Historical records matching Magnus I, Herzog von Braunschweig-Wolfenbüttel
Immediate Family
-
daughter
-
daughter
-
daughter
-
daughter
-
mother
About Magnus I, Herzog von Braunschweig-Wolfenbüttel
Hertig Magnus I "den fromme", tyska Magnus "der Fromme", född omkring 1304 (se kommentar nedan), död mellan 15 juni och 15 augusti 1369, begravd i St Michaelis i Lüneburg. Han var hertig till Braunschweig-Lüneburg samt furste av Braunschweig-Wolfenbüttel 1345-1369. Son till hertig Albrecht den fete av Braunschweig-Göttingen (död 1318) och Rikissa av Werle (levde 1312).
Biografi
Magnus efterträdde sin far 1318, jämte sina två bröder Otto och Ernst, som medregent av Braunschweig i Braunschweig och Göttingen. Vid äldste brodern Ottos död 1344 delade Magnus och yngre brodern Ernst, efter en kort samregering, upp territorierna mellan sig under ett möte i Münden 17 april 1345. Magnus erhöll delen Braunschweig-Wolfenbüttel som furstendöme, Ernst fick som furstendöme landet Oberwald med staden Göttingen. För landet Braunschweig innebar denna delning att man för första gången i historien styrdes av en egen hertig.
Hertig Magnus regering kännetecknades av talrika fejder. 1367 förde han en fejd mot biskop Gerhard av Hildesheim (död 1398) varunder Magnus tillfångatogs. Hertigen löstes visserligen ut, men hans kassakista var nu nästan tom. Fejderna hade kostat. För att skaffa sig medel att föra dem minskade han sina generösa donationer till olika kloster, samt sålde till staden Braunschweig jurisdiktion och mynträttigheter. Samtidigt gav han staden tullfrihet mot att den svor honom lydnad. Städernas ökande oberoende av sina respektive furstar präglade hela riket vid denna tid.
Magnus efterträddes vid sin död 1369 av sonen med samma namn.
Äktenskap och barn
Magnus "den fromme" gifte sig omkring 1327 med Sophia av Brandenburg-Landsberg (död 1356). Paret fick följande barn:
1. Matilda (levde 1354), gift med furst Bernhard III av Anhalt-Bernburg (död 1348)
2. Magnus II av Braunschweig-Lüneburg (stupade 1373), hertig av Braunschweig-Lüneburg
3. Albrekt (död 1395), ärkebiskop av Bremen 1363-1395
4. Henrik (levde 1382), domprost i Halberstadt
5. Ludvig (död 1367), hertig och medregent i Braunschweig och Lüneburg 1355
6. Ernst (levde 1385), hertig i Blankenau 1373
7. Sofia (död 1394), gift med greve Dietrich av Honstein (död 1379)
8. Agnes, gift med greve Henrik av Honstein (död 1408)
Därtill skall Magnus "den fromme" ha haft en son Otto vilken stupade i strid 1339. Om Otto var i vapenför ålder kan han dock inte ha fötts långt efter 1319 - kanske var Otto inte son till Magnus.
Med sin konkubin Gesa von Vechelde hade Magnus fyra illegitima söner.
Kommentar
I Allgemeine Deutsche Biographie (se litteraturförteckningen nedan) förmodas Magnus "den fromme" ha fötts först efter 1307. Han och brodern Ernst var i vart fall omyndiga vid faderns död 1318 och båda stod under äldre brodern Ottos förmyndarskap.
Litteratur
- Horst-Rüdiger Jarck, Gerhard Schildt (Hrsg.): Braunschweigische Landesgeschichte. Jahrtausendrückblick einer Region, Braunschweig 2000, ISBN 3-930292-28-9
- Horst-Rüdiger Jarck (Hrsg.): Braunschweigisches Biographisches Lexikon. 8. bis 18. Jahrhundert, S. 472, Braunschweig 2006
- Allgemeine Deutsche Biographie, Band 20, s. 62-64
(Wikipedia)
Wikipedia:
http://de.wikipedia.org/wiki/Magnus_I._%28Braunschweig%29
Magnus I. (Braunschweig-Wolfenbüttel)
aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
(Weitergeleitet von Magnus I. (Braunschweig))
Wechseln zu: Navigation, Suche
Magnus I., genannt „der Fromme“, (* 1304; † 1369), aus der Familie der Welfen, war von 1345 bis 1369 Herzog des Fürstentums Braunschweig-Wolfenbüttel.
Inhaltsverzeichnis
[Anzeigen]
* 1 Leben
* 2 Nachkommen
* 3 Siehe auch
* 4 Literatur
* 5 Quellen
Leben [Bearbeiten]
Magnus war ein Sohn Albrecht II., Herzog von Braunschweig-Lüneburg und zugleich von 1268 bis 1318 Fürst von Braunschweig-Wolfenbüttel, und dessen Ehefrau Rixa von Werle. Nach dem Tod Albrechts übernahm Otto der Milde bis zu seinem Tod 1344 das Herzogtum Braunschweig-Lüneburg.
