Mikalojus Stanislovaitis Kęsgaila

Mikołaj i Jan Stanisławowicze Janowicze, starościce żmudzcy, wymienieni są w liczbie świadków w przywileju króla Zygmunta z 1513 r., nadającym dobra Kozierady Bohowitynowiczom (ML. 7)

Mikołaj Stanisławowicz, marszałek królewski i starosta oszmiański, otrzymał w 1520 r. konsens, na odstąpienie tego starostwa Jundziłłowi (ML. 12)

Umarł w 1523 r. W roku następnym procesuje się pozostała po nim wdowa, Elżbieta Ościkówna, z bratem swoim Hrehorym, o dwory zastawione niegdy jej mężowi (ML. 17). Taż Elżbieta zaskarżyła szwagra swego, Stanisława Stanisławowicza Janowicza, starostę żmudzkiego, że nie chce jej nic wydzielić z ojcowizny mężowskiej; wszelako król Zygmunt nie uwzględnił w 1528 r. jej pretensyi, przysądzając cały majątek marszałka Mikołaja Stanisławowicza bratu tegoż, Stanisławowi (ML. 20 i 16).