Anna Walburgis van Nieuwenaer

Anna Walburgis van Nieuwenaer (1522-1600) was a politically active Dutch countess.

She married Philip de Montmorency, Count of Horn in 1543. She was a Protestant and actively supported the Protestant movement in the fief of her spouse. She was aware of the great Protestant Iconoclast revolt in 1567, which is evident from the fact that she advised the nuns of a convent, to which she was sympathetic, to hide their valuables. Her spouse was executed for his Protestant conviction in 1568. She was not executed, but exiled from the fief of her late spouse. She remarried her 20 years younger cousin Adolf van Nieuwenaar in 1569 or 1570. He was a Protestant on the side of the Prince of Orange, and according to tradition, she encouraged his opinions. She actively participated in the Protestant cause during the war: in 1586, she acted as diplomat when she was given the task to negotiate with the earl of Leicester in order to supply more troops for her spouse.

References Kloek, Els (January 13, 2014). "Nieuwenaer, Anna Walburgis van". Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.

From Wikipedia, the free encyclopedia https://en.wikipedia.org/wiki/Walburgis_van_Nieuwenaer

PHILIPPE de Montmorency (1526-beheaded Brussels 5 Jun 1568, bur Kempen). Heer van Nevele. Jan Graaf van Horne (his stepfather) appointed Philippe de Montmorency Heer van Nevele as his heir, the heirship eventually passing to Eberhard Graf von Solms and his wife Sabine van Egmond under the 31 Oct 1598 testament of his widow[911]. Graaf van Horne. m as her first husband, WALPURGA von Neuenahr, daughter of WILHELM Graf von Neuenahr & his wife Anna von Werde Gräfin von Mörs und Saarwerden (-Utrecht 23 May 1600). She married secondly Adolf von Neuenahr Herr von Alpen.

• Testament van Walburgis (her will)

Gebeurtenisse:

Walburgis van Nieuwenaer(Schilderij uit Österreichische Nationalbibliothek, Wenen)

a. Filips van Montmorency-Nivelle, Graaf van Horne, was de zoon van Jozef van Montmorency, graaf van Nevele. Zijn moeder Anna van Egmont, dochter van Floris van Egmont, hertrouwde met Jan (1480-1540), graaf van Horne, die zijn stiefzoon aldus het graafschap Horne en de heerlijkheden Heusden, Altena en Weert naliet. In1546 trouwde hij met Walburgis van Nieuwenaar. Filips was page(jongen), later kamerheer aan het hof van keizer Karel V.

b. Een page was een jongen die vanaf zijn vijfde of zesde levensjaar in dienst van een ridder opgeleid werd tot schildknaap.

Als de page voldoende fysieke kracht had, zich had bekwaamd in de deugden van een ridder en in staat was om in veldslagen mee te vechten, werd hij rond zijn vijftiende jaar schildknaap. De schildknaap was gerechtigd om een dolk, het banier en het schild van een ridder te dragen en die te dienen om zelf als volwassen man de ridderslag te mogen ontvangen.

Pages dienden ook in de kastelen en paleizen van de adel en van de koninklijke familie. Ze bedienden de adellijke dames en heren en ook het afleveren van boodschappen werd hen toevertrouwd. Deze functie was meestal gereserveerd voor afstammelingen van adellijke families. De jongeren leerden op die manier het hofleven en de etiquette kennen en legden relaties die van nut konden zijn voor hun latere leven.

c. Filips van Montmorency-Nivelle, Graaf van Horne is gebore te Ooidonk Castle: Ooidonk Castle (Dutch: Kasteel van Ooidonk) is a castle in the city of Deinze, East Flanders,Belgium.

i. A fortress was first built on the site of the present castle in 1230, intended to defend the city of Ghent and to fortify the river Leie. This fortress was owned by Nikolaas van Hoendunc, lord of Nevele.

ii. After it was destroyed by Louis de Male, count of Flanders, Jean de Fosseux rebuilt and enlarged the fortress from 1381 onwards, addingmoats, so that the castle could only be reached by drawbridge, and strengthening the defences with four towers.

iii. In the 15th century the castle came into the possession of the well-known French noble family of Montmorency, when Jeanne de Fosseux married Jean de Montmorency.

iv. In 1526 Philippe II de Montmorency-Nivelle, the well-known rebel, son of Joseph de Montmorency, Seigneur de Nivelle (died 1530) and of Anna of Egmond, was probably born at Ooidonk Castle. After the death of his father, his mother married Count Jan van Hoorn, who adopted her children. Philippe thus became known as Count Hoorn. He opposed the Spanish rule in the Netherlands and was finally decapitated in 1568 in Brussels.

v. In the turmoil of religious wars the castle was destroyed twice, in 1491 and in 1579. After the fire of 1579 it was rebuilt again, and this building survives as the present castle.

