Abol Fath Khan Javanshir ابوالفتح بیگ جوانشیر hostage at Fath Ali Shah's court

Governor of Dezmar

His pen name was Touty died in 1255 Hegira.

The Twin Gardens of Rosewater Valley - Memories ... [ The adjacent piece of land on the Emamzadeh Qassem side was allegedly the place to which the first Prince Zell os-Soltan, son of Fath Ali Shah, had been banished with his mother after his brief usurpation of the throne under the regnal name, Ali Shah. Ironically, while Firouz Mirza was pursuing the rebel claimants, as stated above, the procession of Mohammad Shah from Tabriz to Tehran was being funded in great part by the father of Malek ol-Tojjar. Luckier than his brothers, thanks to the intervention of Prince Mohammad Vali Mirza, Ali Shah Zell os-Soltan, instead of being blinded and exiled to the prison-fortress in Ardabil, was confined to refuge in a garden near Emamzadeh Qassem which thereafter came to be known as Qasr. Somehow, by the time it was acquired by Malek ol-Tojjar, it had passed on to a Motamed od-Doleh of the Javanshir clan of Qarabagh. It is worth reminding that the former khanate had been held in fiefdom and governed by the Qajars under the Safavids before being appropriated, after the murder of Nader Shah, by the chief herald of the latter’s army, Panah Khan of the Javanshirs and his son, Ebrahim Khalil Khan, until it was conquered by the troops of the Tsar. Large numbers of the clan emigrated in protest, so some of their elite may have been compensated for their loyalty to Iran at a sensitive time. That may be how the said Motamed od-Doleh came to own the Qasr after the death of Ali Shah Zell os-Soltan. He himself died without having reimbursed a debt of four thousand tomans to Malek olTojjar, so his insolvent son, Ebrahim Khan ‘Motamed olMolk’, agreed, in the name of his father’s heirs, to cede the Qasr garden, complete with outlying agricultural land and water rights, to Malek ol-Tojjar in lieu of unpaid debt.3 The deal was finalized in 1290 A.H. (1872/1873 C.E.), shortly after Haj Kazem’s father died and the latter inherited substantial wealth in addition to his father’s titles of Malek ol-Tojjar-e Mamalek-e Mahrouseh as well as Alijah and Moqarreb olKhaqan, meaning that he enjoyed the privilege of sitting down in the presence of the Shah. Haj Kazem’s father, Agha Mehdi Tabrizi, navigated between Tabriz and Tehran after he was appointed as the first Malek ol-Tojjar-e Mamalek-e Mahrouseh of the Qajar era in 1837, and bestowed with other duties at court, including the preparation of the khalat-e norouzi (robe of honour for the Norouz audience).]...

Abul-Fath Khan Javanshir, was one of the sons of the Ibrahim-Khalil Javanshir, and, through his sister, Agha Begom, he was brother-in-law of Fath-Alī Shah Qajar.In the First Russo-Persian War Abul-Fath Khan supported the Iranians and fought on the side of the crown prince Abbas Mirza.After Karabakh was ceded to Russia; and even before it, Abul-Fath Khan withdrew from Karabakh along with his fellow tribesmen, and Abbās Mirza made him governor of Dezmār. Dezamār lay on a southern tributary of the Aras, which flowed into the main river at Ordubad.In the years following 1813 Abul-Fath Khan smuggled his warriors back across the Aras into southern Karabakh and took up residence in the village of Garmī (eight farsangs south of Shusha). Presumably this must have been done with the connivance of his brother Mahdi-qoli Khan, who had succeeded his father in 1806 as governor of Shusha in the service of the Russians.In 1818, long before the outbreak of the Second Russo-Persian War, Abbas Mirza invaded the territory to which the Russians laid claim and which was de facto under their sovereignty; supported by 100 horsemen, he brought Abul-Fath Khan back by force.What happened to Abul-Fath Khan thereafter is not known; he does not appear to have taken part in the battles of the Second Russo-Persian War. His brother Mahdī-qolī Khan crossed into Persian soil in 1822. Under the terms of the peace of Torkmanchay in 1828, the whole of Karabakh was finally ceded to Russia.[2

[After a while, new Persian ruler Fatali Shah (1797-1834) “sent an ambassador to Ibrahim Khan to express his insistent wish that the khan obey him.” Ibrahim Khan deemed it “wise to establish good relations with Fatali Shah:” he had no choice but to betroth his daughter Agha begim Agha to Fatali Shah and even sent one of his sons, Abulfat Agha, to the court “where he was treated as one of his [Fatali Shah’s] noblest emirs]

http://rijaldb.com/fa/9780/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%...

ابوالفتح خان جوانشیر معتمد الدوله

پسر کوچک‌ ابراهیم‌ خلیل‌خان‌. وی‌ که‌ در دربار ایران‌ به‌سر می‌برد، بر خلاف‌ برادرش‌، مهدی‌ قلی‌خان‌، متمایل‌ به‌ ایران‌ و در خدمت‌ قشون‌ ایران‌ بود. ابوالفتح‌خان‌، بلافاصله‌ پس‌ از درخواست‌ کمک‌ پدرش‌ از حکومت‌ ایران‌، به‌ همراه‌ قوایی‌ که‌ عباس‌میرزا برای‌ یاری‌ ابراهیم‌خلیل‌خان‌ فرستاد، به‌ سوی‌ شوشی‌ شتافت‌ اما پیش‌ از رسیدن‌ وی‌ پدرش‌ را کشتند. ابوالفتح‌خان‌ در ۱۲۲۵ به‌ حکومت‌ دِزْمار منصوب‌ شد. [%DB%B4%DB%B6] او شعر نیز می‌سرود و طوطی‌ تخلص‌ می‌کرد. وی‌ در ۱۲۵۵ درگذشت‌. [%DB%B4%DB%B7]

ابوالفتح خان جوانشیر از بزرگان دوره قاجار و پسر کوچک ابراهیم خلیل جوانشیر (خان قره‌باغ) بود.

