Baron Robert Henrik Rehbinder, till Viksberg

Count Robert Henrik Rehbinder (15 July 1777 – 8 March 1841) was the Secretary of State for the Grand Duchy of Finland between 1811 and 1841. He was one of the highest officials in the Grand Duchy and he played a significant part in creating the autonomous role of Finland at the Diet of Porvoo.

https://ylioppilasmatrikkeli.helsinki.fi/henkilo.php?id=10630

https://www.adelsvapen.com/genealogi/Rehbinder_nr_77 TAB 11

Robert Henrik, finsk greve Rehbinder, till Viksberg och Meltola. Född 1777-07-15 på Viksberg. Sergeant vid livdragonregementet 1787. Kornett vid livdragonregementet 1788-05-20. Student i Åbo 1791-05-13. Auskultant i Åbo hovrätt 1795-06-16. Avsked ur krigstjänsten 1795-07-22. Extra notarie i hovrätten 1796-06-16. Extra ordinarie kanslist i justitierevisionsexpeditionen i Stockholm 1797-07-12. Kammarjunkare vid svenska hovet 1802-12-09. Häradshövdings titel 1805-03-01. Adjungerad ledamot av Åbo hovrätt 1805-03-29. Assessor av Åbo hovrätt 1807-08-11. Deputerad för hovrätten i den deputation som 1808 avsändes till kejsaren. RRS:tAO2kl 1809-01-09. Adjoint hos tjänstförrättande föredraganden av finska ärenden i S:t Petersburg 1809-03-12. Statsråds titel 1809-11-27. Prokuratorssubstitut i finska regeringskonseljen 1810-10-18. Verklig kammarherre vid kejserliga hovet 1810-10-18. Hovrättsråd i Åbo hovrätt 1811-06-15. Statssekreterare för finska ärendena i S:t Petersburg 1811-10-18. Entledigad från prokuratorssubstitutsbefattningen 1811-10-18. Verkligt statsråds titel 1812-08-30. RRS:tAO1kl 1814-08-25. Föredragande hos Åbo universitets kansler storfursten Nikolaus Pavlovitj 1816-03-00. RRS:t VlO2kl m st k 1817-03-04. Tillförordnad ordförande i kommittén för finska ärendena 1818-05-20. Jämte övriga befattningar chef för finska passexpeditionen i S:t Petersburg 1819-03-25. Geheimeråds titel 1820-04-08. Entledigad från hovrättsrådsämbetet i Åbo hovrätt 1822-06-15. RRS:tAO1kl m brilj 1823-12-24. Förordnad att under kanslern, storfursten-tronföljaren Alexanders minderårighet på eget ansvar handhava kanslersbefattningen 1826-01-11. Anbefalldes att närvara vid kejsar Nikolai I:s och dess gemåls kröning i Moskva 1826-09-03. Upphöjd i finskt grevligt stånd 1826-09-03, men tog icke introduktion i denna värdighet på riddarhuset i Finland. HLVA i S:t Petersburg 1827-01-10. Avslöt 1828-02-26 såsom ryska regeringens fullmyndiga ombud handelskonventionen mellan Ryssland å ena sidan samt Sverige och Norge å den andra. KNO 1829-01-10. RRS:tAlexNewO 1830-08-14. Erhöll RRS:tAlexNewO i brilj. 1832-11-19. Ministerstatssekreterare för Finland med verkligt geheimeråds titel 1834-12-18. RRS:tVlO1kl 1839-04-03. Fil. hedersdoktor vid universitetets i Helsingfors jubelfest 1840-07-20. Medlem av ryska rikskonseljen 1841-01-21. Entledigad från tillförordnad kanslersämbetet vid universitetet i Helsingfors 1841-01-28. Död barnlös 1841-03-08 i S:t Petersburg och begraven i familjegraven vid S:t Jakobs predikohus i Pemars socken. över honom slogs 1844 en minnesmedalj, sedan medel därtill blivit samlade genom allmän subskription i hela Finland. Gift 1805-07-30 på Drottningholm med Anna Elisabet Charlotta Hedenberg, född 1788-08-23. RRS:tCatharinaO2kl 1833-06-15. Död 1845-08-25 På Viksberg och nedsatt bredvid sin man i familjegraven vid S:t Jakobs predikohus, dotter av arkiatern, livmedikus, med. doktor Anders Hedenberg och Anna Catharina Lewin samt syster till översten Carl August Hedenberg, adlad von Hedenberg.

