Jerzy Wojciech Faustyn Cegielski

Jerzy Wojciech Faustyn Cegielski (ur. 15 lutego 1887, zm. kwiecień 1940) – żołnierz zawodowy, kawaler Virtuti Militari.

Jerzy Cegielski urodził się w Szylincach, był synem Stefana i Albertyny z domu Nieżychowska.

W czasie I wojny światowej, służył w armii niemieckiej.

Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i zweryfikowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i przydzielony do 15 Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej. W czasie wojny z bolszewikami, dowodził I Dyonem.

21 sierpnia 1920 r. I dyon został otoczony na drodze z Ostrowi do Zambrowa, odcięta została 3 bateria. Wobec przeważającej siły nieprzyjaciela sytuacja stawała się krytyczna. Mjr Jerzy Cegielski zebrawszy wszystkich dostępnych artylerzystów, uderzył na ich czele na wroga. Pomimo przeważającej siły Rosjan ich oddział został rozbity i 3 bateria uratowana. Za ten czyn major Jerzy Cegielski na wniosek dowódcy 15 Pułku ppłk. Rudolfa Niemira został przedstawiony do Virtuti Militari.

Po zakończeniu wojny major Cegielski został oddelegowany do Szkoły Podoficerów Zawodowych Artylerji w Obozie Szkolnym Artylerji w Toruniu. W 1928 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem od 1 stycznia 1928 roku i mianowany zastępcą dowódcy 1 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. Od stycznia 1930 roku został mianowany dowódcą 3 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. W 1932 roku przeszedł w stan spoczynku.

W 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej i w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Jerzy Cegielski został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 1434.