ابوالفتح خان برخلاف برادرش مهدی‌قلی‌خان جوانشیر که به روسیه وابسته بود، به ایران تمایل داشت و پس از جدایی قفقاز از ایران در پی جنگ‌های ایران و روسیه، در ایران ماندگار شد. دو پسرش عباسقلی معتمدالدوله جوانشیر و محمدابراهیم معتمدالملک جوانشیر در دوران محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار به مناصب حکومتی رسیدند.

ابوالفتح خان جوانشیر با تخلص «طوطی» شعر می‌سرود.

http://rijaldb.com/fa/9780/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%... حاکم استان قره باغ

حكومت ابوالفتح خان بر منطقة دزمار، پس از اتمام دورة نخستين جنگ هاي ايران و روسيه همچنان ادامه يافت. در1233 ق سال ها قبل از شروع دورة دوم جنگ ميان دوكشور عباس ميرزا به مناطقي از قلمرو روسيه حمله برد وديگر بار ابوالفتح خان را به حكومت آن نواحي منصوب كرد.

حوادث مهم زندگی مشارکت در دوره اول جنگ ایران و روس در قاجار

با شروع نخستين دورجنگ ميان ايران و روسيه ابوالفتح خان درسلك فرماندهان سپاه عباس ميرزا درآمد واز جملة مشاوران او شد. در ذيحجة 1218ق عباس ميرزا، درحالي كه گروهي از فرماندهان برجسته از جمله ابوالفتح خان همره او بودند، روانة آذربايجان شد. اين سفر را درحقيقت بايد نقطة شروع جنگهاي 1219 ق بين دو كشور واستخلاص ايروان ازتصرف روس ها، فتحعلي شاه كه شخصاً در آذربايجان حضور يافته بود، ابوالفتح‌خان را به حكومت قراباغ ونواحي اطراف آن گماشت و او مأموريت يافت كه ساكنان قراباغ ونواحي قپان ومقري وايلات آن را به اطاعت درآورد. درمصاف هاي بعدي، ناحية مقري ديگر بار به تصرف دولت روسيه درآمد وابوالفتح خان كوشش كرد تا ساكنان آنجا را به اين سوي رود ارس كوچ دهد. عباس ميرزا به جاي مناطق ازدست رفته وبه پاس شايستگي هاي ابوالفتح خان، حكومت منطقة دزمار را به اوسپرد.

در 1221ق پس ازدرگيري هايي كه درقراباغ رويداد، جعفر قلي خان برادرزادة ابوالفتح خان ونوادة ابراهيم خليل خان به مخالفت با عموي خود برخاست ودريك جنگ و گريز اورا تا اردوباد پس راند. جعفرقلي‌خان به رغم عموي خود با روس ها روابط خوبي داشت وازدستورهاي آنان پيروي مي‌كرد. ازاين روهنگامي كه جدش ابراهيم خليل‌خان درپايان عمر ازدوستي با روس ها نادم شد و به اطاعت دولت ايران درآمد وبراي آرامش اوضاع ازعباس ميرزا كمك خواست، دريك شبيخون، پدر بزرگ را با كسان زيادي ازاطرافيانش به قتل رساند. ابوالفتح‌خان هنگامي رسيد كه پدر را كشته بودند. پس به ياري عطاءالله خان شاهسون، طايفة جبرئيللو ساير ايلات قراباغ را ازآنجا كوچانيد وبه حوالي قپان رسانيد. او در اين سفر با سپاهيان روس درگيري هاي متعدد پيدا كرد و يك بارهم از جعفرقلي‌خان شكست خورد. ظاهراً حكومت ابوالفتح خان بر منطقة دزمار، پس ازاتمام دورة نخستين جنگ هاي ايران و روسيه همچنان ادامه يافت.

روابط خانوادگی نام پدر ابراهیم خلیل خان جوانشیر

نام پسر عباسقلی خان جوانشیر معتمدالدوله

دارای رابطه خانوادگی با محمد صادق خان دنبلی صادق خان دنبلی خواهرزاده ابوالفتح خان بود.

تاریخ درگذشت ۱۲۵۵ه.ق. ملیت کشور ایران پیرو مذهب شیعه

توضیحات بیشتر:

   از امیران و فرماندهان نظامی برجستة ایران در نخستین دوره جنگ های ایران و روسیه بود. افراد خاندان اواز جمله پدرش که شخصیتی متزلزل داشتند، هنگامی که فرمانروای بخش های مهمی از ایالات مرزی ایران بودند، گاهی جانب دولت ایران را داشتند و گاه به روس ها می‌پیوستند. ابوالفتح خان برخلاف پدر و بعضی دیگر از افراد خانواده از ابتدا و به گونه‌ای استوار به طرفداری از ایران پرداخت و همراه سپاه عباس میرزا نایب‌‌السلطنه درجنگ ها رشادتی شایان توجه از خود نشان داد.

   نخستین واقعة سیاسی زندگی او آن بود که به دستور پدرش، جنازه آقا محمد خان قاجار را که درحوالی قلعة شوشی کشته شده بود،‌ تا نخجوان تشییع کرد و آن را به شاه جدید تحویل داد.

   ابوالفتح خان افزون برلیاقت درمناصب نظامی،‌ مردی صاحب ذوق بود و طبع لطیفی داشت، شعر می‌سرود و نثر را به خوبی می‌نگاشت. ازاین رو جزو ندیمان عباس میرزا قرار گرفته بود.