Danach teilten es seine Brüder Ernst und Magnus untereinander auf. Ernst erhielt das Fürstentum Göttingen und Magnus das Fürstentum Braunschweig-Wolfenbüttel, welches er bis zu seinem Tod 1369 regierte. Diese Teilung ist für das Herzogtum Braunschweig deshalb von Bedeutung, weil es das erste Mal in der Geschichte des Landes von einem eigenen Herzog geführt wurde.
Doch Calvörde mit der Burg Calvörde wurden an adligen Familien für längere Zeit ausgehändigt. [1]
1327 heiratete Magnus I. Sophie aus dem Hause der Askanier; diese war seitens ihrer Mutter Nichte des Wittelsbacher Kaisers Ludwig von Bayern, weshalb sie Erbanspruch auf die Mark Landsberg hatte.
Im Jahr 1367 unterlag Magnus I. dem Bischof von Hildesheim Gerhard von Berg in der Schlacht von Dinklar, nachdem er plündernd auf das Gebiet des Hochstift Hildesheim vorgedrungen war. (1365-1398)[2].
Nach seinem Tod übernahm Magnus II., genannt „Torquatus“, das Fürstentum Braunschweig-Wolfenbüttel bis 1373.
Nachkommen [Bearbeiten]
Im Jahre 1327 heiratete er Sophie von Brandenburg, die Tochter von Heinrich I. von Brandenburg. Das Paar hatte folgende Kinder:
* Mathilde († vor 28. Juni 1354); ∞ (1339) Fürst Bernhard III. von Anhalt-Bernburg († 20. August 1348)
* Magnus II. (Braunschweig-Lüneburg) (1328–1373), gen. Torquatus (mit der Kette); ∞ Katharina von Anhalt-Bernburg († 30. Januar 1390), Tochter des Fürsten Bernhard III. (Anhalt) († 1348) und Agnes von Sachsen-Wittenberg († 4. Januar 1338)
* Albert II. von Braunschweig-Lüneburg († 14. April 1395), Erzbischof von Bremen
* Heinrich († nach 28. Januar 1382), Domherr in Hildesheim und Halberstadt
* Otto († 16. Januar 1339)
* Ludwig I. (Braunschweig-Lüneburg) (* vor 1349; † 5. November 1367); ∞ Mechtild von Braunschweig-Lüneburg († vor 16. Mai 1410), Tochter des Herzogs Wilhelm II. von Braunschweig-Lüneburg († 23. November 1369) und Hedwig von Ravensberg (* vor 1315; † 5. Dezember 1334)
* Agnes (* (1343); † 1404); ∞ (vor 5. Januar 1364) Graf Heinrich VII. von Hohnstein († 1408)
* Sophie (* um 1340; † um 1394); ∞ Graf Diedrich V. von Hohnstein (* um 1306; † 1379)
* Ernst († (16./26.) Februar 1385)
Siehe auch [Bearbeiten]
* Stammliste der Welfen
Literatur [Bearbeiten]
* Horst-Rüdiger Jarck, Gerhard Schildt (Hrsg.): Braunschweigische Landesgeschichte. Jahrtausendrückblick einer Region, Braunschweig 2000, ISBN 3930292289
* Horst-Rüdiger Jarck (Hrsg.): Braunschweigisches Biographisches Lexikon. 8. bis 18. Jahrhundert, Braunschweig 2006, S. 472.
* Bernd-Ulrich Hergemöller: Magnus I.. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 15. Duncker & Humblot, Berlin 1987, S. 661 f.
* Paul Zimmermann: Magnus I. (Herzog von Braunschweig-Wolfenbüttel). In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 20. Duncker & Humblot, Leipzig 1884, S. 62–64.
Quellen [Bearbeiten]
1. ↑ Rudi Fischer: 800 Jahre Calvörde – Eine Chronik bis 1991
2. ↑ Burgstemmen Geschichte Burg und Grafschaft http://www.burgstemmen.de/poppenburg/seiten/burg.html am 17. Juni 2006
Vorgänger
Otto der Milde
Herzog zu Braunschweig-Lüneburg
Fürst von Braunschweig-Wolfenbüttel
1344–1369 Nachfolger
Magnus II.
Normdaten: PND: 137965168 – weitere Informationen
Magnus I Herzog von Braunschweig1
M, #4727, b. circa 1304, d. circa July 1369
Last Edited=16 Jul 2005
Magnus I Herzog von Braunschweig was born circa 1304. He was the son of Albrecht II Herzog von Braunschweig-Göttingen and Rixa von Werle.1 He married Sophie von Brandenburg, daughter of Heinrich I Markgraf von Brandenburg and Agnes von Bayern, circa 1327. He died circa July 1369.