GESCHIEDENIS

Het kasteel Ooidonk was destijds de verblijfplaats van de heren van Nevele en eigendom van de hertogen van Montmorency- onder wie de beroemde Filips, graaf van Horne. Ooidonk was betrokken bij talrijke sociale conflicten en de godsdienstoorlogen van de 16de eeuw. Het tot tweemaal toe verwoeste kasteel werd herbouwd door de Antwerpse notabele Maarten della Faille, die het kasteel volgens de smaak en de geest van de renaissance liet inrichten en het een residentieel karakter gaf. In 1864 werden het kasteel en de gronden eromheen aangekocht door senator Henri t’Kint de Roodenbeke - de latere voorzitter van de Senaat (1892-1899) en Minister van Staat - en zijn vrouw Zoé de Naeyer

d. De naam "Horne" of "Hoorne" verwijst naar het graafschap Horn, dat zijn naam ontleent aan het Limburgse dorp Horn, waar nog altijd het stamkasteel van de graven van Horn staat. Dit Luikse leen erfde Filips van Montmorency van graaf Jan van Horne, de eerste echtgenoot van zijn moeder Anna van Egmont. Met de stad Hoorn had de graaf niets te maken. Hij woonde in Weert, waar hij is begraven in de Sint-Martinuskerk. Zijn negentiende-eeuwse grafsteen bevindt zich op het hoofdkoor.

e. De Montmorency was born, between 1518 and 1526, to Jozef van Montmorency, Count of Nevele and Anna van Egmont the Elder. His father died in 1530 in Italy, and his mother remarried Johan II, Count of Horn, one of the wealthiest nobles of the Netherlands, who, in 1540, left the County of Horne to his wife's children on condition they assume his name. A page and later Chamberlain at the court of Charles V, de Montmorency married Walburgis of Neuenahr in 1546. He became stadtholder of Guelders in 1555, an Admiral of Flanders, and a knight of the Golden Fleece in 1556.

f. Graaf Horne was oorspronkelijk legeraanvoerder van het Leger van Vlaanderen. Hij werd in 1555 stadhouder(militair gouverneur) van Gelre en in 1556 ridder van het Gulden Vlies. In 1558 volgde hij Maximiliaan II van Bourgondië op als admiraal van de Nederlanden en was de opperbevelhebber van de vloot die koning Filips II van Spanje in 1559 naar Spanje bracht. Hij boekte enkele grote successen en werd als dank daarvoor in 1561 benoemd tot lid van de Raad van State.

g. In 1559 he commanded the stately fleet which conveyed Philip II from the Netherlands to Spain, and he remained at the Spanish court until 1563. On his return he placed himself with the Prince of Orange and Count of Egmont at the head of the party which opposed the policy of Cardinal Granvelle and ultimately forced his resignation. When Granvelle retired, the three nobles continued to resist the introduction of the Spanish Inquisition and of Spanish rule in the Netherlands. Although Philip appeared to give way, he had made up his mind to punish the opponents of his policy. The regent, Margaret, duchess of Parma, was replaced by the duke of Alva, who entered the Netherlands at the head of a veteran army.

h. Orange fled from the country, but Egmont and Horn, despite his warning, decided to remain and face the storm. They were both seized, tried and condemned as traitors. Ceaseless but vain efforts were made to obtain a fair trial for Horn, and appeals for clemency on his behalf were made by potentates in all parts of the continent.

