Roger Maurycy Raczyński h. Nałęcz

Roger Maurycy Raczyński – polski działacz polityczny, społeczny oraz publicysta. Więcej informacji http://pl.wikipedia.org/wiki/Roger_Maurycy_Raczy%C5%84ski

GEDCOM Note

Roger Maurycy Raczyński (ur. 7 grudnia 1820 we Wrocławiu, zm. 24 lutego 1864 w Paryżu)[1] – polski działacz polityczny, społeczny oraz publicysta.
Biografia
Jego rodzicami byli Edward Raczyński i Konstancja z Potockich. Po ukończeniu Akademii rycerskiej w Legnicy studiował od 1839 roku prawo, historię oraz filozofię na Uniwersytecie Berlińskim. Po zdaniu egzaminów przez pewien czas pracował jako prawnik w niemieckim sądzie najwyższym. Następnie udał się w podróż po Europie przebywając w Niemczech, Francji i we Włoszech.
Na początku 1845 r. wrócił do Polski. Miało to związek z samobójczą śmiercią ojca i koniecznością przejęcia majątku Raczyńskich. W czasie Wiosny Ludów został członkiem polskiej deputacji do władz w Berlinie, a po wybuchu powstania, aby wzmocnić poparcie wśród chłopów ze swoich majątków zniósł im czynsze, a wdowom po poległych zapewnił utrzymanie. W kwietniu 1848 r. został członkiem delegacji Komitetu Narodowego w Poznaniu na rozmowy z przedstawicielami Polaków z zaboru austriackiego, które miały miejsce w Krakowie i Wiedniu. Po secesji ugrupowań lewicowych 27 maja miał utworzyć z Karolem Libeltem i Jędrzejem Moraczewskim triumwirat dyktatorów powstania. Po upadku powstania napisał list otwarty do Arnolda Rugego Wer hat die Freiheit verrathen, die Slaven oder die Germanen? opublikowany jeszcze w 1848 r. w Berlinie.
W latach 1849-1850 działał jako członek dyrekcji Ligi Polskiej kierując wydziałem przemysłu i handlu. Był też jednym z najważniejszych darczyńców poznańskiego Towarzystwa Pomocy Naukowej oraz polskiej szkoły w Batignolles. W latach 1845-1864 pełnił funkcję kuratora założonej przez ojca Biblioteki Raczyńskich. W 1855 wybrano go na posła do sejmu pruskiego, jednak po pewnym czasie mandat złożył. W 1857 był jednym ze współzałożycieli PTPN i jego wiceprezesem. Był też ofiarodawcą pierwszej siedziby Towarzystwa. Jego prace, w języku francuskim, dotyczyły filozofii i polityki, jednak nigdy ich sam nie opublikował.
W 1863 r. współpracując z Janem Kantym Działyńskim niósł pomoc powstańcom styczniowym. Raczyński odpowiadał za zakup broni. Wspomagał również powstanie finansowo przeznaczając na ten cel około 0,5 mln złotych. W związku z groźbą aresztowania wyjechał do Florencji, a następnie do Paryża, gdzie zmarł.
Dość niekonwencjonalnie układało się życie matrymonialne hrabiego Rogera. W latach 40. XIX wieku poznał księżną Zenaidę z Hołyńskich Lubomirską, z którą miał romans. Gdy księżna zaszła w ciążę i było jasne, że dziecka nie uzna jej ślubny mąż, hrabia Roger zawarł fikcyjne małżeństwo z Marią Gottschall, która zgodziła się uznać dziecko za swoje własne, pod warunkiem dożywotniej pensji i brak obowiązku zajmowania się nim. Wszystko przebiegło jak zaplanowano i choć sytuacja była tajemnicą poliszynela, oficjalnie syn hrabiego Rogera i księżnej Lubomirskiej Edward Aleksander Raczyński figurował jako syn Marii Gottschall.
Całą tę sytuację przyjął z wielkim niesmakiem jego stryj Atanazy Raczyński I Ordynat na Obrzycku. Gdy i tak nielubiany Edward Aleksander Raczyński wzorem ojca zasłynął z perypetii, odsunął go od dziedziczenia ordynacji i przekazał ją linii kurlandzkiej.
Hrabia Roger Maurycy Raczyński był dwukrotnie żonaty, najpierw z Marią Gottschall, potem z Konstancją Lachman (było ono bezdzietne). Po śmierci pochowano go w Rogalinie.
Przypisy
1. Roger Maurycy Raczyński - www.sejm-wielki.pl