• Reference: FamilySearch Family Tree - SmartCopy: Aug 5 2019, 7:55:54 UTC
• death

Robert Henrik Rehbinder (15. heinäkuuta 1777 Paimio – 8. maaliskuuta 1841 Pietari) toimi Suomen suuriruhtinaskunnan valtiosihteerinä ja ministerivaltiosihteerinä vuosina 1811–1841. Tässä virassaan hän oli Suomen suuriruhtinaskunnan alkuajan korkeimpia virkamiehiä. Rehbinderillä oli ratkaiseva rooli Suomen autonomian aseman vahvistamisessa, muun muassa Porvoon valtiopäivien valmistelussa.selvennä Hän kuului Rehbinderin aatelissukuun.

Rehbinderistä tuli kreivi 1826, mutta häntä ei lapsettomana introdusoitu. Venäjän keisari Nikolai I myönsi Rehbinderille vuonna 1832 Pyhän Aleksanteri Nevskin ritarikunnan suurristin briljanttien kera. Lisäksi hänelle oli myönnetty Pyhän Vladimirin ritarikunnan II luokan kunniamerkki ja Ruotsin kuninkaallisen Pohjantähden ritarikunnan I luokan komentajamerkki. Vuonna 1834 hän sai todellisen salaneuvoksen arvonimen. Hänet on myös promovoitu filosofian kunniatohtoriksi vuonna 1840 Helsingin yliopiston 200-vuotisjuhlassa.

Rehbinderillä oli Helsingissä enimmillään viisi nimikkokatua. Näistä edelleen jäljellä ovat Iso Roobertinkatu Punavuoressa, Pieni Roobertinkatu Kaartinkaupungissa ja Rehbinderintie Eirassa. Lisäksi nykyisen Mannerheimintien eteläosa oli 1800-luvulla kaksiosainen esplanadikatu, jonka kadunpuoliskot oli nimetty Rehbinderin mukaan Itäiseksi ja Läntiseksi Heikinkaduksi (Henriksgatan). Heikinkatu-nimi oli käytössä vuoteen 1942, jolloin katu nimettiin uudelleen Mannerheimintieksi. Rehbinderillä oli siis Helsingissä nimikkokadut sekä hänen molemmille etunimilleen että sukunimelleen.

https://digihakemisto.appspot.com/index_ay?amnimeke=Ehrenstr%C3%B6m...

Opiskeli Turussa 1791-95 ja tuli sen jälkeen auskultantiksi Turun hovioikeuteen, mutta siirtyi Tukholmaan 1797. Oli mukana mm. Norrköpingin valtiopäivillä1800, kohosi vaikutusvaltaisten suhteidensa avulla mutta myös kyvykkyyttään 1802 kamarijunkkariksi, 1805 Turun hovioikeuden apujäseneksi ja 1808 asessoriksi.Hovioikeuden edustajana hän oli mukana Pietariin 1808 lähetetystä valtuuskunnassa ja saavutti siellä Aleksanteri I:n luottamuksen. Hänet määrättiin toimimaan keisarin sihteerinä Suomen asioita käsiteltäessä, minkä johdosta hän mm. varmensi nimikirjoituksellaan hallitsijanvakuutuksen.Kun G.M. Armfeltin toimesta oli perustettu Pietariin Suomen asiain komitea, Rehbinder nimitettiin siihen valtionsihteeriksi, ja Armfeltin kuoleman jälkeen hän oli keisarin lähin neuvonantaja. Hänen ansiotaan oli, että Nikolai I vakuutti säilyttävänsä Suomen erikoisaseman. Vuonna 1834 hän sai ministerivaltiosihteerin arvon. Hän kykeni tekemään Suomelle suuria palveluksia. Venäl. kreivin arvo 1826 ( ei ottanut käyttöön), Helsingin Yliopiston kunniatohtori 1840.

• https://www.myheritage.fi/research/collection-40001/familysearch-su...
• https://fi.wikipedia.org/wiki/Robert_Henrik_Rehbinder

Baron Robert Henrik Rehbinders family-tree is WRONG in this recording, which is just across the line! Restoration is necessary!

