. Hulle het na die Kaap gekom met die "Jupiter".

Hy verkry op 1 Des 1688 die 60 morg plaas Le Plessis Marle aan die Simonsberg in Groot Drakenstein.

Hy is in 30 Maart 1689 deur 'n Hottentot op sy plaas le Plessis Marle in Drakenstein aangerand, en is 4 dae later op 3 April 1689 aan sy beserings oorlede.

Bygedra deur Adela Meyer mwadela@mweb.co.za
In 'n boek deur Juliet Marais Louw "The Huguenot Story" kom die volgende voor rondom die verhaal van Charles Marais voor. Die plaas naam van Charels was "Plessis les Marle" Na aanleiding van die klein dorpie waarvan hulle oorspronklik gekom het.Die aanval wat tot sy moord gelei het vind plaas op 29 Maart 1689. Die Moordenaar was Dikkop (noemnaam). Hy en twee ander mans het Charels gestenig omdat hy nie aan hulle Waterlemoene wou gee nie omdat dit nog groen was (Die taal was destyds 'n probleem). Na hulle gehoor het dat Charels dood is het hulle weggehardloop. Hulle eie mense het hulle gevang en aan die gereg oorhandig, Na Dikkop skuldig bevinding is hy aan sy eie nasie (Hottentote) oorhandig en volgens die boek het hulle hom met stokke geslaan tot hy dood was. Net so terloops, reken die skryfster, dat Charles die eerste persoon was waarop 'n lykskouing uitgevoer sou wees die dag na sy dood.Hy is dan ook dood aan 'n gebarste hartslagaar (as gevolg van 2 klippe wat hom in sy linker lies getref het.) en die bloed het oor die hart gestoot. Die Dokter wat die lykskouing gehou het was ene 62 jarige Jean Prieur du Plessis en die buurman van Charels moes bystaan en hy was Jacques de Savoye. Die nadoodse ondersoek papiere is te siene in die Kaapse agriewe volgens die skryfster van die boek. Charles se plaas was aan die hange van die Simonsberg en hy het maar net 6 maande daar geboer voor sy moord, en dat die Hottentot kraal daar naby was. Charles se buurman was Afrikaans magtig want hy het jarelank in Flandere gewoon en kon die vertaling van die verslag doen woord vir woord. Die verslag lui soos volg: I have been in Drakenstein and have examined Charles Marais, who died after being struck in the left groin by two stones thrown by a Hottentot on 29th March. I opened the wound in the presence of Monsieur the Landrost Jan Mostert, Hendrik de Cochè and Jacques de Savoye as Heenraad of Stellenbosch and Drakenstein. I found a great inward and outward contusion and the heart artery broken, which having collected much blood, overwhelmed the heart and caused death. In token of the truth hereof I have signed it, J.Prieur du Plessis.

Hy het 3 seuns en een dogter gehad, almal in Europa gebore. KINDERS: 1. Claude * 1662, x 1690 Maria Avice xx 13 Okt 1721 Susanne Gardiol van "la Coste" in Provence, weduwee van Abraham de Villiers. Hy was een van die eerste ouderlinge van die Franse gemeente. Toe sy tweede vrou in 1729 oorlede is, het hy die plase Meerlust, Lekkerwyn, le Plessis Marle en Welvanpas (waar Piet Retief gebore is) besit. 2. Charles * 1668 x 1692 Anna de Ruelle van Guisnes d/v Daniel, boer De Fontein, Wamakersvallei + 7 Aug 1935 3. Izaac * 1677 4. Maria (Marie-Madeleine)* 1682 x 1700 Estienne Nel xx Pierre Taillefert xxx Pieter Boeiens (Booysen)

www.stamouers.com

Charles MARAIS van Plessis Marle, suid van Parys, het as Franse Hugenoot in 1688 op die Voorschooten aangekom met sy vrou Catherine TABOUREUX en 4 kinders, sy sterwe 1729. Hy vlug met sy gesin na Nederland, waar hulle op 14 Sep 1687 die Katolieke geloof in die Waalse Kerk in Den Haag afsweer.

Hulle het Delftshaven op 31 Desember 1687 verlaat, en op 13 April 1688 in Saldanhabaai geland. Hulle het na die Kaap gekom met die "Jupiter".

Hy verkry op 1 Des 1688 die 60 morg plaas Le Plessis Marle aan die Simonsberg in Groot Drakenstein.

Hy is in 30 Maart 1689 deur 'n Hottentot op sy plaas le Plessis Marle in Drakenstein aangerand, en is 4 dae later op 3 April 1689 aan sy beserings oorlede.