i. In de Raad van State vormde hij samen met Willem van Oranje en de graaf van Egmont een Driemanschap(Ligue der Groten), dat in opstand kwam tegen het beleid van de kardinaal Antoine Perrenot Granvelle, bisschop van Atrecht, die de Inquisitie invoerde in Vlaanderen. Na diens afzetting bleef de graaf van Horne zich verzetten tegen de Spaanse heerser: als protest leverde hij zijn insignes van het Gulden Vlies in. Hij was aanwezig op de vergaderingen van Breda en Hoogstraten. Hij stond de calvinisten te Doornik kerkbouw toe buiten de muren, hetgeen later een van de aanklachten tegen hem zou vormen. De graaf van Horne is zijn hele leven overtuigd katholiek gebleven. Maar door zijn gedoogbeleid jegens de protestanten en zijn regelmatige afwezigheid, groeide Weert onder zijn bewind uit tot een bolwerk van de Reformatie. Dit gebeurde onder de leiding van de gravinnen Anna van Egmont (zijn moeder) en Walburgis van Nieuwenaar (zijn vrouw). Hierdoor was de Beeldenstorm in Weert extra hevig in vergelijking met andere steden. Na de Beeldenstorm voerde de graaf Horne een beleid dat gericht was op het herstel van de katholieke macht, omdat hij de onderdrukking van zijn katholieke geloofsgenoten niet kon tolereren en bovendien zijn trouw aan Margaretha van Parma moest laten zien. Koning Filips II van Spanje stuurde de hertog van Alva naar de Nederlanden om orde op zaken te stellen na de Beeldenstorm. Willem van Oranje ontvluchtte hierop Brussel; Egmont en Horne besloten niet te vluchten. Alva liet vrijwel direct na zijn aankomst de graaf van Egmont, diens secretaris Jan van Casembroot en de graaf van Horne arresteren, op 9 september 1567. Dit geschiedde onder een vals voorwendsel: Alva had een overleg aangekondigd om bij een maaltijd over de situatie te praten. Zij werden wegens hoogverraad voor de Raad van Beroerten gesleept. Hoewel Egmont tot het einde toe katholiek bleef en trouw bleef aan de Spaanse koning, werd hij samen met de graaf van Horne ter dood veroordeeld, ondanks het inroepen van hun staat van onschendbaarheid als Vliesridders en de vele protesten van andere edelen. Op 3 juni 1568 werd de graaf van Horne van het Spanjaardenkasteel te Gent naar Brussel teruggebracht en opgesloten in het Broodhuis; op 4 juni tekende de Spaanse landvoogd Alva het doodvonnis; in de motivering vormden zijn steun aan het Eedverbond en zijn tolerant gedrag te Doornik de hoofdpunten. Op 5 juni 1568 werden beide edellieden en vrienden kort na elkaar onthoofd op de Grote Markt van Brussel. De dood van Egmont en Horne leidde tot grote protesten onder de bevolking. Filips van Montmorency ligt begraven in de Sint-Martinuskerk in Weert. De titel graaf van Horne ging over op zijn jongere broer Floris, die in Spanje in gevangenschap verbleef. Floris was in Spanje voor het toelichten van het smeekschrift van het Eedverbond der Edelen over de wetten tegen de protestanten. Floris werd door de Raad van Beroerten ter dood veroordeeld. Filips II liet hem echter, liever dan hem voor de uitvoering van de doodstraf te laten terugkeren naar de Nederlanden, in het geheim in 1570 door wurging om het leven brengen en verspreidde het gerucht dat hij aan ziekte was bezweken.

j. Egmont and Horn were executed by decapitation on 5 June 1568 at the Grand Place before the town hall in Brussels. Extracted from Wikipedia.

k. This event caused great public indignation and was the beginning of open insurrection against the Spaniards. Nowadays, a statue erected on the Petit Sablon/Kleine Zavel Square, near the Large Market Square in Brussels commemorates the Counts of Egmont and Hoorne, in historical overview usually mentioned together as "Egmond en Hoorne" and hailed as the first leaders of the Dutch revolt, as the predecessors of William of Orange, who grew to importance and obtained the leadership after their execution, and who was assassinated in 1584 in Delft, having succeeded in liberating parts of The Netherlands in the early years of the Eighty Years' War (1568–1648).

l. Walburgis van Nieuwenaer:

i. Walburgis van Nieuwenaer (1522 – Moers, 25 mei 1600-ook: Walburga, Von Neuenahr, Von Neuenahr-Moers) was de echtgenote van Filips van Montmorency, de in 1568 onthoofde graaf van Horn.

ii. Anna Walburgis van Nieuwenaer was erfdochter van het graafschap Meurs (Moers).

iii. Haar jeugd bracht zij door op het familieslot, gelegen in het gelijknamige stadje Moers.

iv. Haar moeder (Anna van Wied) stierf toen zij nog jong was, waarschijnlijk in 1528. Haar vader (Willem II van Nieuwenaer), een geleerd man en diplomaat, koos al vroeg voor het protestantisme. Op 29 januari 1546 trouwde ze in Weert met Filips van Montmorency, graaf van Horne en heer van Weert. Het paar kreeg één zoon, Filips, maar deze overleed als kind . v. Walburgis hertrouwde met haar neef Adolf van Nieuwenaer, heer van Alpen, in 1569 of 1570.