Here, the right of Geni family tree!
http://www.geni.com/family-tree/index/6000000000909345046 &
http://gw.geneanet.org/strang?lang=fi;p=robert+henrik+reihold+johan... http://gw.geneanet.org/strang?lang=fi;m=A;p=robert+henrik+reihold+j... Thank you.

His brothers and sisters, in Finland

• Brother of Sophia Sidonia Rehbinder;
• Gustav Reinhold Rehbinder;
• Ulrika Margaretha Fieandt (Rehbinder);
• Gustav Johan Rehbinder;
• Karl Friedrich Rehbinder;
• Erik Reinhold Rehbinder;
• Anna Johanna Rehbinder;
• Beata Rehbinder; Berndt Otto Rehbinder;
• Jakobine Marie Rehbinder
• Andreas Rehbinder «

------------------------------------------------------------------------------------------

http://fi.wikipedia.org/wiki/Robert_Henrik_Rehbinder _* in Finland_

Hän oli (venäl. kreivi) / Baron/ vapaaherra Robert Henrik Rehbinder (15. heinäkuuta 1777 Paimio – 8. maaliskuuta 1841 Pietari) toimi Suomen suuriruhtinaskunnan valtiosihteerinä ja ministerivaltiosihteerinä vuosina 1811–1841. Hän oli siten Suomen suuriruhtinaskunnan alkuajan korkeimpia virkamiehiä, ja hänellä oli ratkaiseva rooli Suomen autonomian aseman vahvistamisessa mm. Porvoon valtiopäivien valmistelussa. Hän kuului Rehbinderin aatelissukuun.

Rehbinder oli koulutukseltaan lakimies ja hän toimi hovioikeudenneuvoksena Turun hovioikeudessa 1811–1822.

Rehbinderistä tuli kreivi 1826, ja 1834 hän sai todellisen salaneuvoksen arvon. Hänet on myös palkittu Venäjän toiseksi korkeimmalla kunniamerkillä ja promovoitu filosofian kunniatohtoriksi 1840 Helsingin yliopiston 200-vuotisjuhlassa. Hän omisti Paimion Viksbergin kartanon.

Rehbinderillä oli Helsingissä enimmillään viisi nimikkokatua. Näistä edelleen jäljellä ovat Iso Roobertinkatu Punavuoressa, Pieni Roobertinkatu Kaartinkaupungissa ja Rehbinderintie Eirassa.

Lisäksi nykyisen Mannerheimintien eteläosa oli 1800-luvulla kaksiosainen esplanadikatu, jonka kadunpuoliskot oli nimetty Rehbinderin mukaan Itäiseksi ja Läntiseksi Heikinkaduksi (Henriksgatan). Heikinkatu-nimi oli käytössä vuoteen 1942, jolloin katu nimettiin uudelleen Mannerheimintieksi. Rehbinderillä oli siis nimikkokadut sekä molemmille etunimilleen että sukunimelleen.

Vuonna 1936 hänen muistokseen julkaistiin postimerkki.

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%B1%D0%B8%D0%BD%D0%B4%...

--------------------------------------------------------------------------

РОБЕРТ-ГЕНРИХ (РОБЕРТ ИВАНОВИЧ) РЕБИНДЕР (15.07.1777-8.03.1841) - Граф, действительный тайный советник (с 1834). Сын Ивана Михайловича Ребиндера. Родился в поместье Виксберг близ Або. В 1787 г. он был записан в Шведский лейб-драгунский полк, а в 1791 году, выйдя в отставку корнетом, поступил в Абоский университет и, по окончании курса в 1795 г., поступил аускультантом в Абоский Гофгерихт и через два года перешел канцелярским чиновником ревизионной Комиссии в Стокгольме, где в 1802 г. был пожалован в звание камер-юнкера Шведского двора. В 1805 году Ребиндер возвратился на родину и поступил в Абоский Гофгерихт, где в 1807 году был назначен асессором. В этом звании его застала русско-шведская война, и в следующем, 1808 году, когда последовало присоединение Финляндии к России, Ребиндер находился в числе депутатов, отправленных в Петербург к императору. В 1809 он присутствовал на сейме в Борго и был членом комиссии, составленной для образования Правительствующего Совета. В том же году он, как чиновник, основательно знавший финляндские законы и постановления и пользовавшийся уважением своих сограждан, был определен помощником к М. М. Сперанскому, назначенному статс-секретарем по делам великого княжества Финляндского. В 1809 Ребиндер пожалован камергером Высочайшего двора, в 1811 назначен статс-секретарем по Финляндским делам и советником Абоского Гофгерихта.

