Jacob Hendrik Schorer, jhr.mr.

• ' Rijkste inwoner van Zeeland van 1811 in Top 30 "rijkste inwoners van Zeeland" op plaats nr. 1

´* 8) Mr J.H. Schorer 1760-1822, erkend als edele in Zeeland, akte van bewijs 1 oktober 1816

• * De in 1814 'in de ridderschappen' benoemden zijn derhalve van adel. Later, toen de gehele administratieve procedure op gang was gekomen en diploma’s werden verleend aan de geadelden, kon men deze eerste groep moeilijk alsnog een diploma laten lichten. Aan deze riddermatigen werd derhalve als afronding van de administratieve procedure een akte van bewijs uitgereikt. Dat gold niet de riddermatige Nederlandse adel sedert 1579.

Jacob Hendrik Schorer, deze eerste Gouverneur van Zeeland was een telg uit een aanzienlijke familie en, evenals zijn echtgenote, Johanna Maria van den Brande, bepaald niet onbemiddeld. Maar, zo schrijft Schorers biograaf De Kanter: “Hij beschouwde in Gemalin en kinderen, de dierbaarste voorwerpen zijner zo groote aardsche bezittingen.”

Schorer bewoonde met zijn gezin het statige pand De Commanderij achter de Oude Kerk. Tegenwoordig is hier het Zeeuws Archief in gehuisvest en heet het gebouw Van de Perrehuis, naar zijn bouwheer, Johan Adriaen van de Perre.

Als bestuurder in verschillende functies moest Jacob Hendrik Schorer laveren tussen verschillende heersers. Dat deed hij gewetensvol, zorgvuldig en met verve. Schorer wordt beschreven als een pragmatisch bestuurder, integer, krachtdadig, gedreven en loyaal. Uit zijn dagboeken, brieven en toespraken komt ook naar voren hoe zorgvuldig hij was in zijn besluitvorming, dat hij recht door zee was en niet zelden toonde hij zijn emoties.

Jacob Hendrik Schorer ontving tijdens zijn werkzame leven in verschillende functies machthebbers van diverse pluimage: in 1786 sprak hij de Oranje-stadhouder Willem V toe, in 1809 ontving hij Lodewijk Napoleon, koning van Holland en in datzelfde jaar kreeg hij Engelse soldaten ingekwartierd terwijl zijn echtgenote hoog zwanger was. In 1810 vond bizarre ontmoeting met de Franse keizer Napoleon plaats die hem aanvankelijk uitmaakte voor “schurk”, maar later in ere herstelde.

Als Gouverneur van Zeeland (vanaf 1850: Commissaris) zou Schorer in 1817 de nieuwe Oranje-vorst, koning Willem I ontvangen tijdens de opening van de nieuwe haven, maar vanwege gezondheidsredenen moest hij zich laten vervangen door zijn schoonzoon en latere opvolger. Dat zal hem ongetwijfeld zwaar zijn gevallen, want hij had zich zeer beijverd om de totstandkoming van het nieuwe havenkanaal te realiseren. Jacob Hendrik Schorer stierf in 1822 op bijna 62-jarige leeftijd na een langdurig ziekbed. http://www.zeeuwsarchief.nl/zeeuwse-verhalen/jacob-hendrik-schorer-...