Edward Prysak

Był jedną z ofiar Grudnia 70.

Edward miał pięcioro rodzeństwa. Ojciec Edwarda przed wojną pracował jako górnik. Po zakończeniu II wojny światowej wraz z rodziną przeniósł się do miejscowości Kłodzino niedaleko Kołobrzegu. W Kołobrzegu odbył zasadniczą służbę wojskową, którą zakończył w stopniu kaprala. Najprawdopodobniej w 1948 r. państwo Prysakowie z Kłodzina przenieśli się do podcedyńskiej wsi Stara Rudnica. Ojciec Edwarda prowadził tam gospodarstwo rolne. Po pewnym czasie Edward opuścił Starą Rudnicę i, jak sam to określił, ruszył „w świat za pracą”. Pracował u różnych rolników w okolicach Poznania jako cieśla.

Około 20 grudnia 1970 r. do państwa Prysaków przyjechali funkcjonariusze MO i wypytywali o miejsce pobytu Edwarda. Rodzina nie posiadała żadnych informacji na ten temat. Funkcjonariusze odjechali, nie wyjaśniając powodu wizyty i nie przekazując matce informacji o śmierci syna. Wiadomość dotyczącą rewolty grudniowej i listę ofiar rodzina przeczytała w „Kurierze Szczecińskim” w dniu 18 stycznia 1971 r. Dopiero po tej informacji matka z zięciem pojechali do Szczecina. Z depozytu otrzymali zakrwawiony, przebity przez pocisk portfel Edwarda.

Edward Prysak zmarł w szpitalu 18 grudnia 1970 r. wskutek odniesionych poprzedniego dnia ran postrzałowych klatki piersiowej, szyi oraz głowy. W roku 2015 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. Spoczywa na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie – kwatera 9J, rząd 11, grób 22.