В 1812 он находился в свите императора Александра I в его поездке в Або, где было свидание с наследным Шведским принцем Карлом-Иоанном. В 1819 году Ребиндер снова сопровождал императора в его путешествии из Архангельской губернии по Финляндии, через Куопио, Каяна и берегом Ботнического залива до Або и далее через Таммерфорс, Тавастгус и Гельсингфорс. В 1820 году Ребиндер был произведен в тайные советники, а в 1826 году, при короновании императора Николая I, пожалован в графское великого княжества Финляндии достоинство и назначен исправлять должность канцлера Абоского университета. В 1828 году на университетском юбилее Ребиндер был провозглашен доктором философии; он состоял также почетным членом Императорской Академии Наук. В 1834 Ребиндер переименован в министры-статс-секретари и пожалован в действительные тайные советники. В начале 1841 он был уволен от должности министра-статс-секретаря с назначением членом Государственного Совета. Граф Ребиндер умер в Петербурге. Тело его было перевезено на родину и погребено в Пемарском приходе, в семейном склепе, недалеко от пастората св. Якова. Александровский Гельсингфорский университет почтил его память 14 (2) октября траурным торжеством и выбил к этому дню медаль с изображением графа Ребиндера. Был женат на Анне Андреевне Геденберг. Русская ветвь дворянского рода Ребиндеров начинается от Карла Рейнхольда фон Ребиндера. Он родился в 1678 г. в Лифляндии. Служил в шведской армии в чине майора и участвовал в походе короля Карла XII. В 1704 г. русская армия штурмом взяла крепость Нарву. Под Нарвой вместе с другими офицерами шведской армии Карл Рейнхольд фон Ребиндер попал в русский плен. В 1711 г. он вместе со всем эстляндским рыцарством присягал на верность Петру I. Карл Рейнходьд состоял в браке с баронессой Беатой Христиной фон Врангель. Их сын—Карл Магнус Рейнхольд фон Ребиндер был членом апелляционного суда и гауптманом. А внук — Отто Фридрих Магнус фон Ребиндер, родившийся в 1750 г., был коллежским советником и служил в русской армии в чине майора. Он принимал участие в русско-турецких войнах 1768-1774 и 1789-1791 годов. Отличился при осаде Очакова и взятии Бендер. Принимал участие в польском походе в 1792-94 гг.

Герб дворян Ребиндеров представляет собой золотой щит с тремя серебряными змеями, увенчанными серебряными коронами. Щит обрамлен сверху рыцарским шлемом и короной, над которой размещены расправленные крылья и две коронованные серебряные змеи. Змея в геральдике символизирует мудрость, хладнокровие и доброту, которые всегда ценились в роду Ребиндеров. Этот род гордился своими выдающимися представителями, среди которых 2 пехотных генерала, 1 контр-адмирал, 1 генерал кавалерии, 6 генерал-лейтенантов, 12 генерал-майоров. Эти прославленные генералы русской армии немало сделали для укрепления могущества и величия России.

Герб рода фон Ребиндер внесён в 16-ю часть Общего гербовника дворянских родов Всероссийской империи, стр. 23.

http://personen.digitale-sammlungen.de/baltlex/Blatt_bsb00000600,00...

https://www.adelsvapen.com/genealogi/Rehbinder_nr_77#TAB_11

S:ta Katarina svenska församling i S:t Petersburg, Betygsböcker, SE/RA/2416/H /1/111 (1808-1809), bildid: A0069356_00146 https://sok.riksarkivet.se/bildvisning/A0069356_00146

S:ta Katarina svenska församling i S:t Petersburg, Personalböcker, SE/RA/2416/A/1/1 (1826-1830), bildid: C0060086_00012, sida 2 https://sok.riksarkivet.se/bildvisning/C0060086_00012

S:ta Katarina svenska församling i S:t Petersburg, Personalböcker, SE/RA/2416/A/1/8 (1841-1850), bildid: C0060093_00011, sida 1 https://sok.riksarkivet.se/bildvisning/C0060093_00011