Prinz von Rügen Jaromar Prince from Rugen

Links:

• Wikipedia
• Pince(Fürst) von Rügen: 1170-1218

Predecessor: [ Tezlaw] Successor: Barnuta

---

Jaromar I (ur. przed 1141 r.; zm. 1218 r., przed sierpniem) – książę rugijski od 1170 r. http://pl.wikipedia.org/wiki/Jaromar_I

Links:

• Wikipedia
• Pince(Fürst) von Rügen: 1170-1218

Predecessor: [ Tezlaw] Successor: Barnuta

---

Jaromar I (ur. przed 1141 r.; zm. 1218 r., przed sierpniem) – książę rugijski od 1170 r. http://pl.wikipedia.org/wiki/Jaromar_I

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Jaromarsburg

Podle pomořanského kronikáře Tomasze Kantzowa byl jeho otcem Racław Rugijski (1105-1141). Vládl spolu se svým bratrem Tesławem. 15. června 1168 dobyli dánský král Waldemar I. Veliký a biskup Roskilde Absalon opevněný chrám Arkona. Po jednáních vedených biskupem Absalonem se rugiští vévodové bez boje vzdali svého hlavního města Charenzy, vzdali hold dánskému králi a zavázali se přijmout křesťanství. Tesław je zmiňován naposledy v roce 1170.

Od roku 1180 sídlil Jaromír I. na hradišti Rudard u Bergenu.  Poté nařídil zahájit stavbu kostela Panny Marie a paláců v Bergenu.  Kvůli námitkám Dánů musel změnit plány.  Rezignoval na stavbu paláce a vedle kostela založil benediktinský klášter.

Od roku 1181 se Jaromír objevuje v pramenech jako jediný vládce Rujány. Jako vazal Dánska se Jaromír účastnil vojenských výprav dánských panovníků do Pomořanska. Když dánský král Canute VI odmítl vzdát tribut Fridrichu Barbarossovi, pokusil se západopomořský princ Bogusław I. podrobit si Rujánu. Pomořské loďstvo však utrpělo porážku v Greifswalder Bodden, poražené rugby a dánskými silami. Ve stejném a následujícím roce zaútočily dánsko-Rügenské jednotky na oblasti na Pianě a Štětínské laguně. V roce 1186 musel Bogusław I. vzdát hold dánskému králi. V roce 1189 byl Jaromír jmenován Canute VI regentem jménem nezletilých synů Bogusława I., Bogusława II. a Kazimierze II., místo sesazeného štětínského kastelána Warcisława Świętoborzyce. Až do roku 1208 však skutečnou vládu v knížectví vykonávala matka knížat - Anastazja (dcera velkopolského vévody Mieszka III. Starého).
Kromě Rujány vládl Jaromír I. na pevnině až po Horní Pianu, země Wusterhusen, Loitz, Gützkow, Miserez a Ziethen. Země Lassan a Ziethen byly po sporu s vévodkyní Anastázií uděleny dánským králem vévodství Západním Pomořanům. V roce 1198 vypukla válka mezi Dánskem a Pomořany a Braniborskem. V důsledku toho Jaromír ztratil oblast jižně od řeky Ryck. Aby posílil své hranice, v roce 1199 založil cisterciácké opatství v Eldena u Greifswaldu u ústí řeky Ryck, které obývali mniši ze zničeného kláštera v Dargunu. Brzy začali mniši z Eldeny kolonizovat svá panství osadníky z Dolního Saska, Vestfálska a Starého března. Za vlády Jaromíra I. byla Rujána poměrně hustě osídlena Slovany a německá kolonizace ji neobjala. Za své vlády kníže podporoval křesťanství a zakládal kostely. Po své smrti byl pohřben v kostele v Bergenu na Rujáně. Ve věži severně od hlavního vchodu se dochoval kámen, který je považován za náhrobek Jaromíra I. Podle jiné verze připomíná pohanského kněze.
Potomek
Jaromír I. se oženil s Hildegardou, dcerou dánského krále Canute V. Z tohoto manželství vzešlo pět dětí:
Barnut (narozen před 1193, zemřel po 1235)
Wisław I (narozen před 1193, zemřel 1255-1256)
Przybygniew (zmíněno v roce 1232)
Łucja (svatba před rokem 1194, naposledy zmíněna v roce 1208), manželka Władysława Laskonogiho
Świętopełk (zmíněno v roce 1207)