Magnus I Herzog von Braunschweig was a member of the House of Guelph.1 Magnus I Herzog von Braunschweig also went by the nick-name of Magnus 'the Pious'.1 He succeeded to the title of Herzog von Braunschweig in 1345.1
Children of Magnus I Herzog von Braunschweig and Sophie von Brandenburg
Sophie von Braunschweig+ d. c 1394
Matilde von Braunschweig+ d. a 28 Jun 1354
Ludwig Herzog von Braunschweig-Lüneburg d. c 1367
Albrecht von Braunschweig d. 14 Apr 1395
Heinrich von Braunschweig d. a 1382
Ernst von Braunschweig d. a 16 Feb 1385
Otto von Braunschweig d. 16 Jan 1339
Magnus II Herzog von Braunschweig+1 b. c 1328, d. 26 Jul 1373
Citations
[S38] John Morby, Dynasties of the World: a chronological and genealogical handbook (Oxford, Oxfordshire, U.K.: Oxford University Press, 1989), page 132. Hereinafter cited as Dynasties of the World.
Magnus the Pious, Duke of Brunswick-Lüneburg
The son of Albert the Fat, Duke of Brunswick-Lüneburg, Magnus was still a minor when his father died in 1318; he and his brother Ernest were put under the guardianship of their elder brother Otto, who continued as sole ruler even after his brothers came of age. After marrying Sophie, a niece of Louis IV, Holy Roman Emperor, Magnus was appointed margrave of Landsberg and count palatine of Saxony by the Emperor in 1333. Magnus took residence at Sangerhausen. When Otto died in 1344, Magnus and Ernest jointly took over government of the state; but already on 17 April 1345, they agreed to divide the territory. Magnus received the Principality of Wolfenbüttel.
In 1346, a border war between Wolfenbüttel and the Archbishop of Magdeburg broke out. In exchange for help in this conflict, Magnus sold the Margraviate of Landsberg to Frederick II, Margrave of Meißen. But the Archbishop conquered Schöningen in 1347, and Magnus had to cede Hötensleben and some other possessions to the Archbishop. Financially ruined by the war, Magnus could not stop the cities in the state from acquiring more and more rights; especially the City of Brunswick was becoming more powerful.
In 1348, the Emperor gave Landsberg and the Palatinate of Saxony to Bernard, Prince of Anhalt. The ensuing conflict over these territories between Magnus and Bernard ended amicably with arriage between Magnus' son Magnus and Catherine, daughter of Valdemar, Prince of Anhalt.
Magnus attempted to secure the Principality of Lüneburg for his son Louis, so that it could be reunited with Wolfenbüttel. The prince of Lüneburg, William II, Duke of Brunswick-Lüneburg, a member of the same house to which Magnus belonged, the House of Welf, did not have sons; however, he had already promised the principality to a son of his daughter, a relative of the Duke of Saxony, before he agreed to Magnus' plan. Louis then married William's daughter Matilda. A lengthy conflict broke out that culminated in the Lüneburg Succession War, which was resolved only in 1388.
In 1367, Magnus joined Dietrich, Archbishop of Magdeburg, Albert, Bishop of Halberstadt, Valdemar, Prince of Anhalt, and others in a campaign against Gerhard of Berg, Bishop of Hildesheim; they were defeated by Hildesheim in a battle near Farmsen and Dinklar on 3 September. Magnus was taken prisoner, and had to buy his freedom. He died in Summer of 1369.
Around 1327, Magnus married Sophie (died 1356), daughter of Henry I, Margrave of Brandenburg. They had the following children that reached adulthood:
Magnus (died 1373)
Louis (died 1367)
Albert, Archbishop of Bremen (died 1395)
Henry, Provost of Halberstadt Cathedral
Ernest
Matilda, married Bernard III, Prince of Anhalt
Helen, married Otto, Count of Hoya
Agnes, married Eric, Count of Hoya
"Kegyes"Magnus Braunschweig
Magnus I, Herzog von Braunschweig-Wolfenbüttel's Timeline
1304 |
1304
|
||
1327 |
1327
|
Braunschweig, Germany
|
|
1328 |
1328
|
Wolfenbuttel, Braunschweig, Niedersachsen, Germany
|
|
1332 |
1332
|
Of Braunschweig, Wolfenbüttel, Lower Saxony, Germany
|
|
1334 |
1334
|
Of Wolfenbutel Braunschweig, Wolfenbüttel, Lower Saxony, Germany
|
|
1336 |
1336
|
Of Wolfenbüttel,Braunschweig,Germany
|
|
1338 |
1338
|
Wolfenbⁿttel, Braunschweig, Tyskland
|
|
1340 |
1340
|
Of Braunschweig, Wolfenbüttel, Lower Saxony, Germany
|
|
1369 |
June 15, 1369
Age 65
|
Braunschweig, Braunschweig-Lüneburg, Deutschland(HRR)
|