https://pl.wikipedia.org/wiki/Roger_Maurycy_Raczy%C5%84ski

Роджер Морис Рачинский (б 7 декабря 1820 во Вроцлаве, д 24 февраля 1864 в Париже..) [1] - Польский политический деятель, социальная и публицист.
биография
Его родители были Эдвард Рачинский и Констанц от Потоцкого. После окончания Академии рыцарства в Легнице изучал 1839 закон, историю и философию в Берлинском университете. После сдачи экзамена в течение времени он работал в качестве адвоката в Верховном суде Германии. Затем он отправился в поездку по Европе пребывания в Германии, Франции и Италии.
В начале 1845 он вернулся на Польский. Это было связано с самоубийством его отца и необходимости приобретения активов Raczynski. Во время Весны народов был членом польского депутации к властям в Берлине, и после восстания, чтобы усилить поддержку среди крестьян своих имений упраздненных рента, и вдовы погибших защищены. В апреле 1848 года он был членом делегации Национального комитета в Познань переговоров с поляками из австрийского раздела, который проходил в Кракове и Вене. После отделения левых партий 27 мая был создан из Кароль Либельт и Енджей Морачевский триумвирата диктаторов восстания. После того, как восстание написал открытое письмо Арнольд Руге Wer шляпу умереть Freiheit verrathen, умирают Славен Одер умирают Германского? опубликована позже в 1848 году в Берлине.
В годы 1849-1850 был членом руководства Лиги польской режиссерский факультет промышленности и торговли. Он также был одним из самых важных доноров в Познани Общество помощи научно-польской школы в Батиньоль. В годы 1845-1864 он служил в качестве куратора основанной его отцом Рачинский библиотека. В 1855 году он был избран членом-прусской парламенте, но через некоторое время, мандат сделал. В 1857 году он был одним из основателей PTPN и его вице-президента. Он также был одним из соавторов первого седла Общества. Его произведения, по-французски, связанные с философией и политикой, но никогда не опубликованы им не сделал.
В 1863 году В сотрудничестве с Яном Канты Działyńskim он нес помогая повстанцам января. Рачинский был ответственным за приобретение оружия. Он поддерживает создание финансово предоставив около 0,5 млн. В связи с угрозой ареста он переехал во Флоренцию, а затем в Париж, где и умер.
Довольно нетрадиционный układało жизнь брак графа Роджера. В 40-х годах девятнадцатого века встретились герцогиня Зинаиды Holynskis Любомирской, с которыми он имел дело. Когда принцесса была беременна, и было ясно, что ребенок не признает свое обручальное мужа, графа Роджер вступил в фиктивный брак с Марией Gottschall, который согласился признать ребенка как свою собственную, предоставленной пожизненного зарплаты и не обязаны иметь дело с ним. Все шло, как и планировалось, и, хотя ситуация была секретом Полишинеля, официально сын графа Роджера и принцессы Любомирской Эдвард Александр Рачинский перечислены как сын Марии Gottschall.
Вся эта ситуация с удовлетворением с большим отвращением дяди Афанасия Рачинский я учредитель заповедного имущества на Obrzycko. Когда и настолько непопулярным модель отец Эдвард Александр Рачинский стал известен превратностей, он отстранил его от рукоположения наследования и передал его на линии Курляндии.
Граф Роджер Рачинский Морис был женат дважды, сначала с Марией Gottschall, то Констанция Lachman (это был бездетным). После его смерти он был похоронен в Рогалине.