Franciszek Józef Wróblewski

Franciszek Wróblewski (ur. 26 marca 1789 w Wilnie - zm. 28 kwietnia 1857 tamże) - polski szlachcic i sławny wileński doktor medycyny i chirurgii.

Franciszek był najstarszym synem Bazylego Wróblewskiego. Uczęszczał na Uniwersytet wileński, gdzie ukończył medycynę, a następnie rozpoczął praktykę lekarską w swoim rodzinnym mieście. W roku 1808 ożenił się z Rozalią (z domu Plater), z którą miał co najmniej trzech synów - Antoniego, Eustachego i Ludwika. Po śmierci swojej żony ożenił się ponownie, a jego wybranką została Zofia (z domu Szyttler), z którą miał przynajmniej jednego syna, Józefa.

Za swoje zasługi dla Wilna i jego mieszkańców Franciszek został odznaczony Orderem Świętej Anny.

Franciszek Józef, syn Józefa. Urodzony 26 marca 1789 roku w Puciłkach, zmarł 28 kwietnia 1857 roku w Wilnie. W związku małżeńskim z Zofią née Szyttler. Doktor medycyny i chirurgii oraz generał-major armii rosyjskiej.

Kształcił się w Wilnie i rozpoczął tam studia medyczne na Uniwersytecie Wileńskim (1809-1812). Po wkroczeniu wojsk Napoleona został powołany do armii rosyjskiej, gdzie pracował jako lekarz. Dyplom doktora medycyny otrzymał w 1815 r. Pracował w szpitalu w Wilnie, zasłynął jako wybitny terapeuta.

Za swoje zasługi został mianowany kawalerem orderu św. Anny. Od cesarza Mikołaja I Romanowa otrzymał pierścień brylantowy.

Pochowany na wileńskim cmentarzu na Rossie.

Pozostawił po sobie trzech synów - Ludwika Franciszka, Franciszka Seweryna oraz Józefa Onufrego.