Die volgende kom uit die dagboek van Simon van der Stel: 1689, 5 April - Tegens de middag wordt hier door den Hottentots-kaptein Thomas een zijner Hottentotten in hecthenis gebracht, dewijl hij een der Franse vlugtelingen woonagtig aan Drakenstein, moordadig om het leven heeft gebracht. 21 April - Is de gevangen Hottentot, over een manslag aan een Fransman door hem gedaan, deze morgen door de Raad van Justitie de dood aangeseid. 23 April - Heden is de gevangen Hottentot ter dood gebracht in Conformiteit van de volgende Sententie: "Also de Hottentot Edescha, bijenaamd Dikkop, resorterende onder het kraal van zijn overleden Kaptein Thomas, altans 's hierdie gevangene meer dan 25 jaren oud, aan de Ed. Achtb. Raad van Justitie aan deze plaats, buiten pijn en dwang van ijzeren banden of te enige dreigementen van dien, vrijwillig heeft beleden en bekend, en zulks genoeg zijnde gebleken, dat hij (gevangene) niet heeft ontzien, op de 29 ste Maart laasleden, 's middags omtrent een uur voor zonsondergang te komen, benewens twee andere Hottentotte van 't zelfde kraal, in de tuin van de Franse landbouer Charles Marré, wonende aan Drakenstein, en denzelfe op een onbeleefde manier en met wrange woorden watermeloenen af te vragen, en tot antwoord van de voornoemde Marré gekregen hebbende, geen van die rijp te zijn, - dat hij (gevangene) onderstaan hadde op zijn eigen autoriteit een derzelve af te plukken, en die niet bekwaam om gegeten te worden bevinde, dat hij dezelwe naar 't hoofd van die gezeide Charles Marré heeft geworpen, zonder hem nochtans te raken, dat hij (gevangene) ook niet geschroomd heeft uit enkele baldadigheid tot twee verscheiden malen klei of klipstenen op te rapen, en daarmede de gemelde Marré diermate in zijn linkerzijde of lies te treffen, dat dezelve daardoor genoodzaakt was hem naar huis te begeven en zich aldaar te bergen.

Dat hij (gevangene) zich vervolgens naar zijn voorzeide kraal vervoegd, en aldaar verstaan hebbende, dat Charles Marré na verloop van vier dagen, en sedert dat hij hem geworpen hadde, was komen te overlijden, hij zich versteken hadde, en landvluchtig geworden was, totdat hem zijn eigen volk en landraad achterhaald, en in handen van Justitie overgeleverd hebben.

Dat aan de Ed. Achtb. Raad van Justitie gebleken is, door de verklaring van de Chirurgijn van Stellenbosch, Jan du Plessis, na gewone inspektie en gedane opening van des overledens lichaam, ten overstaan van de Landdrost en heemraden in geschrifte gegeven, als dat hij (du Plessis) in de linderdije of lies van de overledene Marré een grote Contutie zowel binnen als buiten, een hartader gebroken, en 't bloed door 't lichaam samen geronnen gevonden heeft, oordelende daarop de dood gevolgd en veroorzaakt te zijn.

Dat hij (gevangene) eindelik zo voor gekommitteerden ui de Ed. Achtb. Raad van Justitie, alsmede in Judicis in 't bijwzen van de omliggende Hottentots Kapteinen openlik bekend en vrijwillig beleden heeft zijn voorzeide feit waarachtig, en daarom des doods schuldig te zijn.

... Aldus gesententieerd in 't Casteel de Goede Hoop den 20 en April 1689, nutsgaders geexecuteerd den 23 en aanvolgende.

Geteken: sterf van der Stel, Dominique De Chavonnes, Eerw. Pieter Linis, Jan Hendrik Blum, A. van Rhede, Christiaan Freser, Guilliam Hees (of Heems), J.D. du Beer.

