Sape Kuiper

Sape Kuiper studeerde, na in Amsterdam zijn hbs-B-diploma te hebben behaald, vanaf 1941 aan de TH-Delft voor civiel-ingenieur. In het najaar van 1942 deed hij zijn propedeuse; in mei 1943 dook hij onder. Als lid van de verzetsgroep CS-6 – waartoe zijn broer Bram (A.K. Kuiper) ook behoorde – verleende hij in eerste instantie hulp aan joodse landgenoten. Nadat CS-6 in de tweede helft van 1942 in contact was gekomen met verzetsman G.W. Kastein en het communistische MC, raakte Kuiper betrokken bij het gewapende verzet. Samen met L.H. Frijda en O.T. Thomsen fabriceerde hij ontstekingsmiddelen (zoals de zogenoemde Vimbus-bommen), die onder meer werden gebruikt bij een poging tot brandstichting in het Amsterdamse Rembrandt-bioscooptheater, waar Duitse propagandafilms werden vertoond. Kuiper was tevens betrokken bij het liquideren van verraders en helpers van de bezetter. Zo pleegde hij samen met J.C. Kalshoven op 15 juli 1943 een aanslag op de Nederlandse politieambtenaar Blonk. Op 22 juli 1943 liquideerde Kuiper in Amsterdam, in samenwerking met H.H. Geul, de tandarts H.E.B. de Jonge Cohen, die adressen van joodse patiënten aan de Sipo doorgaf. Kuiper werd direct hierna gearresteerd, eind september door een Polizeistandgericht ter dood veroordeeld en op 1 oktober 1943 gefusilleerd. Eerebegraafplaats Bloiemendaal