Dirk IV van Holland, Count Of Frisia

Dirk IV (born ca. 1020/1030 - died 13 January 1049) was Count of Holland from 1039 to 1049 (which was called Frisia at that time).Dirk's date of birth is unknown but it was probably ca. 1030 or shortly before, he was described as "adolescent" at the time of his death. His base of operations was the stronghold his father built at Vlaardingen. Contemporary chroniclers referred to him (in Latin) as "Theodericus de Phlardirtinga" (Vlaardingen) and as margrave thereof. The exact extent of his domain is not known, but at one time or another it stretched north to at least Rijnsburg and east to roughly Aalburg.

Dirk IV continued the policy of his father Dirk III to enlarge his possessions, developing and colonizing the low-lying peat areas of Holland and Utrecht. As a result, he came into conflict with the bishop of Utrecht, other bishops and monasteries in the surrounding area. Because of this, Emperor Henry III personally led an expedition against him in 1046, forcing Dirk to return some areas he had occupied. Shortly after the emperor had left however, Dirk started to plunder the territories of the bishops of Utrecht and Liège and made alliances with Godfrey III, Duke of Lower Lorraine and the counts of Hainaut and Flanders. After this, in 1047, the emperor returned and occupied the stronghold at Rijnsburg, which was completely destroyed. During, the retreat however, the imperial army suffered severe losses, causing Dirk's allies to rise in open revolt as well in his support. On 13 January 1049 Dirk was ambushed near Dordrecht by a force of the bishops of Utrecht, Liege and Metz and killed.

Dirk IV never married and died childless. He was succeeded by his younger brother Floris.

Dirk IV was de zoon van Dirk III en Othilde van de Noordmark. Hij zette de politiek van machtsuitbreiding van zijn vader voort, dit bestond uit het uitbreiden van het graafschap naar het oosten. De uitbreiding bestond onder meer uit het gebied ten zuidoosten van Alphen, tussen Zwammerdam en Bodegraven. Hij schond daarmee de belangen van Bernold, de Utrechtste bisschop en de machtige Zuid-Nederlandse kloosters en bisschoppen.

Hierdoor kwam hij in conflict met de keizer en de rijksbisschoppen. De Duitse keizer Hendrik III trok daarom persoonlijk tegen hem ten strijde en in 1046 dwong hij Dirk IV afstand te doen van het door hem veroverde gebied.

Kort nadat de keizer naar huis was vertrokken begon Dirk de bisdommen Utrecht en Luik te plunderen. Bovendien sloot hij een verbond met Godfried met de Baard, de hertog van Opper-Lotharingen en de graven van Vlaanderen en Henegouwen. Hierop volgde in 1047 een tweede strafexpeditie waarbij de keizer Vlaardingen en de grafelijke burcht te Rijnsburg veroverde. De burcht werd geheel verwoest. Tijdens de terugtocht leed de keizer echter grote verliezen waardoor Dirk's bondgenoten nu ook openlijk tegen de keizer in opstand kwamen. In 1049 werd Dirk IV door de bisschoppen van Metz, Luik en Utrecht in de val gelokt en gedood. Dirk was nog jong, ongehuwd en kinderloos. Hij werd opgevolgd door zijn broer Floris I.