Graaf Willem II van Holland

Wikipedia-bijdragers, 'Willem II van Holland', Wikipedia, de vrije encyclopedie, 4 februari 2011, 09:46 (UTC), <http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Willem_II_van_Holland&old...> [accessed 4 februari 2011]

https://www.familysearch.org/tree/person/details/G2R6-HXD
https://www.wikitree.com/wiki/Holland-689

Willem II (?, februari 1228 (?) - Hoogwoud, 28 januari 1256) was graaf van Holland en Zeeland (1234-1256) en koning van het Heilige Roomse Rijk (1248-1256). Als graaf van Holland vormde hij een sterk bondgenootschap met Brabant tegen Vlaanderen.

Willem II was de zoon van Floris IV en Machteld van Brabant. Op zevenjarige leeftijd volgde hij zijn vader op, toen deze in 1234 bij een toernooi in Frankrijk om het leven kwam. Een broer van zijn vader, eveneens Willem geheten, en later Otto, bisschop van Utrecht (ook een broer van zijn vader), werden regent.

In navolging van Brabantse steden gaf hij Delft (1246), Haarlem (1245), 's-Gravenzande (1246) en Alkmaar (1254) stadsrechten. Alleen 's-Gravenzande is later niet uitgegroeid tot een grote stad.

In 1247 verpandde hij Nijmegen aan de graaf van Gelre. Nijmegen is een Gelderse stad gebleven omdat het pand nooit is ingelost. Willem nam het besluit om zijn hoeve in 'Haga' om te bouwen tot een kasteel van waaruit hij efficiënt zijn gebieden kon besturen. Daarmee begon de functie van Den Haag als bestuurscentrum.

Omdat hij de paus in diens conflict met Frederik II van Hohenstaufen militair steunde, kroonde de aartsbisschop van Keulen hem als dank in 1248 te Aken tot rooms koning, waarmee hij kandidaat werd voor keizer van het Heilige Roomse Rijk. Rooms koning was een titel die tussen 1125 en 1508 gebruikt werd voor een gekozen koning van het Heilige Roomse Rijk. Pas in 1252 werd hij, vooral dankzij zijn huwelijk met de Welfische Elisabeth van Brunswijk, dochter van hertog Otto I van Brunswijk, door de vorsten van zijn rijk als heerser geaccepteerd.

Zijn secretaris en kapelaan, Willem van Ryckel († 1272), begunstigde van de Mariakerk te Aken en abt van de St-Trudoabdij in Sint-Truiden, stichtte het begijnhof St-Agnes aldaar. In 1986 werden op de pastorijzolder van de dekenij Sint-Truiden verschillende relieken van de 11.000 Heilige Maagden teruggevonden, gewikkeld in middeleeuwse stoffen. Willem was een bloedverwant van de heilige Elisabeth van Spalbeek, die de stigmata droeg.

Willem II voerde verschillende oorlogen tegen de Westfriezen. Tijdens een van de veldtochten tegen de Westfriezen zakte hij bij Hoogwoud door het ijs van het Berkmeer. De Westfriezen vonden hem in machteloze positie en doodde hem. Toen ze doorhadden dat ze de koning hadden gedood, werd Willem begraven onder de haardplaat van een boerderij in Hoogwoud. Pas in 1282 wist zijn zoon, graaf Floris V, zijn stoffelijk overschot terug te vinden, maar niet zonder slag of stoot: Hoogwoud werd geplunderd en de bevolking werd voor een groot deel uitgemoord door de Hollanders. Willem II werd begraven in de abdij te Middelburg.

Een uitgebreid verslag van de moord op Willem II is te vinden in het boek (en de TV-serie) Nederland in 12 moorden van Jan Blokker en zonen (Uitgave Teleac).

William II of Holland

From Wikipedia, the free encyclopedia

William II of Holland, (February 1228-28 January 1256), was a count of Holland and Zeeland (1235-1256). He was elected as German anti-king in 1247 and remained King until his death.

He was the son of Floris IV and Mathilde of Brabant. When his father was killed at a tournament at Corbie, William was only seven years old. His uncles William and Otto (bishop of Utrecht) were his guardians until 1239.

With the help of Henry II, Duke of Brabant and the archbishop of Cologne, he was elected in 1247 as king of Germany after Emperor Frederick II was excommunicated. After a siege of five months, he took Aachen in 1248 from Frederick's followers. Only then could he be crowned as king. He gained a certain amount of theoretical support from some of the German princes after his marriage to Elizabeth, daughter of Otto the Child, Duke of Brunswick-Lüneburg, in 1252; but, although "William lacked neither courage nor chivalrous qualities...his power never extended beyond the Rhine country."[1]

In his home county, William fought with Flanders for control of Zeeland. He made himself (being king of Germany) count of Zeeland. In July 1253, he defeated the Flemish army at Westkapelle, and a year later a cease-fire followed. His anti-Flemish policy worsened his relationship with France.

From 1254, he fought a number of wars against the West Frisians. He build some strong castles in Heemskerk and Haarlem and created roads for the war against the Frisians.

Melis Stoke, a scribe employed by William's son Floris of Holland wrote the following about his death. In battle near Hoogwoud on January 28, 1256, William tried to traverse a frozen lake (by himself, because he was lost), but his horse fell through the ice. In this vulnerable position, William was killed by the Frisians, who secretly buried him under the floor of a house. His body was (forcefully) recovered 26 years later by his son Floris V, who was only 2 years old when he succeeded his father. William was then buried in Middelburg. Independent chronicles confirm his death at that time (by failing to jump over a muddy water way during a skirmish). Much of Stoke's writing may have been to justify his employer's deeds and his claim on current-day West Frisia, so that the details of the mishap and subsequent events could be largely legendary[2].

William gave city rights to Haarlem, Delft, 's-Gravenzande and Alkmaar. A castle he had built in 1248 was the beginning of the city of The Hague.

[edit]References

^ Kantorowicz, Ernst, Frederick II, p.638

^ Willem II, koning van Allemaigne, graaf van Holland (Dutch)