Jaap le Poole

overlijdensadvertentie: Het Parool 18-10-1993

Parlement & Politiek

afbeelding: Op oorlogspad, Jaap le Poole verzetsman voor het leven door Hinke Piersma

Vanaf het moment dat de eerste anti-Joodse maatregelen werden afgekondigd, en Jaap als een van de weinige Nederlandse ambtenaren (hij werkte bij de Octrooiraad) weigerde de ariërverklaring te tekenen, stelden Jaap en Corry hun huis in Noordwijk open voor onderduikers. Naast de zorg voor onderduikers was Jaap van meet af aan betrokken geweest bij andere illegale activiteiten zoals het verzamelen van inlichtingen voor de Nederlandse regering in Londen. Toen het voor hem eind 1943 in Leiden te gevaarlijk werd, dook hij onder in Amsterdam. Jaap werd in 1944 secretaris van het College van Vertrouwensmannen, een college dat door ‘Londen’ was aangewezen om na de Duitse capitulatie tijdelijk de bestuurlijke honneurs waar te nemen.Jaap en Corry vonden dat je je nooit mag neerleggen bij dictatuur. ‘Alles wat in ons vermogen ligt,’ zo schreven ze in hun herinneringen, ‘zullen wij doen om te voorkomen, dat onze nakomelingen zullen opgroeien in een gemeenschap, waar onrecht tot recht is verheven.’ Dit credo beperkte zich niet tot de bezettingsjaren. Na de oorlog namen ze de zorg op zich van de zoon van Robert van Genechten omdat zijn vader, behorend tot de NSB-top en ter dood veroordeeld, in de Scheveningse gevangenis zelfmoord had gepleegd. Jaap en Corry durfden trouw te blijven aan hun principes, ook al gingen die in tegen de heersende publieke opinie (voor een menselijke behandeling van ‘foute’ Nederlanders en hun kinderen, tegen het door de regering gevoerde beleid ten aanzien van Nederlands-Indië, voor vrijlating van de ‘Drie van Breda’ en voor euthanasie). In de woorden van Jaap: ‘Het kunnen leven als een honnête homme waar men ook wil, dat is de inzet.’ korte biografie door Hinke Piersma - NIOD sites

Zie ook pagina 286 (nr 965 over Vrij Nederland vanaf pagina 277) De Ondergrondse Pers

Parlement.com