Links:

• Wikipedia
• Pince(Fürst) von Rügen: 1170-1218

Predecessor: [ Tezlaw] Successor: Barnuta

---

Jaromar I (ur. przed 1141 r.; zm. 1218 r., przed sierpniem) – książę rugijski od 1170 r. http://pl.wikipedia.org/wiki/Jaromar_I

Według pomorskiego kronikarza Tomasza Kantzowa jego ojcem był Racław rugijski (1105-1141). Rządził wraz z bratem Tesławem. 15 czerwca 1168 r. król duński Waldemar I Wielki i biskup Roskilde Absalon zdobyli warowną świątynię Arkona. Po rokowaniach, które prowadził biskup Absalon, książęta rugijscy poddali bez walki swoją stolicę Charenzę, złożyli hołd lenny królowi duńskiemu i zobowiązali się przyjąć chrześcijaństwo. Tesław jest po raz ostatni wzmiankowany w 1170 r.

Od ok. 1180 r. Jaromir I rezydował w grodzie Rudard koło Bergen. Polecił wówczas rozpocząć budowę kościoła mariackiego i palatium w Bergen. Z powodu sprzeciwu Duńczyków musiał zmienić plany. Zrezygnował z budowy palatium, a przy kościele ufundował klasztor benedyktynek.

Od 1181 r. Jaromir występuje w źródłach, jako jedyny władca Rugii. Jako wasal Danii, Jaromir brał udział w wyprawach wojennych duńskich władców na teren Pomorza. Gdy król duński Kanut VI odmówił złożenia hołdu Fryderykowi Barbarossie, książę zachodniopomorski Bogusław I usiłował podporządkować sobie Rugię. Flota pomorska poniosła jednak klęskę w Zatoce Greifswaldzkiej pokonana przez siły rugijskie i duńskie. W tym samym i następnym roku wojska duńsko-rugijskie zaatakowały obszary nad Pianą i Zalewem Szczecińskim. W 1186 r. Bogusław I musiał złożyć hołd królowi duńskiemu. W 1189 r. Jaromir został mianowany przez Kanuta VI regentem w imieniu małoletnich synów Bogusława I, Bogusława II i Kazimierza II, na miejsce obalonego szczecińskiego kasztelana Warcisława Świętoborzyca. Do 1208 r. rzeczywiste rządy w księstwie sprawowała jednak matka książąt – Anastazja (córka księcia wielkopolskiego Mieszka III Starego).

Poza Rugią, Jaromir I na stałym lądzie panował nad terenami aż do górnej Piany, ziemiami Wusterhusen, Loitz, Gützkow, Miserez i Ziethen. Ziemie Lassan i Ziethen po sporze z księżną-wdową Anastazją, król duński przyznał księstwu zachodniopomorskiemu. W 1198 r. wybuchła wojna pomiędzy Danią a Pomorzem i Brandenburgią. W jej wyniku Jaromir utracił tereny na południe od rzeki Ryck. W celu umocnienia swojej granicy w 1199 r. ufundował u ujścia rzeki Ryck opactwo cystersów w Eldenie koło Greifswaldu zasiedlone mnichami ze zniszczonego klasztoru w Dargunie. Wkrótce zakonnicy z Eldeny rozpoczęli kolonizację swoich posiadłości osadnikami z Dolnej Saksonii, Westfalii i Starej Marchii. W okresie rządów Jaromira I Rugia była stosunkowo gęsto zasiedlona przez Słowian i nie objęła jej niemiecka kolonizacja. Książę w czasie swoich rządów wspierał chrześcijaństwo i fundował kościoły. Po śmierci został pochowany w kościele w Bergen na Rugii. W wieży na północ od głównego wejścia zachował się kamień uchodzący za nagrobek Jaromira I. Według innej wersji upamiętnia on pogańskiego kapłana.

Potomstwo
Jaromir I ożenił się Hildegardą, córką króla duńskiego Kanuta V. Z tego małżeństwa pochodziło pięcioro dzieci:

Barnuta (ur. przed 1193 r., zm. po 1235 r.)
Wisław I (ur. przed 1193 r., zm. 1255-1256)
Przybygniew (wzmiankowany w 1232 r.)
Łucja (ślub przed 1194 r., ostatnia wzmianka w 1208 r.), żona Władysława Laskonogiego
Świętopełk (wzmiankowany w 1207 r.)