HIER VOLG VERDERE BYDRAE OOR HIERDIE HOFSAAK Bygedra deur Lorna Newcomb lornanew@iafrica.com Die volgende is 'n aanhaling uit 'n artikel "Tot Afschrikt van andre": Die V.O.C.-regstelsel en geweld ten opsigte van die Khoisan aan die Kaap, 1677-1705.' pp.8-32 wat in Kronos Vol. 12 (1987) verskyn het en geskryf is deur Henry C.Bredenkamp, Universiteit van Wes-Kaapland. Na 'n bondige beskrywing van die gebeure wat aanleiding gegee het tot Charles Marais se moord, vervolg die skrywer:- "Nadat die saak eers voor die landdros van Stellenbosch en Drakenstein gedien is, en deur die Raad van Justisie verder in die Kasteel verhoor is, is Edessha alias Dikkop, ter dood veroordeel. Die voltrekking daarvan is enkele dae vertraag weens die besopenheid van die Raad se sekretaris, M. Kemels, wat die vonnis nie behoorlik volgens prosedure kon opstel nie. Toe dit uiteindelik afgehandel is, het die Raad, soos by vorige geleenthede, die terdoodveroordeelde aan sy klan uitgelewer om "op haere wijse gestraft en met stokken geslagen te werden dat er de dood navolgt" (CJ 780, 20 April 1689, p.859; CJ 291 Getuienis van Edessha, 20 April 1689, pp.275-7) Op die motiewe vir Edessha se optrede het die V.O.C. regpleers nooit ingegaan, net op die fisiese oorsaak van die Hugenoot se dood. Anders as wat die geval met V.O.C. dienaars en koloniste was, is Edessha se saak verhoor sonder dat enigeen uit sy stand sitting by die verrigtinge van die Hof van Heemrade en Raad van Justiese geniet het." p.14 Gebasseer op wat Prof Bredenkamp aanhaal in sy artikel, het die voorlopige verhoor dus vermoedelik op Stellenbosch in die Drostdy (raadshuis) plaasgevind waar die landros en heemrade vergader het en reeds in 1687 gebou is. Die Raad van Justisie sou die saak in die Kasteel verder verhoor het. Vonnisse is in die openbaar voltrek ten aanskoue van almal, maar of dit Edessha se lot was en of sy mense hom in hul kraal gegesel het, is nie uit hierdie bron duidelik nie!

Bygedra deur Adela Meyer mwadela@mweb.co.za In 'n boek deur Juliet Marais Louw "The Huguenot Story" kom die volgende voor rondom die verhaal van Charles Marais voor. Die plaas naam van Charels was "Plessis les Marle" Na aanleiding van die klein dorpie waarvan hulle oorspronklik gekom het.Die aanval wat tot sy moord gelei het vind plaas op 29 Maart 1689. Die Moordenaar was Dikkop (noemnaam). Hy en twee ander mans het Charels gestenig omdat hy nie aan hulle Waterlemoene wou gee nie omdat dit nog groen was (Die taal was destyds 'n probleem). Na hulle gehoor het dat Charels dood is het hulle weggehardloop. Hulle eie mense het hulle gevang en aan die gereg oorhandig, Na Dikkop skuldig bevinding is hy aan sy eie nasie (Hottentote) oorhandig en volgens die boek het hulle hom met stokke geslaan tot hy dood was. Net so terloops, reken die skryfster, dat Charles die eerste persoon was waarop 'n lykskouing uitgevoer sou wees die dag na sy dood.Hy is dan ook dood aan 'n gebarste hartslagaar (as gevolg van 2 klippe wat hom in sy linker lies getref het.) en die bloed het oor die hart gestoot. Die Dokter wat die lykskouing gehou het was ene 62 jarige Jean Prieur du Plessis en die buurman van Charels moes bystaan en hy was Jacques de Savoye. Die nadoodse ondersoek papiere is te siene in die Kaapse agriewe volgens die skryfster van die boek. Charles se plaas was aan die hange van die Simonsberg en hy het maar net 6 maande daar geboer voor sy moord, en dat die Hottentot kraal daar naby was. Charles se buurman was Afrikaans magtig want hy het jarelank in Flandere gewoon en kon die vertaling van die verslag doen woord vir woord. Die verslag lui soos volg: I have been in Drakenstein and have examined Charles Marais, who died after being struck in the left groin by two stones thrown by a Hottentot on 29th March. I opened the wound in the presence of Monsieur the Landrost Jan Mostert, Hendrik de Cochè and Jacques de Savoye as Heenraad of Stellenbosch and Drakenstein. I found a great inward and outward contusion and the heart artery broken, which having collected much blood, overwhelmed the heart and caused death. In token of the truth hereof I have signed it, J.Prieur du Plessis.

Hy het 3 seuns en een dogter gehad, almal in Europa gebore.