Adolf von Neuenahr: Stadhouder van Overijssel, Gelderland en Utrecht 1545 – 1589:- Eén van de trouwste aanhangers van Willem van Oranje is ongetwijfeld graaf Adolf von Neuenahr (ook Van Nieuwenaar). Hij is goed op de hoogte van de ontwikkelingen in de Opstand. Adolf is een half-broer van de vrouw van Hendrik van Brederode, Amalia van Neuenahr. Hij laat het calvinisme wortelschieten langs de Duitse oevers van de Rijn

Willem van Oranje heeft weinig vertrouwen in een goede afloop van de strijd buiten de Nederlanden en hij krijgt gelijk. Wanneer Adolf von Neuenahr de strijd tegen Spanje en Ernst van Beieren, de aartsbisschop van Keulen, verliest in 1584 vlucht hij met duizend ruiters naar Nederland.

Adolf wordt met open armen in de Nederlanden ontvangen. Twee broers van Willem van Oranje, Lodewijk en Hendrik, zijn op de Mookerheide gesneuveld. Adolf van Neuenahr wordt onmiddellijk stadhouder van Gelderland. Samen met de heer van Villiers steekt hij Delden in brand. Neuenahr volgt Willem van den Bergh op. Van den Bergh, getrouwd met een zuster van Willem van Oranje, wil Gelderland aan de hertog van Parma verraden. Parma bezit, via zijn overste Tassis, al een Adolf von Neuenahrjaar, sinds 1583, de stad Zutphen. Deventer loopt gevaar. De kanselier Leoninus van Gelderland grijpt net op tijd in. Hij neemt Willem van den Bergh en Maria van Nassau gevangen.

De nieuwe stadhouder Adolf trekt met zijn vrouw en zijn officieren in de lege woning van de Bisschofshof binnen de poorten van Utrecht. De hellebardiers van den graaf Van Nieuwenaar plunderen het klooster van de Witte Vrouwen. Ook de kloosters van Sint Servaas en van Brandoly zijn aan de beurt. Adolf van Neuenahr, in 1587 ook stadhouder van Overijssel, inspecteert een kruidvoorraad in Arnhem wanneer de hele boel door onvoorzichtigheid ontploft. Enkele dagen later sterft hij. Het is 1589.

m. Haar broer, Herman van Nieuwenaer, was graaf van Meurs. Deze nam in 1560 het reformatorische geloof aan en steunde de opstandelingen in de Nederlanden. Zijn onderdanen werden hiermee ook verplicht om protestants te worden. In 1578 stierf Herman, waarop Adolf het graafschap Meurs erfde. Adolf stierf echter in 1589.

n. In 1594 liet Walburgis haar testament opmaken. Het graafschap Meurs, dat nog steeds in Spaanse handen was, liet zij na aan prins Maurits, de Hornse nalatenschap liet zij na aan Sabina van Egmont. Tot 1702 zou Moers verbonden blijven met de Republiek der Nederlanden, waarna het onder Pruisische heerschappij kwam.

o. Walburgis wilde in Bocholt, één van haar bezittingen waarvan ze vrouwe was, na de dood van haar eerste man, het protestantisme invoeren. Dit lukte niet; zelfs de schout, die geacht werd de belangen van de vrouwe te behartigen, werkte tegen en sloeg de predikant van de kansel. Hierop kreeg de predikant een gewapende escorte mee. Daarop bewapende ook de bevolking zich en beschermde de pastoor. De soldaten keerden terug en de invoering van de reformatie ging niet door.

p. Emilia “Anna Walburga” Walburgis “de Neuenaar,” von Neuenahr), *Groningen, Netherland, 1569, ț.New Amsterdam, New York, 1658. Hierdie inligting verdien verdere navorsing.Ingestuur Ds. MG Müller

q Kinders:

i. Filips van Montmorency-Nivelle Van Hoorn-vroeg oorlede ii. Christian van Montmorency-Nivelle Van Hoorn

source photo: https://www.myheritage.fr/research/collection-10826/celebrites-qui-...