Jan Antoni Ostrowski h. Rawicz

Antoni Jan Ostrowski herbu Rawicz - szlachcic i generał. Tytuł hrabiego uzyskał w 1798. Poseł do sejmu Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. W czasie powstania listopadowego był wojewodą i dowódcą gwardii narodowej warszawskiej. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy z nadania Aleksandra I Romanowa. Wikipedia PL

Antoni Jan Ostrowski herbu Rawicz (ur. 27 maja 1782 w Warszawie, zm. 4 grudnia 1845 w Les Madères we Francji (w gminie Vernou-sur-Brenne) – hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[1] i generał.

Syn Tomasza Adama, brat Władysława Tomasza. Uzyskał tytuł hrabiego w 1798 roku.

Za czasów Księstwa Warszawskiego posłował na oba sejmy, za Królestwa Kongresowego rozwijał działalność gospodarczą (założył osadę, później miasto Tomaszów).

Od 1809 roku był członkiem Rządu Tymczasowego. Później w roku 1820 został kasztelanem, a w czasie powstania listopadowego był wojewodą i dowódcą gwardii narodowej warszawskiej. Z funkcji tej został odwołany po dramatycznych wypadkach nocy sierpniowej.

W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu

Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa W roku 1831 otrzymał stanowisko prezesa senatu.

Był członkiem sejmu powstańczego na emigracji[4]. Na emigracji oddał się pracy dziejopisarskiej, której owocem było dzieło Żywot Tomasza Ostrowskiego, ministra Rzeczypospolitej, później prezesa senatu Księstwa warszawskiego i Królestwa polskiego (Paryż 1836, 2 t.)[5]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1823