KINDERS:

b1. Claude * 1662, x 1690 Maria Avice xx 13 Okt 1721 Susanne Gardiol van "la Coste" in Provence, weduwee van Abraham de Villiers. Hy was een van die eerste ouderlinge van die Franse gemeente. Toe sy tweede vrou in 1729 oorlede is, het hy die plase Meerlust, Lekkerwyn, le Plessis Marle en Welvanpas (waar Piet Retief gebore is) besit. b2. Charles * 1668 x 1692 Anna de Ruelle van Guisnes d/v Daniel, boer De Fontein, Wamakersvallei + 16 May 1711 b3. Izaac * 1677 b4. Maria (Marie-Madeleine)* 1682 x 1700 Estienne Nel xx Pierre Taillefert xxx Pieter Boeiens (Booysen)

Verwysings: De Villiers/Pama Heese/Lombard Verwysingsmateriaal, Boksburg biblioteek Verwysingsmateriaal, Springs LDS FHC biblioteek Danie Viljoen se webblad

Saamgestel deur: Martina Louw (nee van Breda) Kennethl@xtra.co.nz AM van Rensburg

NOTE: added by Demornay du Toit, 3 February 2009

The entry above for Charles Marais includes the following:

4. Maria (Marie-Madeleine)* 1682 x 1700 Estienne Nel xx Pierre Taillefert xxx Pieter Boeiens (Booysen)

This is not correct. The 1713 muster rolls (Drakenstein) in the eGSSA transcription includes both

1. Steven Niel & Maria Madalena Marai 2. Pieter Talifer & Maria Marai

The same Maria Marais could not, therefore, not married to both Estienne (Steven) Niel and Pierre (Pieter) Taillefert at different times.

Marie-Madeleine, daughter of Charles Marais and Catherine Taboureaux, married Estienne Niel. Evidence of this is cited on the Ball Family History web site (under Maria Magdalena Marais) as follows:

Cape Archives, C416, Inkomende Brieven: Kamer Delft, Dec 19 1687, f.1013, in French Refugees at the Cape, C.G.Botha, Cape Town, Cape Times Ltd, 1919: Met dit schip' staen mede van hier te gaen de volgende persoonen, die om de vervolginge tegens de waere gereformeerde Religie in Vrankrijk bij ons sijn overgekomen, die nu volgens Resolutie van de vergaderingh der Heeren 17 en 't reglement aen de Caep moeten werden geplaetst en als vrije luijden tot den lantbouw en andere hantwercken gebruijkt, wij recommandeeren U : E : deselve in alles behulpsaem te wesen waer aen de Compc in 't particulier en de kercks godsdienst sal geschieden-namentlijk, Charles Marais uijt plessis in Vrankrijk, Catarina Taboureux sijn huijsvrouw, Claude Marais out 24 jaeren, Charles Marais 19 jaeren, Isaac Marais 10 laeren, Marie Marais 6 jaeren der selver kinderen

Will - Niel, Etienne and Maria Magdalena Marais - 1716, dated 13 May 1716 and filed 16 September 1716, Cape Archives, MOOC 7/1/2, 76: den vrijlandbouwer Etienne Niel oud agtenveertigh jaaren geboren in't Dauphine en Maria Magdalena Marais oud vier en dertigh jaaren geboren Hierpoix, beijde provinites van Vrankrijk, tesamen egte luijden woonende aan de Hoek van de Perdebergh, op haar plaats gent. Oranjge, den eersten compt. fris en gezond van lighaam, de tweede compt siekelijk ...

The two passages above place Marie's date of birth between 14 May 1681 and 19 Dec 1681 and, taken together, provide reasonable proof that it was the daughter of Charles Marais and Catherine Taboureaux who married Estienne Niel.

Maria Marais, daughter of Claude Marais and Marie Avice (niece of the above-mentioned Marie-Madeleine Marais) married Pierre Taillefert. Evidence of this is found in the inventory of the estate of Suzanne Gardiol (widow of Abraham de Villiers and second wife of Claude Marais) where, under "Lasten den boedels", bequests to the children from Suzanne's first marriage are listed and, following that, bequests to the children from Claude's first marriage: aan Charle en Etiene Marais over t restand hunner moeders erfportie 534:--, aan Maria Marais wed: Talifer over haar geheele moeders erfportie 917:--

A transcription of Suzanne Gardiol's inventory can be found on the TANAP web site (MOOC 8/5.51). It is also quoted on the Ball Family History web site (see Maria Marais). The same Maria Marais subsequently married Pieter Boeiens (Booyens). Again from Ball Family History (under this marriage): Den 26 10ber: Pieter Booyens van Blokziel, weduwenaar, met Maria Marais wede. van wijlen Pieter talifer (Drakenstein Baptisms and marriages CD issued by the Drakensteinse Heemkring, Paarl)

Source: http://www.stamouers.com/stamouers/k-to-m/316-marais-charles